کریستیانو رونالدو و «خودسرهای» داخلی

پیوستن کریستیانو رونالدو، فوق‌ستاره پرتغالی دنیای فوتبال، به باشگاه النصر عربستان سروصدای زیادی در دنیا به پا کرده است. بخشی از این سروصدا مربوط به هزینه هنگفتی است که عربستانی‌ها برای کشاندن رونالدو به عربستان انجام داده‌اند‌ و آن‌طورکه رسانه‌های آمریکایی نوشته‌اند، او قرار است سالانه 70 میلیون یورو از مجموعه النصر، منهای رقم حق تصویر، درآمد داشته باشد. البته که این موضوع تنها اتفاق مهم نیست چون کم نیستند افراد و نهادهای حقوق‌بشری که رونالدو را به دلیل آنکه چشمش را روی تضییع موارد حقوق‌بشری در عربستان بسته و به این کشور سفر کرده، مورد شماتت قرار می‌دهند. با این حال، کریس رونالدو تبدیل به اعتباری برای عربستان شده و آن‌طورکه از شواهد امر پیداست او قراردادی هفت‌ساله تا سال 2030 با عربستانی‌ها دارد که فقط 2.5 سالش را قرار است بازی کند و مابقی را مقرر شده به عنوان سفیر عربستان در دنیا مشغول فعالیت شود. همین انتقال باعث شده تا حجم اخباری که از عربستان در رسانه‌های مختلف دنیا کار می‌شود ضریب چندبرابری به خود بگیرد. در واقع این انتقال حربه‌ای سنجیده از سوی دولت عربستان است که رفته‌رفته اصلاح سیاسی را در دستور کار قرار داده و ارتباطش با دنیا را بیش از گذشته گسترش داده است. فارغ از همه مباحث و دستاوردی که حضور رونالدو در عربستان می‌تواند برای این کشور داشته باشد، این حضور می‌توانست نفعی هم به فوتبال ایران برساند. در واقع النصر یکی از تیم‌های قدرتمند عربستان است که همه‌ساله، سهمیه حضور در لیگ قهرمانان آسیا را به دست می‌آورد و غالبا هم با تیم‌های ایران در همین لیگ روبه‌رو می‌شود. دیدارهایش با تیم‌های ایرانی، خاصه پرسپولیس هم همواره جذاب و پرحاشیه از آب درآمده است. از همان تقابل قدیمی و خوشحالی بحث‌برانگیز مهدی طارمی تا همین ماجرای حذف از نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان به دست پرسپولیس و شکایت‌بردن از این تیم ایرانی به AFC و فیفا. النصر بدون رونالدو هم سهمیه حضور در لیگ قهرمانان آسیا را داشت و همواره یکی از تیم‌های مدعی در غرب آسیا بود ولی حالا با رونالدو مشکلی برای گرفتن سهمیه که ندارد هیچ، احتمالا یکی از بخت‌های اصلی قهرمانی هم خواهد شد. فرمت جدید لیگ قهرمانان آسیا از فصل آتی استارت می‌خورد و با تغییرات اعمال‌شده هیچ بعید نیست که یک یا دو تیم از ایران در مرحله گروهی و حذفی حریف النصر شوند. اینجا درست همان موضوعی است که باید حسرتش را خورد چون فارغ از شوخی و فضای طنزی که در شبکه‌های اجتماعی شکل گرفته و ماجرای حضور کریستیانو در قائمشهر (نساجی قهرمان جام حذفی شده و امیدوار به حضور در لیگ قهرمانان است) به سخره گرفته شده است، این بازیکن اجازه ورود به ایران به همراه تیم النصر را نخواهد داشت! دلیلش هم که ساده است ولی شاید به دست فراموشی سپرده شده است. تیم‌های عربستانی از سال 1394 به این طرف از سفر به ایران برای تقابل با رقبای ایرانی منع شده‌اند و در این مسیر حمایت کنفدراسیون فوتبال آسیا را هم دارند. از دی 1394 تا به الان، هر بار که قرار شده تیمی از عربستان به ایران بیاید، بازی به کشور ثالث برده شده و فرصت میزبانی برای تیم‌های ایرانی از دست رفته است. از همین رو است که حضور رونالدو در ایران با پیراهن النصر در آینده‌ای نزدیک هم تقریبا محال به نظر می‌آید. اینجا به نظر می‌رسد که طرفداران فوتبال ایران که می‌توانستند شاهد حضور رونالدو در یکی از ورزشگاه‌های ایرانی باشند، قربانی عده‌ای خودسر شدند که دی 1394 از دیوار سفارت عربستان در تهران بالا رفتند. ماجرا مربوط به همان روزی است که عربستانی‌ها شیخ نمر را اعدام کردند. آن روزها ابتدا عده‌ای در مشهد از دیوار کنسولگری عربستان بالا رفتند و پرچم این کشور را پایین کشیدند و شب هم نوبت به تهران رسید تا عده‌ای از دیوار سفارت این کشور در پایتخت ایران بالا بروند و پرچم را به زیر بکشند و موجب تخریب جزئی شوند. درست از فردای همان روز، رابطه دیپلماتیک عربستان و ایران شکرآب شد و با وجود تلاش سیاست‌مداران ایرانی، هرگز این موضوع با وجود گذر زمان درست نشده است. آن زمان، خبرگزاری‌ دولت از افرادی که از دیوار سفارت عربستان بالا رفتند به‌عنوان عده‌ای «خودسر» نام برد و دولت وقت هم برای اینکه رابطه دیپلماتیک با عربستان خراب‌تر نشود، خبر داد که این افراد را بازداشت و تنبیه خواهد کرد. قریب به یک سال بعد از رسیدگی به آن پرونده، غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، سخنگوی وقت قوه قضائیه، نام حسین کردمیهن را به عنوان یکی از افرادی که نقش اصلی در این پرونده داشته مطرح کرد. حسین کردمیهن هم مدتی بازداشت ولی بعد از رسیدگی به پرونده‌اش آزاد شد. این مورد حتی به مناظره‌های انتخاباتی سال 1396 هم کشیده چراکه کردمیهن قبل از آن اتفاق در ستاد انتخاباتی محمدباقر قالیباف فعالیت داشت؛ در آن مناظره‌ها اسحاق جهانگیری و حسن روحانی تلویحا اعلام کردند که بالاروندگان از دیوار سفارت عربستان، عضو ستاد محمدباقر قالیباف در انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۲ بوده‌اند. آن روزها عنوان شده بود که اتهام افراد بازداشت‌شده در این پرونده «مشارکت در تخریب عمدی اموال سفارت عربستان» یا «اخلال در نظم عمومی از طریق جنجال و تجمع غیرقانونی» است ولی هرگز آن بازداشت‌ها و البته تبرئه‌شدن عده‌ای از جمله همین حسین کردمیهن باعث نشد عربستان حاضر شود در عرصه ورزش روی خوش به ایران نشان دهد. این ماجرا وقتی عجیب‌تر می‌شود که تیم‌های فوتبال ایرانی در سال‌های گذشته به عربستان سفر کرده و با یکی، دو تیم از این کشور دیدار داشته‌اند ولی عربستانی‌ها همچنان حاضر نمی‌شوند به ایران بیایند. دلیل رفتن تیم‌های ایرانی به عربستان هم میزبانی متمرکز این کشور از بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا به دلیل شیوع ویروس کرونا اعلام شد و اندکی بعد که مشخص شد قرار است یکی از تیم‌های ایرانی با رقیبی از عربستان در مرحله حذفی دیدار کند، عربستانی‌ها دوباره اعلام کردند حاضر نیستند به ایران بیایند و این دیدار رفت و برگشتی باید در کشور ثالث برگزار شود. به غیر از محرومیت احتمالی تماشاگران فوتبال ایران از دیدار کریس رونالدو در زمین فوتبالی در ایران، مجموعه ورزش ایران هم از این عدم حضور لطمه خواهد خورد. بدیهی است که حضور بازیکنی در سطح کریس رونالدو در ایران می‌توانست تبدیل به فرصتی برای تبلیغات بهتر برای ایران و فرهنگ ایرانی به ویژه در این برهه زمانی شود ولی حالا و در صورتی که دغدغه چنین کاری هم وجود داشته باشد، امکانش نیست چون هنوز فوتبال ایران در تقابل با تیم‌های عربستانی تاوان اقدام عده‌ای را می‌دهد که از آنها به عنوان «خودسر» نام برده شده است.