انتقام‌گیری شورای وحدت از حدادعادل و شانا

 ابوالقاسم رئوفیان از اعضای اصلی شورای وحدت در مصاحبه‌ای معتقد است این شورا نمی‌تواند با برخی طیف‌های اصولگرا که نمی‌خواهند نمایندگان ناکارآمد خود را تغییر دهند، به لیست واحد برسد.

پیش‌تر خبرهایی که از اردوگاه اصولگرایان برای انتخابات به گوش می‌رسید، حاکی از این بود که اصولگرایان شورای وحدت (به رهبری جامعه روحانیت مبارز تهران) و شورای ائتلاف اصولگرایان (به رهبری غلامعلی حدادعادل) با جبهه پایداری اختلاف دارند و نمی‌توانند آنها را وادار به وحدت و رسیدن به یک لیست ائتلافی کنند؛‌ اما حرف‌های امروز رئوفیان نه جبهه پایداری بلکه‌ شورای ائتلاف اصولگرایان به رهبری حدادعادل را هدف گرفته است.

وقتی او از «نمایندگان ناکارآمد» سخن می‌گوید، نگاهش بیشتر به طیفی است که از سوی جریان شورای ائتلاف به مجلس رفتند و اتفاقا جریان پایداری نیز در این امر با آنها هم‌نظر است. دبیر‌کل حزب اسلامی ایران‌زمین تأکید کرده است: «همان‌طور که اشاره کردم، اصراری بر تشکیل یک جبهه واحد اصولگرایی نداریم و انتظاری هم نداریم که یک اجماع مطلق به وجود آید».

این اظهارات نشان می‌دهد شورای وحدت به دنبال تلافی با شورای ائتلاف است. اگرچه از ابتدای سال با فعال‌شدن محمدرضا باهنر تلاش شده بود تا روابط میان شورای وحدت و شورای ائتلاف هماهنگ‌تر شود، اما ظاهرا اتفاقاتی افتاده است که شورای وحدت را بیشتر به جریان پایداری و طیف دولتی‌ها نزدیک‌تر می‌کند.

شورای وحدت جریانی است که در سال 99 و در آستانه انتخابات سال 1400 شکل گرفت. این جریان ناراحت و سرخورده از رفتارهای شورای ائتلاف (به رهبری قالیباف و حدادعادل) از انتخابات سال 98 بودند؛ بنابراین با جمع‌شدن در کنار هم شورایی را به نام وحدت به راه انداختند؛ شورایی که در‌واقع تشکیل شده بود از افراد و گروه‌هایی که در انتخابات سال 98 اصولگرایان آنها را از لیست کنار گذاشته بودند. ماجرای دلخوری آنها تا آنجا پیش رفت که شورای ائتلاف حاضر نشده بود حتی حجت‌الاسلام مصباحی‌مقدم سخنگوی جامعه روحانیت مبارز را در لیست خود جای دهد. بعدها آنها اعتراف کردند که حول ‌محور جامعه روحانیت مبارز جمع شدند تا نقل محوریت را بار دیگر به این جامعه بازگردانند.

این جریان از ابتدای شکل‌گیری انتخابات سال 1400 به دنبال روی ‌کار آوردن ابراهیم رئیسی بود. حتی آن زمان که رئیسی اعلام می‌کرد حاضر به حضور در انتخابات نیست. در آن زمان کاندیدای جریان پایداری سعید جلیلی و کاندیدای اصولگرایان محمدباقر قالیباف بود، اما شورای وحدت بدون هیچ منتی برای ابراهیم رئیسی به فعالیت پرداخت. اگرچه بعد از انتخابات کسانی همچون سیدمحمد حسینی به کابینه رئیسی راه پیدا کردند و در قامت معاون پارلمانی دولت جای گرفتند، اما حضور این طیف در دولت چندان پررنگ نیست. خودشان هم بعدها اعلام کردند که بدون هیچ درخواستی برای روی‌ کار آمدن رئیسی کار کردند. با‌این‌حال شورای وحدت همچنان نشان داده است که به ابراهیم رئیسی وفادار است.

بنابراین حرف‌های رئوفیان را می‌توان از این منظر تحلیل کرد که ممکن است شورای وحدت به جای ائتلاف با «شانا» (شورای ائتلاف اصولگرایان) با پایداری ائتلاف کرده و لیستی در مقابل جریان قالیباف و حدادعادل را به معرض انتخاب مردم بگذارند.

در این صورت کار برای قالیباف که شنیده شده مدتی است فعالیت انتخاباتی خود را توسط یکی از معاونانش کلید زده، سخت‌تر خواهد شد. آیا او توان رقابت با ائتلاف شورای وحدت، پایداری و شریان را خواهد داشت؟