کاپیتان لیچ مُرد

شرق: بدون تردید سال 1401 را می‌توان یکی از سیاه‌ترین روزهای دوبله ایران توصیف کرد. سالی که هنر دوبله بزرگانش را از دست داد. صداهایی تکرار‌ناشدنی که جای خالی آنها هر روز بیشتر احساس می‌شود. چهارم اردیبهشت امسال بود که شهلا ناظریان، صدا‌پیشه و بازیگر باسابقه، چشم از جهان فروبست. 29 تیر‌ماه پرویز فیروزکار، دوبلور با‌سابقه را از دست دادیم. صدای خاطره‌انگیز او به‌جای جان‌کوچولو در رابین‌هود را نمی‌توان از یاد برد. ۲۷ مرداد محمود فاطمی از دیگر دوبلورهای باسابقه از میان ما رفت. مرگ منوچهر اسماعیلی در 31 مرداد خبر تلخی برای دوستداران و همکارانش بود؛ دوبلور و مدیر دوبلاژی بی‌تکرار که او را بیشتر با صداها و تیپ‌گویی‌های متنوع به خاطر می‌آوریم. او در سریال «هزاردستان» هم‌زمان به‌جای شعبان (محمدعلی کشاورز)، رضا تفنگچی (جمشید مشایخی)، هزاردستان (عزت‌الله انتظامی) و جمشید لایق صحبت کرد. منوچهر اسماعیلی صداپیشگی در آثار سینمایی بسیاری را هم در کارنامه حرفه‌ای خود داشت. او به‌جای آنتونی کوئین در نقش حمزه در فیلم محمد رسول‌الله ‌(ص) صحبت کرده بود. اسماعیلی همچنین دوبله بازیگران مطرحی همچون استیو مک‌کوئین، همفری بوگارت، چارلتون هستون و کرک داگلاس را در کارنامه داشت. پنجم آبان جلال مقامی یکی دیگر از بزرگان عرصه دوبله را از دست دادیم؛ مردی که او را با اجرای برنامه دیدنی‌ها به خاطر می‌آوریم. نسل جدید علاقه‌مند به سینما صدای مرحوم مقامی را با چهره «رابین ویلیامز» به‌ویژه در فیلم «انجمن شاعران مرده» به یاد دارند، اما او به‌جای بسیاری از بازیگران معروف تاریخ سینما صحبت و چهره و فیلم‌های آنان را برای ایرانیان ماندگار کرده است. معروف‌ترین این بازیگران «رابرت ردفورد» است که مقامی دوبلور ثابت او بود و بازی ردفورد در «بوچ کسیدی و ساندنس کید» و «همه مردان رئیس‌جمهور» با صدای جلال مقامی دیدنی‌تر شده است. «وارن بیتی» در شکوه علفزار، «داستین هافمن» در کابوی نیمه‌شب، «آرتور کندی» در باغ‌وحش شیشه‌ای، «ریچارد هریس» در توپ‌های ناوارون، «مایکل کین» در مردی که می‌خواست سلطان باشد، «عمر شریف» در دکتر ژیواگو و لورنس عربستان، «جورج سیگال» در چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟، «جورج چاکریس» در داستان وست‌ساید، «کلینت ایستوود» در دو قاطر برای خواهر سارا، «اسپنسر تریسی» در شهر پسران و «تیم رابینز» در رستگاری در شاوشنگ از یادگارهای با‌ارزش مرحوم جلالی مقامی است. 26 دی‌ هم هوشنگ لطیف‌پور پیش‌کسوت دوبله و از نخستین مدیران دوبلاژ ایرانی از دنیا رفت؛ مردی که صدای آرام و دلنشینش وقتی قصه سریال «دایی‌جان ناپلئون» را روایت می‌کرد، فراموش‌نشدنی است.

شهروز ملک‌آرایی دوبلور باسابقه کشورمان در نیمه‌شب پنجشنبه 29 دی در بیمارستان بهمن از دنیا رفت. او به دلیل عارضه ریوی مدتی در بیمارستان بستری بود.

شهروز مُلک‌آرایی متولد ۱۳۲۰ در ملایر، تحصیلات ابتدایی و راهنمایی خود را در تهران به اتمام رساند. پس از مدتی به اسماعیل مهرتاش جهت حضور در فعالیت‌های فرهنگی و هنری جامعه تئاتر باربد معرفی شد. در آنجا ابتدا رشته آواز و سپس بازیگری تئاتر را در پیش گرفت. نقش‌گویی او به جای شخصیت کاپیتان لینچ در کارتون ماجراهای گالیور، جان کوچولو در رابین هود و آقای ووپی در کارتون تنسی تاکسیدو از جمله به‌یادماندنی‌ترین آثار اوست.

ملک‌آرایی در سریال ناوارو به مدیریت دوبلاژ زنده‌یاد بهرام زند، نقش رئیس ناوارو را صداپیشگی کرد. همچنین دوبلور شخصیت پدر اوشین در سریال «سال‌های دور از خانه» با مدیریت دوبلاژ ژاله علو بود. همکاری با سریال «قصه‌های جزیره» در نقش آقای پتیبون با مدیریت دوبلاژ رفعت هاشم‌پور از دیگر کارهای ماندگار این دوبلور برجسته کشورمان است.

او در سریال «دلیران تنگستان» با مدیریت دوبلاژ هوشنگ لطیف‌پور به جای شخصیت «خالو حسین دشتی» با بازی شهروز رامتین صحبت کرده بود. بازی در سریال‌های تلویزیونی «امام علی (ع)» در نقش (قیس بن سعد)، داستان راستان، سردار جنگل و بگذار آفتاب برآید از دیگر کارهای شهروز ملک‌آرایی است.