رسم همدلی به سبک شهرداری
رقابتهای جام جهانی قطر 2022 به صورت رسمی از فردا یکشنبه استارت میخورد و در اولین دیدار، قطرِ میزبان به مصاف اکوادور میرود تا اولین بازی گروه نخست این جام برگزار شود.
رقابتهای جام جهانی قطر 2022 به صورت رسمی از فردا یکشنبه استارت میخورد و در اولین دیدار، قطرِ میزبان به مصاف اکوادور میرود تا اولین بازی گروه نخست این جام برگزار شود. در همین راستا، تیم ملی فوتبال ایران روز دوشنبه، در ورزشگاه خلیفه مقابل انگلیس صفآرایی میکند تا شاید سختترین بازیاش در مرحله گروهی جام جهانی را از سر بگذراند. حضور تیم ملی فوتبال در جام جهانی قطر با توجه به اتفاقات اخیری که در ایران رخ داده، از قریب به یک هفته قبل تا به الان با حواشی متعددی روبهرو شده است. اگرچه بازیکنان تیم ملی در کنفرانسهای خبری متعددی که در یکی، دو روز اخیر برگزار شده تلاش کردهاند این پیام را مخابره کنند که فکر و ذکرشان این روزها معطوف به جام و خوشحالکردن مردم ایران است؛ ولی همچنان حاشیهها به متن غلبه میکند. تازهترین موضوعی که باعث شده حداقل فضای مجازی، علیه عدهای از بازیکنان تیم ملی شود، ژست تعدادی از این بازیکنان مقابل دوربین عکاسی فیفاست. ژستهایی که خوشحالی چند بازیکن تیم ملی را تصویر کرده، به مذاق کاربران زیادی خوش نیامده است. پیشازآن هم دیدار ملیپوشان با ابراهیم رئیسی حاشیهساز شده و این موضوع مورد نقد قرار گرفته بود. در چنین فضای دوگانهای، به نظر میرسد همدلکردن جامعه برای حمایت همهجانبه از تیم ملی سخت و دشوار است و به نظر میرسد اگر مدیریت صحیحی دراینبین صورت نگیرد، همبستگی یا صورت نگیرد یا اینکه به ناقصترین شکل ممکن رقم بخورد. با این حال تعدادی از نهادهای موجود در ایران تلاش کردهاند از هفته پیش، موج جدیدی جهت حمایت از تیم ملی ایجاد کنند. یکی از این نهادها شهردای تهران است که دو روز پیش از سفر ملیپوشان به قطر، با ایجاد برنامههایی در سطح شهر تهران، تلاش کرد این همدلی را به وجود بیاورد. در واقع شهرداری در پویشی به اسم «همه، هوادار ایران» به منظور تقویت شور و نشاط اجتماعی، همدلی و همبستگی ملی و حمایت از تیم ملی فوتبال، در مراسمی روی پل عابر میان بوستان آب و آتش و طالقانی در اراضی عباسآباد برنامهای اجرا کرد و سپس بنرهای متعددی را در سطح شهر به تصویر کشید، به این امید که این موضوع موجب همدلی با تیم ملی شده و از طرفی فضا اندکی به سمت جام جهانی تغییر کند. شاید نیت شهرداری در این زمینه مثبت باشد؛ ولی نوع اجرای این نهاد در این پویش به گونهای رقم خورده که همین بنرها هم تبدیل به دغدغهای جدید شده است. ابتدا که کلیپ برنامه اجراشده در بوستان آب و آتش به نمایش گذاشته شد، بسیاری از اینکه در این کلیپ فقط از مردان استفاده شده، انتقاد کردند. در واقع انتظار میرفت با توجه به شرایط کنونی که زنان ایرانی نقش مهمی در اتفاقات اخیر داشتهاند، توجه به این قشر بیشتر میشد تا دستکم شعار همدلی یا همه برای ایران، به معنای واقعیاش نزدیکتر باشد. از این موضوع گذشته، تعدادی از بنرهای پخششده در سطح شهر چندان نشانی از همبستگی یا همدلی نداشت. آنهایی که این بنرها را تهیه کردهاند، به طرز آگاهانهای حواسشان بوده که در به تصویر کشیدن 11 بازیکن تیم ملی، خبری از شماره 8 یا 10 نباشد! در عوض در بنر مذکور، به جای استفاده از دو شماره 8 و 10، ترجیح داده شده تا دو بار از شمارههای 5 و 6 استفاده شود. بعید است چنین موردی حاصل یک اتفاق باشد؛ چون بر کسی پوشیده نیست که این دو شماره متعلق به دو اسطوره فوتبال ایران است. علی دایی، سالها با شماره 10 تیم ملی، برای ایران افتخارآفرینی کرد و همین حالا، هنوز هم بینالمللیترین چهره تاریخ فوتبال ایران محسوب میشود. شماره 8 هم که سالها بر تن علی کریمی بود. هافبک خلاق و دریبلزن تیم ملی آنقدر با این پیراهن درخشید که عنوان مرد سال فوتبال آسیا را هم به دست آورد. با این حال، طراحان بنر شهرداری برای پرهیز از یادآوری نام علی دایی و علی کریمی قید استفاده از شماره 8 و 10 را زدهاند. این دو چهره فوتبال ایران در اتفاقات اخیر تبدیل به چهرههای معترض شدهاند. از طرفی، تعدادی از مسئولان حتی از علی کریمی بهعنوان لیدر اتفاقات اخیر یاد میکنند. علی دایی هم که بعد از ماجرای مرگ دانشآموز اردبیلی بیش از قبل از سوی مسئولان مورد نقد قرار گرفته است. با وجود چنین اختلافنظرهایی ولی وقتی صحبت از پویش همدلی و انسجام میشود و بعد نهادی مثل شهرداری آگاهانه قید استفاده از شمارههای خاص را میزند، مشخص است که نباید با وجود داشتن نیت مثبت این نهاد، چندان انتظار بازتاب مثبتی از این ماجرا داشت. اصولا این دو شماره سالها پیش بر تن علی دایی و علی کریمی رفته و بعد از این دو بازیکن، ستارههای دیگری به تیم ملی آمده و این پیراهن را به تن کردهاند. شماره 10 تیم ملی ایران چندین سال است به تن کریم انصاریفرد، دیگر مهاجم تیم ملی ایران است. مرتضی پورعلیگنجی هم که با حضورش در تیم ملی ایران شماره 8 را به تن میکند. حال، مسئله اینجاست که اگر شهرداری و طراحان بنر این نهاد، از دو شماره 8 و 10 استفاده میکردند، با توجه به اینکه این شمارهها در جام پیشرو به تن دو ستاره دیگر تیم ملی است، آیا با عملکردشان با پویشی که به راه انداخته بودند، همخوانی بیشتری نداشت؟