همه چیز درباره خدنگ بزرگ

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق؛ خدنگ بزرگ (Herpestes edwardsii) یکی از گونه‌های خدنگ است که به طور پراکنده در برخی مناطق ایران یافت می‌شود. این گونه بیشتر در مناطق نیمه‌خشک، کوهستانی و دشت‌های گرم و خشک زندگی می‌کند و به‌طور عمده در مناطقی از جنوب، جنوب‌شرقی و غرب ایران حضور دارد. اگرچه این حیوان بومی ایران نیست، ولی به دلیل شرایط زیست‌محیطی مناسب، توانسته در برخی مناطق این کشور زیست کند.

ویژگی‌های خدنگ بزرگ

نام علمی: Herpestes edwardsii

خانواده: Herpestidae

اندازه: خدنگ بزرگ معمولاً طول بدنی بین 45 تا 65 سانتی‌متر دارد و دم آن بین 30 تا 45 سانتی‌متر طول دارد. وزن آن‌ها به طور معمول بین 0.5 تا 1 کیلوگرم است.

ظاهر: این حیوان دارای بدنی کشیده، چشمانی درشت و گوش‌های کوچک است. خز بدن او معمولاً به رنگ خاکی یا قهوه‌ای است که باعث می‌شود در محیط‌های خشک و دشت‌ها بهتر پنهان شود.

زیستگاه و رفتار

خدنگ بزرگ معمولاً در مناطق خشک و نیمه‌خشک، مانند دشت‌های جنوبی ایران، به‌ویژه در استان‌های سیستان و بلوچستان، هرمزگان، یزد و کرمان، زندگی می‌کند. این حیوان در مناطقی با پوشش گیاهی مناسب برای پنهان شدن و همچنین وجود منابع غذایی مانند حشرات، مارها، پرندگان و سایر حیوانات کوچک دیده می‌شود.

خدنگ‌ها حیواناتی بسیار فعال و روزگرد هستند. آن‌ها بیشتر در جستجوی غذا در زمین‌های باز به‌ویژه برای شکار مارها، موش‌ها، حشرات و تخم پرندگان به فعالیت می‌پردازند.

شکار مار

یکی از ویژگی‌های برجسته خدنگ بزرگ، توانایی آن‌ها در مبارزه با مارها، به‌ویژه مارهای سمی است. این حیوان از مهارت‌های بی‌نظیری برخوردار است که به آن اجازه می‌دهد تا مارها را شکار کرده و با آن‌ها مبارزه کند. رفتار سریع و چابک، توانایی در دور زدن حملات مارها و ضربه زدن به سر مار از ویژگی‌هایی است که این حیوان را در شکار مارها بسیار ماهر کرده است.

تغذیه

خدنگ‌های بزرگ بیشتر از حشرات، مارها، پرندگان، تخم‌مرغ، جوندگان و گاهی حتی سبزیجات و میوه‌ها تغذیه می‌کنند. آن‌ها به‌ویژه به دنبال مارهای سمی مانند مارهای جعفری و مارهای افعی می‌روند و در شکار آنها ماهر هستند.

تولید مثل

خدنگ‌ها معمولاً در فصل‌های خاصی از سال جفت‌گیری می‌کنند. بارداری در این گونه حدود 60 تا 65 روز طول می‌کشد. بعد از آن، مادر معمولاً 2 تا 4 بچه به دنیا می‌آورد. نوزادهای خدنگ معمولاً در لانه‌ای که مادر درست کرده است، نگهداری می‌شوند و به تدریج با کمک مادر شکار را یاد می‌گیرند.

تهدیدات و وضعیت حفاظتی

خدنگ بزرگ از نظر حفاظت وضعیت خاصی ندارد. این حیوان به‌طور طبیعی در زیستگاه‌های خود در معرض تهدیدات زیادی از جمله از دست دادن زیستگاه، شکار توسط انسان‌ها و تداخل با فعالیت‌های کشاورزی قرار دارد. با این حال، آن‌ها توانایی تطبیق‌پذیری خوبی دارند و به سرعت در زیستگاه‌های جدید مستقر می‌شوند.

در ایران، خدنگ بزرگ به‌عنوان یک حیوان مفید و کنترل‌کننده جمعیت مارها شناخته می‌شود. بسیاری از مناطق جنوبی و شرقی کشور از حضور این گونه بهره‌مند هستند. در عین حال، چون مارها به‌ویژه مارهای سمی در بسیاری از مناطق ایران وجود دارند، خدنگ‌ها به‌عنوان یک شکارچی مهم برای کنترل جمعیت مارها و حفظ تعادل اکوسیستم محلی شناخته می‌شوند.