چالش زیر 50 برای تیم ملی

‌تیم ملی فوتبال ایران راهی کیش شده تا فردا از ساعت 18:00 در دیداری دوستانه، در این شهر، به مصاف بورکینافاسو برود. تیم ملی که باید چند روز دیگر راهی قطر شود تا برای حضور در جام ملت‌ها به‌صورت رسمی وارد عمل شود، دو بازی تدارکاتی دیگر در دستور کار گذاشته که اولین آنها همین بازی فردا با بورکینافاسو است. امیر قلعه‌نویی و شاگردانش، پیش از شروع بازی‌ها، در دیدار تدارکاتی دیگر، پشت درهای بسته، به مصاف اندونزی خواهند رفت تا سرانجام پس از کش‌و‌قوس‌های فراوان اولین بازی‌های رسمی امیر قلعه‌نویی با تیم ملی از راه برسند. هرچند سه بازی نخست ایران در جام ملت‌ها هم دست‌کمی از بازی‌های تدارکاتی نخواهد داشت. به‌هر‌روی تا پیش از برگزاری آن بازی‌ها، فعلا نگاه قلعه‌نویی و تیمش متوجه دیدار فرداست جایی که باید به مصاف بورکینافاسو بروند. در نگاه اول شاید این تیم رقیب چندان سرسختی برای ایران نباشد. روی کاغذ این نگاه درست است؛ چراکه با توجه به فاصله‌ای که دو تیم در رنکینگ فیفا از یکدیگر دارند، دست بالا با تیم ملی است. با وجود این، جایگاه بورکینافاسو آن‌قدری هم بد نیست که این بازی، ساده‌تر از سایر رقابت‌های تیم ملی در نظر گرفته شود. بورکینافاسو این روزها برخلاف تصور امیر قلعه‌نویی که حس می‌کرد در رده هفتادوپنجم دنیاست، در رده پنجاه‌و‌هفتم دنیا ایستاده که برای یک تقابل تدارکاتی می‌تواند درخور‌توجه باشد. نکته‌ای که در این بین نباید فراموش شود این است که تیم ملی در عصر امیر قلعه‌نویی کلا با تیم‌هایی که در رنکینگ فیفا زیر رده 50 ایستاده‌اند، چندان بازی نکرده است. بهترین تیمی که قلعه‌نویی در بازگشت به تیم ملی با آن بازی کرده روسیه است. حداقل از لحاظ رتبه‌بندی فیفا، روسیه تنها تیمی است که زیر رنکینگ 50 دنیاست. نتیجه بازی با روسیه مساوی شد ولی قلعه‌نویی از سد تیم‌های دیگری مانند افغانستان، قرقیزستان، کنیا، اردن، قطر، هنگ‌کنگ و شبیه به آنها گذشته که همگی رتبه پایینی در رنکینگ فیفا داشته‌اند. در این بین فقط دو بازی مهم با ازبکستان برگزار شده که کم‌و‌بیش، توانسته تیم ملی را به چالش بکشد. حالا بورکینافاسو نزدیک‌ترین رقیب تدارکاتی به رنکینگ 50 دنیاست که شاید بتواند تیم ملی را به دردسر بیندازد. از آنجا که معمولا در آستانه یک تورنمنت مهم، مربیان مختلف سعی می‌کنند آخرین دیدارهای تدارکاتی را با تیم‌های ضعیف‌تری برگزار کرده تا آخرین تاکتیک‌های موردنظر را هم مرور کنند، به نظر می‌رسد بورکینافاسو و اندونزی به همین دلیل انتخاب شده باشند ولی با مرور تیم‌هایی که در عصر امیر قلعه‌نویی، تیم ملی با آنها بازی کرده، این فرضیه دست‌کم در این مقطع زمانی چندان باورپذیر نیست. کلا تیم ملی از رقابت ‌کردن با تیم‌های قوی دنیا بازمانده و مدت‌هاست که محک جدی نخورده است. این یکی شاید پاشنه آشیل تیم ملی در جام ملت‌های آسیا شود؛ چراکه رقابت با تیم‌های مهم مانند کره، عربستان، استرالیا و ژاپن ممکن است دردسری زودرس برای تیم ملی به بار بیاورد. اگرچه این موضوع یکی از کلیدی‌ترین نقدهایی است که متوجه تیم ملی است ولی باید محدودیت‌ها را هم در نظر گرفت. کادرفنی تیم ملی چندین نوبت اشاره کرده که خواستار برگزاری رقابت با تیم‌های خوب دنیا هستند ولی این اتفاق میسر نمی‌شود. بخشی از اینکه چرا ایران با تیم‌های خوب دنیا بازی نمی‌کند، به دلیل تحریم‌های اعمال‌شده است که این قبیل تیم‌ها را برای بازی‌کردن در جدال‌های تدارکاتی با ایران بی‌میل جلوه می‌دهد. هرچند نباید از کنار فرصت‌هایی را که در این بازه زمانی سوزانده شده، مثلا حضور در تورنمنت چندجانبه با تیم‌های خوب آسیایی که از دست رفت، هم نادیده گرفت. به‌هرروی با تمام این کاستی‌ها، تیم ملی با انجام بازی تدارکاتی فردا، روز یکشنبه از کیش راهی قطر می‌شود تا پس از چهار دهه ناکامی در کسب جام، بختش را یک بار دیگر در آسیا بیازماید.