آمار بالای زن کشی در ایران چه زمان تمام می‌شود؟
آمار منتشره زن کشی در کشور رو به افزایش است و این موضوع بسیار پر اهمیتی است. به طوری که اقدامات جدی مسئولان مربوطه را می‌طلبد تا برای آن جلسات و کمیته‌های اضطراری تشکیل شود. از نمایندگان مجلس و معاونت زنان تا نهادهای امدادی و حتی امنیتی همه باید در راستای کاهش این اتفاقات گام‌های مهمی بردارند. این در حالی است که هنوز بحث‌های لایحه خشونت علیه زنان پر بحث است و همه مسئولان مربوطه در مصاحبه‌های خود به رفت و آمد این لایحه در بین گروه‌های خود اشاره می‌کنند.
به گزارش شبکه شرق، بر اساس آمارهای رسمی که چند ماه قبل منتشر شد، طی سه ماهه نخست سال‌های ۱۴۰۱، ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳، دست‌کم ۸۵ زن و دختر توسط شوهر، پدر، برادر یا سایر مردان نزدیک خود کشته شده‌اند. بیشترین موارد قتل در سه ماهه نخست سال ۱۴۰۳ در شهرهای ارومیه، تالش، تبریز، مشهد، ایرانشهر و تهران بوده که تهران با ۵ مورد زن‌کشی در صدر قرار دارد. هر چند که در هفته‌های اخیر هم چهار قتل در این استان رخ داده که یکی از آن‌ها قتل زن جوانی بود که مادر دو کودک خردسال است. بر همین اساس روزنامه اعتماد در گزارشی اشاره کرده که از ابتدای بهمن تا ۱۳ بهمن ماه جاری ۷ زن و دختر به دست «پدر و همسر» خود در شهرستان‌های «اسدآباد، بروجرد، مراغه، کرمانشاه، شوشتر و پیرانشهر» به قتل رسیده‌اند. قبل از سال ۱۴۰۰ مقاله‌های دانشگاهی که به بررسی قتل زنان و دختران می‌پرداختند، آمار این‌گونه قتل‌ها را سالانه بین ۳۷۵ تا ۴۵۰ مورد اعلام می‌کردند که استان‌هایی همچون «کردستان، خوزستان، ایلام و سیستان و بلوچستان» در رده بالاتری نسبت به استان‌های دیگر قرار داشتند. وجود این آمارها در حالی است هیچ فوریتی برای تصویت این لایحه دیده نمی‌شود. بر اساس اخبار منتشر شده تنها از اول فروردین ماه تا 30 خرداد ماه 35 قتل ناموسی اتفاق افتاده است. عددی که می‌تواند بر آمار زن کشی در کل جهان تاثیر گذار باشد.
در ایران وجود فرهنگ و قومیت‌های مختلف، در فرهنگ‌سازی بسیاری از پدیده‌ها اثر خواهد داشت که برای این موضوع قانون راه نجات موثری است. کما اینکه در بسیاری از کشورها برای اصلاح خرده فرهنگ‌ها از تصویب و اجرای قوانین استفاده شده است. بنابراین است که به طور معمول قانون در هر جامعه باید چند قدم جلوتر از فرهنگ پیش رود. اما آنچه در ایران شاهد هستیم در بیشتر موارد فرهنگ و مردم عمومی جلوتر از قانون پیش می‌رود. به طور مثال مردم خواهان تغییرات جدی در بحث قوانین خانواده هستند که به دلیل نگاه کاملا مردانه، بارهای جدی بر دوش زنان و مردان گذاشته که افزایش سواد و دانش مردم، باعث آگاهی آن شده و حتی با وجود تعصبات قومی در برخی استان‌ها، مردمی حتی از همان مناطق خواهان تصویت لوایحی برای کاهش خشونت خانگی و زن کشی هستند که تا کنون موثر نشده است.
با همه این گفته‌ها و نیاز فوری به اجرای قوانین در جهت کاهش این اتفاقات، خواست جمعی جامعه منتظر است تا در روزهای آینده شاهد برنامه‌هایی در جهت کاهش این قتل‌ها در جامعه باشد، زیرا آمار زن کشی در ایرن نسبت به کشورهای دیگر، اعداد قابل تاملی را به خود اختصاص می‌دهد که بسیار هشدار برانگیز است.
