«امید» مهدویکیا کمرنگ شده است؟
پاریس هر روز دورتر
المپیک 1976 مونترال؛ این آخرین باری بود که فوتبال ایران رنگ حلقههای المپیک را از نزدیک دید. یک طلسم 48ساله با انواع مربیان؛ داخلی و خارجی، نامدار و بینامونشان. فوتبال ایران البته به المپیک 1980 مسکو هم صعود کرده بود اما به دلیل تحریم آن المپیک از سوی ایران، فوتبالیستهای ایرانی موفق نشدند در بازیها شرکت کنند.
المپیک 1976 مونترال؛ این آخرین باری بود که فوتبال ایران رنگ حلقههای المپیک را از نزدیک دید. یک طلسم 48ساله با انواع مربیان؛ داخلی و خارجی، نامدار و بینامونشان. فوتبال ایران البته به المپیک 1980 مسکو هم صعود کرده بود اما به دلیل تحریم آن المپیک از سوی ایران، فوتبالیستهای ایرانی موفق نشدند در بازیها شرکت کنند. فوتبال ایران بیش از چهار دهه است در دیدارهای انتخابی المپیک ناموفق عمل کرده و حتی به نزدیکیهای المپیک هم نرسیده است. در تمام ادوار، تیم ایران تیم پرامید و پرستارهای هم بوده اما نتوانسته ایران را به چهارمین حضورش در المپیک برساند. این در حالی است که پیش از 1980 صعود فوتبال ایران به المپیک یک اتفاق عادی تلقی میشد.
فوتبال ایران برای عبور از این مانع بلند، این بار دست به دامان مهدی مهدویکیا شده است. اسطوره فوتبال ایران پس از سالها فعالیت در ردههای پایه بهعنوان سرمربی تیم امید برگزیده شد تا فوتبال کشور را به المپیک 2024 پاریس برساند. شرایط اما اصلا بر وفق مراد ستاره سابق تیم ملی نیست.
تیم امید ایران قرار بود در مسیر آمادهسازی خود برای حضور در انتخابی المپیک در رقابتهای همبستگی کشورهای اسلامی شرکت کند. مهدی مهدویکیا، سرمربی تیم امید، یکشنبهشب پس از پایان دیدار دوستانه تیمش مقابل پرسپولیس که با شکست 4 بر 2 امیدها همراه بود، از انصراف تیمش از این بازیهای مهم خبر داد. ستاره سابق هامبورگ دراینباره گفت: «من پس از آمدن از ازبکستان گفتم که اگر قرار باشد اینطور برنامهریزی کنیم و پیش برویم، ما به فرودگاه مهرآباد هم نمیرویم چه برسد به اینکه بخواهیم به پاریس برویم. من از شرایط راضی نیستم. با یک تیم نصفهونیمه نمیشود کاری انجام داد. با توجه به شرایطی که داریم، 15، 16 بازیکن بیشتر در تیم حضور ندارند. اگر بخواهیم اینطور ادامه دهیم، همه بازیکنان مصدوم میشوند و اگر بخواهیم با این وضعیت به بازیهای کشورهای اسلامی برویم، فکر نمیکنم بتوانیم به این مسیر ادامه دهیم. ما با این وضعیت نمیتوانیم تجربه خوبی از این مسابقات به دست بیاوریم؛ چون بازیکنان کلیدی ما در تیم حضور ندارند». مهدویکیا از نحوه حمایت از تیمش هم ابراز نارضایتی کرد.
تیم امید چه مشکلاتی دارد
آنچه بهعنوان دلیل اصلی انصراف تیم امید از بازیهای همبستگی عنوان شده، کمبود بازیکن است. ظاهرا چند باشگاه لیگبرتری در ارتباط با حضور بازیکنان خود در تیم امید با فدراسیون فوتبال همکاری لازم را نکردهاند. محمدمهدی احمدی از پرسپولیس، مهدی هاشمینژاد از تراکتور، امیرعلی صادقی از استقلال و یاسین سلمانی از سپاهان بازیکنان شاخصی هستند که تیم امید آنها را به همراه نداشت. علاوه بر این چهار بازیکن، چند مصدوم هم در اردوی تیم وجود دارد، ضمن اینکه خطر کرونا و کمشدن همین تعداد بازیکن را هم نباید فراموش کرد. مهدویکیا معتقد است فدراسیون فوتبال نتوانسته با باشگاهها تعامل کند و بازیکنان را از باشگاهها بگیرد. منتقدان معتقدند فدراسیون فوتبال در این روزها بیشتر درگیر انتخابات و یارکشیهای انتخاباتی است و به مواردی همچون تیم امید توجه ندارد. فدراسیونیها هم ظاهرا از مهدویکیا انتظار داشتند خودش باید این مشکل را حل میکرد.
فسخ قرارداد دستیار مهدویکیا نیز دومین مشکل اوست. عدم پرداخت دستمزد دستیاران او باعث شد تا جان لامرز، دستیار اول سرمربی تیم امید ایران، به تهران برنگردد. سرمربی تیم امید دراینباره گفت: «ایشان طبق قراردادی که داشت، در تاریخهای مقررشده باید به او پول پرداخت میشد اما این اتفاق رخ نداد و ایشان قرارداد خود را فسخ کردند و قرار است با ایشان توافق کنند. من الان تقریبا تکو تنها ماندم و آدم چیزی نگوید بهتر است».
استعفایی که تکذیب شد
بروز این مشکلات باعث شد بازی دوستانه دیروز تیم امید مقابل پیکان لغو شود و حتی شایعه شد مهدویکیا از سمت خود استعفا داده است. روابطعمومی فدراسیون فوتبال البته این خبر را تکذیب کرد و توضیح داد: «این خبر از پایه کذب و بیاساس بوده و مهدی مهدویکیا هیچگونه استعفایی نداده و همچنان سرمربی تیم امید ایران است». آنچه مشخص است، این است که شرایط تیم امید مناسب نیست و مهدویکیا از شرایط رضایت ندارد. حضور در بازیهای همبستگی و ناکامی احتمالی مقابل حریفان قدرتمندی مانند عربستان و مراکش میتوانست شرایط را بدتر هم کند. نتایج تیم امید در رقابتهای جام ملتهای آسیا زیر 23 سال چندان خوب نبود و این تیم در همان مرحله گروهی حذف شد. ناکامی مجدد میتوانست تأثیری منفی روی بازیکنان بگذارد. مهدویکیا البته تصمیم گرفته بود از بازیکنان زیر 21 سال برای حضور در آن تورنمنت استفاده کند تا آنها را در تورنمنتی مهم محک بزند؛ «من حرف زدم و روی حرف خود ایستادم که این تیم باید تجربه پیدا کند. من این بازیهای کشورهای اسلامی را فرصت بیشتری برای کسب تجربه دیدم. میدانستم تیم در سال بازیهای کمی خواهد داشت». انصراف رسمی تیم ایران از بازیهای کشورهای اسلامی البته هنوز اعلام نشده است. مسئولان کمیته ملی المپیک احتمالا آخرین رایزنیها را با مدیران فدراسیون و مهدویکیا خواهند کرد تا او را راضی کنند به قونیه (محل برگزاری بازیها) سفر کند. البته انصراف ایران میتواند تبعاتی هم داشته باشد.
پیشنهاد حیرتآور یکی از مدیران فدراسیون
یکی از مواردی که در این سالها همواره به تیم امید ضربه زده، عدم همکاری باشگاهها با این تیم است. باشگاههای لیگبرتری معمولا حاضر نمیشوند بازیکنان کلیدیشان را در اختیار تیم امید قرار دهند. این موضوع دوباره تکرار شده است. در این مورد منفعل عملکردن فدراسیون هم موضوع را حادتر کرده است. در این میان غلامرضا جباری، سرپرست کمیته جوانان، پیشنهادی عجیب برای تشویق باشگاهها برای همکاری با تیم امید داده است؛ «عدم همکاری باشگاهها مشکلی است که باید یک راهکار برای آن پیدا کنیم. ما میگوییم باید باشگاه را تشویق کرد. مثلا اگر تیمی بازیکن خود را به تیم ملی داد و در بازی باشگاهی خود شکست خورد، یک امتیاز به این تیم بدهند!». پیشنهادی که بیشتر به یک طنز شبیه است. بههرحال فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک اگر قصد دارند طلسم 48ساله را بشکنند، باید توجه بیشتری به تیم امید کنند. فرصتی دوساله برای آمادهکردن این تیم وجود دارد و نباید این فرصت را از دست داد. در گام اول آنها باید نارضایتیهای مهدویکیا را از بین ببرند.