|

اوتیسم و شرایط مرتبط

اغلب افراد اوتیستیک شرایط ویژه‌ای دارند. به همین دلیل، برای دریافت حمایت با مشکلاتی مواجه می‌شوند که کار را برایشان پیچیده می‌کند. در این مقاله، درباره شرایط پیرامونی فرد اوتیستیک اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

مترجم: ریحانه ظهیری: اغلب افراد اوتیستیک شرایط ویژه‌ای دارند. به همین دلیل، برای دریافت حمایت با مشکلاتی مواجه می‌شوند که کار را برایشان پیچیده می‌کند. در این مقاله، درباره شرایط پیرامونی فرد اوتیستیک اطلاعات مفیدی در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

افسردگی و اوتیسم

افسردگی در افراد اوتیستیک رایج است و می‌تواند تأثیر زیادی بر زندگی روزمره‌شان داشته باشد و حتی گاهی به خودکشی منجر شود. افسردگی در افراد اوتیستیک بیشتر در دوران نوجوانی و جوانی دیده می‌شود و اغلب با عوامل دیگری مانند اضطراب همراه است.

علائم شایع افسردگی در اوتیسم

افسردگی به شکل‌های گوناگونی در افراد اوتیستیک بروز می‌کند:

- احساس ناامیدی

- علائم فیزیکی، مانند احساس خستگی همیشگی

افسردگی همچنین می‌تواند باعث افزایش رفتارهای مرتبط با اوتیسم شود:

- رفتارهای وسواس‌گونه

- رفتارهای کلیشه‌ای، مانند تکان‌دادن بدن

- اجتماع‌گریزی

- نافرمانی و پرخاش

- خودآزاری

- اختلال خواب

افسردگی با ناتوانی ذهنی و تشنج مرتبط است. هر دو‌ این شرایط در اوتیسم شایع‌‌اند اما مشخص نیست که آیا افراد اوتیستیک با ناتوانی ذهنی‌ یا تشنج بیشتر در معرض خطر افسردگی هستند یا خیر؟ افسردگی همچنین افکار خودکشی را افزایش می‌دهد و این موضوع میان افراد اوتیستیک‌ بزرگسال شایع‌تر است. از هر 10 اوتیستیک بزرگسال بیش از پنج نفر افسردگی دارند. مسائل مربوط به سلامت روان 79 درصد از افراد اوتیستیک بزرگسال را تحت‌ تأثیر قرار می‌دهد‌ اما بسیاری از آنها کمک و حمایت لازم را دریافت نمی‌کنند.

 اضطراب و اوتیسم

اضطراب یک اختلال سلامت روان است که در بزرگسالان و کودکان اوتیستیک رایج است. اضطراب می‌تواند تأثیر زیادی بر زندگی روزمره داشته باشد، برای مثال‌ درگیرشدن با افراد در مدرسه یا محیط. اضطراب در افراد مختلف محرک‌های متفاوتی دارد و هر کسی رویکرد متفاوتی برای مدیریت این علائم دارد. انواع رایج اضطراب در اوتیسم:

- اختلال اضطراب فراگیر

- ترس از موقعیت‌های اجتماعی (اضطراب اجتماعی)

- ترس از فضاهای باز و شلوغی (اگورافوبیا)

- سایر ترس‌های خاص (فوبیا)

والدین و افراد اوتیستیک به ما می‌گویند که خواهان درمان‌های بهتر و حمایت‌های بیشتر برای کاهش اضطراب هستند.

علائم شایع اضطراب در اوتیسم

علائم فیزیکی

اضطراب زمانی تبدیل به مشکل جدی می‌شود که احساس نگرانی و وحشت دائمی خارج از کنترل فرد می‌شود.

علائم اختلال اضطراب:

- تندشدن ضربان قلب

- احساس تنگی نفس

- احساس آشفتگی و ناراحتی

- احساس لرزش

- عرق‌کردن و احساس بیماری

علائم رفتاری

هنگامی که فردی دچار اضطراب می‌شود، ممکن است برای به دست آوردن آرامش خود به روش‌های زیر عمل کند:

- نیاز به توجه و دلگرمی زیاد

- اجتناب از قرارگرفتن در برخی موقعیت‌ها (مانند امتناع از رفتن به مدرسه)

- فروپاشی، طغیان و عصبانیت

- فکرکردن بیش‌ازحد و «وسواس فکری»

- اصرار برای داشتن برنامه روتین و یکنواخت

- رفتارهای تکراری مانند تاب‌خوردن، ضربه‌زدن یا مدام جنبیدن

- عادت‌های وسواس‌گونه

- گریختن

- خودآزاری

محرک‌ها

هر کسی اضطراب را به شکل متفاوتی تجربه می‌کند اما محرک‌های مشترکی میان افراد اوتیستیک وجود دارد:

- غیرقابل‌پیش‌بینی بودن و تغییر شرایط

- محرک‌های حسی، مانند انواع صدا یا بو

- موقعیت‌های اجتماعی

- انتظارات، فشارها و توقع‌ها

- پیش‌بینی موقعیت‌های خاص (مانند مدرسه یا محل کار)

- ترس‌های خاص مانند ترس از شلوغی، سگ یا سوزن

از هر پنج فرد اوتیستیک دو نفر مبتلا به اختلال اضطراب تشخیص داده می‌شو‌د اما بسیاری دیگر علائم اضطراب را تجربه می‌کنند که بر نحوه زندگی آنها تأثیر می‌گذارد. اختلال اضطراب 42 درصد از کودکان اوتیستیک را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد درحالی‌که تنها سه درصد از کودکانی که به اوتیسم مبتلا نیستند، دچار این اختلال‌ هستند.

خودکشی و اوتیسم

خودکشی زمانی اتفاق می‌افتد که کسی تصمیم می‌گیرد جان خود را بگیرد. افراد اوتیستیک بیشتر از بقیه به خودکشی فکر می‌کنند و همین باعث می‌شود که دست به این کار بزنند.

تحقیقات به ما کمک می‌کند تا بفهمیم دلیل این موضوع چیست و چه کاری می‌توانیم برای تغییر این تفکر انجام دهیم.

افکار خودکشی در اوتیسم

افراد اوتیستیک می‌گویند وقتی به خودکشی فکر می‌کنند علائمی را که انتظار داریم نشان نمی‌دهند و این موضوع به این دلیل است که:

۱- آنها در برقراری ارتباط و تعامل با افراد دیگر متفاوت‌اند

۲- در درک و دریافت افکار خود مشکل دارند

۳- ممکن است نخواهند در مورد آن صحبت کنند

اگر یک فرد اوتیستیک به شما بگوید که قصد خودکشی دارد، مهم است که او را باور کنید.

محرک‌های احتمالی

مشخص نیست عواملی که منجر به خودکشی در افراد اوتیستیک می‌شود تا چه حد با عواملی که جامعه را به آن سمت سوق می‌دهد، هم‌پوشانی دارد.

دلایل گوناگونی برای فکرکردن به خودکشی وجود دارد:

۱- اتفاقات دشوار زندگی ۲- احساس تنهایی، ناامیدی و فکرکردن به اینکه ممکن است شرایط هیچ‌وقت بهتر نشود. ۳- یک اختلال جسمی یا روانی، مثل افسردگی و اضطراب

افراد اوتیستیک بیشتر در معرض اختلالات سلامت روانی مانند اضطراب و افسردگی هستند و برخی محققان معتقدند اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی در بزرگسالان می‌تواند خطر خودکشی را در افراد اوتیستیک افزایش دهد. افراد اوتیستیک می‌گویند ممکن است دلایل دیگری که باعث افزایش خودکشی می‌شود وجود داشته باشد:

۱- تأخیر در تشخیص  ۲- محدودیت‌های دسترسی به حمایت لازم ۳- ضعف جسمی

۴- میزان بالای بی‌کاری

کودکان اوتیستیک 28 برابر بیشتر از دیگران به خودکشی فکر یا اقدام‌ می‌کنند.

منبع:‌Ambitious about Autism