ماندن یک ساعت بیشتر زاکانی برای تهران خطرناک است /تصمیم مجلس قابل پیش بینی بود
تعویق انتخابات شوراها، مسئلهای که این روزها واکنشهای متفاوتی را برانگیخته است، مجلس امروز برگزاری انتخابات شوراهای هفتم در فروردین سال 1405 را مصوب کرد.

به گزارش گروه رسانه ای شرق،تعویق انتخابات شوراها، مسئلهای که این روزها واکنشهای متفاوتی را برانگیخته است، مجلس امروز برگزاری انتخابات شوراهای هفتم در فروردین سال 1405 را مصوب کرد.
از نگاه برخی چهرههای سیاسی، اتفاقی قابل پیشبینی بود و از نظر برخی دیگر، نقض آشکار حقوق مردم محسوب میشود. علی اعطا، عضو سابق شورای شهر، این تصمیم را چندان عجیب نمیداند و آن را نتیجه پیگیری مستمر ذینفعان، همراهی مجلس و انفعال دولت در قبال انتخابات شوراها میداند. در مقابل، مهدی شیرزاد، رئیس سابق دبیرخانه مرکزی ستاد راهبری مشارکتهای اجتماعی در محلات تهران، تمدید دوره شوراها را خلاف حقوق شهروندان ارزیابی کرده و معتقد است که چنین اقدامی توازن سیاسی را به نفع جریانهای حاضر در قدرت بر هم میزند. این دو نگاه متفاوت، ابعاد سیاسی و حقوقی این تصمیم را به چالش میکشند و سؤالاتی جدی را درباره پیامدهای آن برای آینده مدیریت شهری مطرح میکنند.
علی اعطا: تعویق انتخابات شوراها امر عجیب و غیرمنتظرهای نبود
علی اعطا، عضو سابق شورای شهر، درباره تعویق انتخابات شوراها اظهار داشت: «به نظر من این اتفاق عجیب و غیرمنتظره نبود. این مسئله را میتوان از چهار جنبه بررسی کرد.»
وی در توضیح نکته اول گفت: «ذینفعان اصلی این موضوع، یعنی اعضای شوراهای شهر و شورای عالی استانها، از ابتدا بهطور جدی پیگیر آن بودند و علیرغم تعارض منافع جدی، تأثیرگذاری بالایی داشتند.»
اعطا در ادامه به نقش مجلس شورای اسلامی اشاره کرد و افزود: «مجلس، که تصمیمگیر نهایی در این زمینه بود، در کلیت به لحاظ سیاسی با شوراها همسو محسوب میشد. بنابراین، طبیعی بود که این درخواست از سوی شورای عالی استانها و شوراهای شهر را جدی بگیرد و دنبال کند، چراکه اداره کلانشهرها برای هر گروه سیاسی مسئلهای مهم است.»
وی در تشریح نکته سوم، از عملکرد دولت انتقاد کرد و گفت: «بیعملی عجیب دولت در این موضوع را میتوان به شکلهای مختلفی تفسیر کرد. یکی از این تفاسیر، نداشتن موضع منسجم و یکپارچه در قبال انتخابات شوراهاست. در دولت آقای پزشکیان، صداهای مختلفی در این زمینه شنیده شد و از آنجایی که شوراها میراث دولت اصلاحات هستند، دولت نتوانست نقش مؤثری در حمایت از این نهاد ایفا کند. علاوه بر این، عواملی مانند کمبود بودجه، نگرانی از میزان مشارکت، و عدم همسویی سیاسی برخی استانداران با رای مردم و نقش احتمالی آنها، احتمالا در این تصمیم مجلس بیتأثیر نبود.»
اعطا در ادامه به امکان نقشآفرینی موثرتر جبهه اصلاحات اشاره کرد و بیان داشت: «این امکان وجود داشت که جبهه اصلاحات، بهعنوان جریانی که به آقای خاتمی منسوب است، از این دستاورد مهم دوره اصلاحات یعنی شوراها دفاع مؤثرتری کند. اما در عمل، شاهد هیچ حرکت یا موضعگیریای نبودیم که بازتاب اجتماعی قابلتوجهی داشته باشد. هرچند ممکن است مذاکرات و پیگیریهایی صورت گرفته باشد، اما از نگاه ناظران بیرونی، این اقدامات انعکاس مهمی در جامعه نداشته است.»
وی با جمعبندی این نکات تأکید کرد: «همه این عوامل را که کنار هم میگذارم، به همان نتیجه ابتدایی میرسم: تعویق انتخابات شوراها، امری عجیب و غیرمنتظره نبود.»
مهدی شیرزاد: تمدید دوره شوراها نقض حقوق مردم است
مهدی شیرزاد، رئیس سابق دبیرخانه مرکزی ستاد راهبری مشارکتهای اجتماعی در محلات تهران، در واکنش به تعویق انتخابات شوراها تأکید کرد: «این مسئله مستقیماً به حقوق مردم مرتبط است. بنده، بهعنوان یک شهروند، کسی را برای چهار سال انتخاب کردهام. اگر از عملکرد او راضی نباشم، این حق را دارم که در انتخابات بعدی فرد دیگری را جایگزین کنم. اما وقتی این فرد را بیش از مدت مقرر در قدرت نگه میدارید، حقوق من را نقض میکنید.»
وی با انتقاد از تمدید دوره مدیریت شورای شهر ششم و شهردار تهران افزود: «حتی یک ساعت اضافهتر ماندن آقای زاکانی و تیمش در تهران، خسارت به این شهر است. شما با این کار، حق مردم را ضایع میکنید.»
شیرزاد در ادامه به استدلال قانونی همزمانی انتخابات شوراها و ریاستجمهوری اشاره کرد و گفت: «در قانون، پیش از این انتخابات شوراها و ریاستجمهوری همزمان برگزار میشد. اما در حال حاضر، در انتخابات شوراها که اتفاق خاصی نیفتاده است؛ این انتخابات در موعد قانونی خود برگزار شده و میبایست دوره آن نیز در زمان مقرر به پایان برسد. مسئلهای که باعث برگزاری زودهنگام انتخابات ریاستجمهوری شد، حادثه تلخی بود که برای مرحوم آیتالله رئیسی رخ داد. اما اینکه این موضوع را به انتخابات شوراها تسری بدهیم، قابل توجیه نیست.»
وی تأکید کرد: «اگر مجلس و سایر ارکان نظام اصرار دارند که این دو انتخابات همیشه همزمان برگزار شود، راهحل منطقی این است که از پیش به مردم اطلاع داده شود. مثلاً اعلام کنند که شورای هفتم برای سه سال انتخاب میشود تا انتخابات بعدی شوراها با ریاستجمهوری آینده همزمان گردد. در این صورت، شهروندان و احزاب سیاسی با آگاهی از شرایط تصمیم میگیرند که آیا در این انتخابات شرکت کنند یا خیر.»
شیرزاد ضمن انتقاد از نابرابری ایجادشده در عرصه سیاسی تصریح کرد: «این تصمیم، وزندهی ناعادلانهای به نفع گروههای سیاسی حاضر در قدرت است. اگر قرار باشد دوره شورای شهر ششم پنج یا شش سال شود، چگونه میتوان عملکرد آن را با دورههای چهار ساله قبل مقایسه کرد؟ بهعنوان مثال، اصلاحطلبان تنها چهار سال برای مدیریت تهران فرصت داشتند، آن هم در شرایطی که بحرانهایی نظیر کرونا پیش آمد. اما حالا اگر شورای ششم شش سال در قدرت بماند، این یک مقایسه غیرمنصفانه خواهد بود. اگر اصلاحطلبان هم شش سال وقت داشتند، شاید اقدامات بیشتری انجام میدادند.»
وی افزود: «بهویژه در شرایطی که گروههای سیاسی حاضر در قدرت عملکرد نامناسبی داشته باشند، تمدید دوره آنها به ضرر کشور تمام میشود. البته بحث ما در اینجا ارزیابی عملکرد شهرداری تهران نیست، اما فارغ از خوب یا بد بودن عملکرد آقای زاکانی و شورای ششم، این سؤال مطرح است که چرا باید مدت حضور آنها در قدرت افزایش یابد؟»
رئیس سابق دبیرخانه مرکزی ستاد راهبری مشارکتهای اجتماعی در محلات تهران در پایان خطاب به مجلس و سایر نهادهای تصمیمگیرنده گفت: «این استدلال که سیاست کلی نظام برگزاری انتخابات هر دو سال یکبار است، دلیل موجهی برای تمدید دوره شوراها نیست. سقوط یک هلیکوپتر باعث شد انتخابات ریاستجمهوری زودتر برگزار شود، اما انتخابات شوراها میتواند همچنان در موعد مقرر خود برگزار شود. اگر هدف، همزمانی این دو انتخابات است، میتوان از ابتدا برای شورای هفتم دورهای سهساله تعیین کرد، نه اینکه در میانه راه دوره شورای ششم را تمدید کرد. جامعه امروز نسبت به حقوق خود آگاه است و تصمیمگیری بهجای مردم، نقض آشکار حقوق آنها محسوب میشود.