با خشم کودکان چه کنیم؟

خیانت همیشه با آسیب‌های بزرگ برای تک‌تک افراد در نهاد خانواده همراه است. آگاهی از آن می‌تواند طرف مقابل را دچار علائم جسمانی و روانی قابل‌توجهی از جمله بی‌قراری، خشم، ناراحتی، تپش قلب، مشکلات خواب، اضطراب، افسردگی و پوچی کند. وقوع خیانت و آگاه‌شدن از آن نه‌تنها روابط زوجین را مخدوش می‌کند بلکه می‌تواند پایه‌های اساسی اعتماد و احساس امنیت در کودکان را نیز به‌شدت تخریب کند. این مسئله می‌تواند با توجه به سن فرزند تأثیرات متفاوتی را ایجاد کند. برای مثال فرزندان تا قبل از تجربه بلوغ، ممکن است به‌شدت در خود فرو رفته‌ یا پرخاشگر شوند. بی‌اشتهایی، بدغذایی، افت تحصیلی، کج‌خلقی، ناخن جویدن، شب‌ادراری و کابوس‌های شبانه از جمله دیگر علائمی است که این کودکان از خود بروز می‌دهند. ممکن است کودک علائمی از جمله بی‌اشتهایی عصبی‌ یا بیماری‌های روان‌تنی را نیز بروز دهد. نوجوانان نیز در این شرایط واکنش‌های توأم با پرخاشگری و مشکلات متعدد سازگاری را بروز می‌دهند و گیج و آشفته می‌شوند.

نوجوانان و ایجاد بحران‌های اخلاقی

می‌‌توان گفت مهم‌ترین مسئله قابل طرح برای زندگی یک نوجوان، هویت‌یابی است. نوجوانانی که از روابط خیانت‌آمیز والدین آگاه می‌شوند، غالبا در زمینه شکل‌دادن به هویت مطلوب با مشکلات متعددی مواجه می‌شوند. این گروه از نوجوانان روابط صمیمانه را سرشار از ناامنی و بی‌اعتمادی دانسته و بر اساس همین ادراک، پیش‌نویس روابط آینده خود را نیز ترسیم می‌کنند. بر اساس مطالعات، این گروه از نوجوانان با احتمال بیشتری ممکن است دست به بزهکاری و رفتارهای پرخاشگرانه بزنند و بیشتر از سایر همسالان خود در معرض بحران‌های اخلاقی قرار دارند. در‌واقع توفان خشم فرزندان از طریق خیانت راه‌اندازی می‌شود. آگاهی فرزندان از خیانت والدین می‌تواند منجر به تجربه بالاترین سطوح خشم در فرزندان شود.

تأثیر   بر   ویژگی‌های  شخصیتی  کودک

از نظر مشاوران نباید تأثیر خیانت والدین بر کودک را نادیده گرفت. در این شرایط ممکن است کودک یا نوجوان با توجه به ویژگی‌های شخصیتی خود و ساختار خانواده، روش‌های متفاوتی را برای ابراز خشم انتخاب کند. مثلا در صورتی که جو خانواده بسته و والدمحور باشد، فرزندان با احتمال بیشتری خشم را به خودشان معطوف می‌کنند. در این حالت نشانه‌هایی از جمله ساکت‌بودن، انزوا و در خود فرورفتگی، بدغذایی و بی‌اشتهایی عصبی بروز می‌کند که نشانه‌های خشم معطوف به خود است. همچنین در خانواده‌های فرزندسالار، ممکن است کودک بتواند عواطف خود را راحت‌تر بروز دهد.

در این شرایط والدین شاهد حملات خشم، پرخاشگری و انواع مشکلات رفتاری خواهند بود که نشانه نارضایتی فرزند از وضع موجود است و می‌تواند تبعات بین‌فردی زیادی را در محیط‌های مختلف به‌ویژه خانه و مدرسه به دنبال داشته باشد.