پاکستان در دام تروریسم خودساخته
نخستوزیر موقت پاکستان حمله به سربازان ارتش این کشور را «بزدلانه» خوانده است. به دنبال کشتهشدن ۹ سرباز پاکستانی در یک حمله در ایالت خیبر پختونخوا، ژنرال عاصم منیر، رئیس ستاد ارتش پاکستان، گفته است «مبارزه آنها علیه تهدید تروریسم تا زمانی ادامه خواهد داشت که مردم پاکستان را از این مصیبت نجات دهند».
سهیل احساندوست: نخستوزیر موقت پاکستان حمله به سربازان ارتش این کشور را «بزدلانه» خوانده است. به دنبال کشتهشدن ۹ سرباز پاکستانی در یک حمله در ایالت خیبر پختونخوا، ژنرال عاصم منیر، رئیس ستاد ارتش پاکستان، گفته است «مبارزه آنها علیه تهدید تروریسم تا زمانی ادامه خواهد داشت که مردم پاکستان را از این مصیبت نجات دهند». مصیبتی که سالها مردم افغانستان به خاطر سیاستهای پاکستان گرفتار آن بوده و هستند، امروز دامن خود پاکستانیها را گرفته است و طعم تلخ حملات تروریستی و انتحاری را میچشند، دولتمردان پاکستانی ناتوان از کنترل گروههای تروریستی که خود در بهوجودآوردن آنها نقش داشتهاند، این حملات را بزدلانه میخوانند درحالیکه عین همین حملات بارها و بارها در افغانستان اتفاق افتاد؛ اما هیچ عکسالعملی از خود نشان ندادند و حتی محکوم هم نمیکردند. درواقع با سیاستهای آتشافروزانه اسلامآباد در افغانستان در بیش از نیمقرن گذشته امروزه شعلههایش به پاکستان کشیده شده است و دامن این کشور را گرفته است.
رسانههای پاکستانی به نقل از انوارالحق کاکر، نخستوزیر موقت پاکستان، گزارش دادهاند که تجهیزات نظامی باقیمانده از نیروهای خارجی در افغانستان باعث «تقویت گروههای تروریستی» شده است. شاید دولتمردان پاکستان هرگز تصور نمیکردند که رشد و پرورش گروههای تروریستی روزی به ضرر آنها تمام شود، ایجاد مدارس خاص و رواج افراطگری برای نفوذ در افغانستان، سیاستی بود که اسلامآباد با رویکرد مبارزه با دولتهای گذشته افغانستان از آن کار میگرفت و به این وسیله توانست باعث سقوط آنها شود و احتمالا سناریوی بعدی سقوط دولت پاکستان باشد.
بنا بر گزارش رسانههای پاکستانی، کاروان نیروهای امنیتی پاکستان هفته گذشته در منطقه جانیخیل در منطقه بنو در ایالت خیبر پختونخوا، مورد حمله «انتحاری» قرار گرفت که بر اثر آن ۹ سرباز ارتش پاکستان کشته شدند. به گفته خبرنامه ارتش پاکستان در رویداد جداگانه دیگری نیز سه سرباز این کشور در منطقه میرانشاه در وزیرستان شمالی در نزدیک سرحد با افغانستان کشته شدهاند. پاکستان همواره فعالیتهای تروریستی در داخل خاک خود را وابسته به گروه طالبان پاکستان میخواند که به گفته مقامهای این کشور پناهگاههایی در خاک افغانستان دارند. اینکه زمانی نهچندان دور پاکستان پناهگاه تروریستها بود، بر همگان و اضح و مبرهن است، بااینحال چون این گروهها در راستای منافع پاکستانیها عمل میکردند و منافع این کشور را تأمین میکردند، مشکل و معضل حادی به شمار نمیرفتند؛ اما امروزه که بلای جان خودشان شده است، به بزرگترین چالش برای دولت، ارتش و آیاسآی تبدیل شدهاند.
اسلامآباد از حکومت طالبان در افغانستان خواسته است تا شورشیان عضو گروه طالبان پاکستانی موسوم به تیتیپی (تحریک طالبان پاکستان) را که این کشور آن را یک گروه تروریستی میخواند، از نزدیکی نوار مرزی دو کشور دور کند. ضعف و ناتوانی ارتش پاکستان با همه قدرتش در مقابله با گروههای تروریستی باعث رویآوردن این دولت در درخواست کمک از طالبان شده است؛ درحالیکه شاید برای دولتمردان پاکستان بیشتر از همه روشن باشد که این گروهها در ماهیت یکی هستند و هرگز هیچیک علیه دیگری عمل نخواهند کرد و با همه اینها باز هم این دولتمردان پاکستان هستند که عاجزانه درخواست کمک از طالبان افغانستان دارند.
در چنین شرایطی مقامهای طالبان تأکید دارند که به هیچ گروهی اجازه فعالیت علیه کشور دیگری را از داخل خاک افغانستان نمیدهند. این است واقعیت دنیای سیاست، دروغهایی را که زمانی دولتمردان پاکستانی مبنی بر وجود پایگاههای گروههای تروریستی در داخل این کشور تحویل دولتهای پیشین افغانستان میدادند و حضور این گروهها را کتمان میکردند، امروز همان دروغها را طالبان تحویل آنها میدهند و دراینمیان دولتمردان پاکستانی هرگز به ذهنشان هم خطور نمیکرد که گروه طالبان روزی به یک دردسر بزرگ برای آنها تبدیل شوند. بهوجودآوردن گروه طالبان برای استیلا بر افغانستان سیاستی بود که دولتهای پیشین پاکستان آن را دنبال میکردند و امروزه قضیه کاملا برعکس شده است.
دامی که دولتهای پیشین پاکستان برای مردم و دولتهای پیشین افغانستان پهن کرده بودند، امروزه خود گرفتار آن شدهاند و راه گریزی هم از آن ندارند، ترویج خشونتگرایی و افراطگری دینی راه اشتباهی بود که دولتمردان پاکستانی برای نفوذ در افغانستان و کنترل بر این کشور در پیش گرفته بودند و با وجود هشدارهایی که از جانب دولتهای افغانستان در گذشته به دولتمردان اسلامآباد داده میشد، آنها به این هشدارها اعتنایی نمیکردند، امروزه برای خودشان به یک چالش و معضل عمده تبدیل شده است و ریشهدواندن گروههای ستیزهجو در منطقه چالشهای امنیتی بسیاری را برای کشورهای منطقه و حتی جهان به وجود آوردهاند و مبارزه با این گروهها به این سادگی و آسانی امکان ندارد و دولتمردان پاکستانی بهخوبی باید بدانند که آنچه را که کاشتهاند، دارند درو میکنند.