پرستاران همیشه تنها
بیماران بسیاری به دلیل کمبود پرستار در بیمارستان‌ها جان خود را از دست می‌دهند. این موضوعی است که علاوه بر خود پرستارها، حتی مسئولان نظام سلامت به آن اشاره می‌کنند. حتی چندی قبل روزنامه «شرق» در گزارشی با عنوان «آنچه بر پرستارها می‌گذرد» به فشار کاری بالای پرستارها و قربانی‌شدن بیماران بیمارستان پرداخته بود.
شرق: بیماران بسیاری به دلیل کمبود پرستار در بیمارستان‌ها جان خود را از دست می‌دهند. این موضوعی است که علاوه بر خود پرستارها، حتی مسئولان نظام سلامت به آن اشاره می‌کنند. حتی چندی قبل روزنامه «شرق» در گزارشی با عنوان «آنچه بر پرستارها می‌گذرد» به فشار کاری بالای پرستارها و قربانی‌شدن بیماران بیمارستان پرداخته بود.
در همین مورد دبیر کل خانه پرستار هم گفته بود: «کمبود پرستار در حال حاضر آن‌قدر جدی است که به دلیل این کمبود بیماران جان خود را از دست می‌دهند، اگر شما از بیماران و مراجعان چنین چیزی را نمی‌شنوید دو دلیل دارد یا آگاه نیستند یا اینکه مظلوم هستند و کمبودها را می‌پذیرند. به جرئت می‌گویم بیماران به دلیل کمبود پرستار می‌میرند».
با وجود همه فشارهای کاری پرستارها، تاکنون به بسیاری از مطالبات آنها پاسخی داده نشده است و روز پرستار هم خبر خاصی درباره مطالبات آنها اعلام نشد. همان زمان روزنامه اعتماد در مطلبی اشاره کرده بود: روز پرستار گذشت و هیچ خبر خوشی به پرستاران نرسید و مسئولان در حالی به شعار بسنده کردند که اعتراضات معیشتی و صنفی این قشر از کادر درمان همچنان ادامه دارد. طبق اخبار و گزارش‌هایی که در ماه‌ها و روزهای اخیر منتشر شده، از ابتدای امسال، پرستاران در استان‌های یزد، کرمانشاه، تهران، مرکزی، کردستان، قزوین، آذربایجان غربی، گیلان، اصفهان، مازندران، خراسان رضوی و کهگیلویه و بویراحمد در شهرهای یاسوج، تهران، اسلام‌آباد غرب، یزد، بابل، اراک، قزوین، مشهد، سنندج، کرمانشاه، رشت، کاشان و ارومیه در اعتراض به پرداخت‌نشدن معوقات قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و تبعیض‌های مزدی و حجم بالای وظایف تحمیل‌شده‌ای که تناسبی با دریافتی ریالی پرستاران ندارد، خواستار رفع مشکلات شده‌اند اما در مقابل این اعتراضات، مسئولان وزارت بهداشت و دولت، امسال هم در آستانه روز پرستار، همچون پارسال، به سردادن شعارها و وعده‌ها اکتفا کردند در حالی که انتظار پرستاران کشور این بود که تا نیمه دوم امسال، این اعتراضات شنیده شود و مسئولان، حداقلی از شعارهای سال گذشته خود را در عمل اجرا کنند که البته تداوم اعتراضات تا روز گذشته نشان می‌دهد که این اتفاق رخ نداده و مشکلات به قوت خود باقی است.
در این سال‌ها پرستارها به هر شکلی که توانستند مطالبات خود را مطرح کردند، اما تاکنون تغییری در روند کارانه‌ها به وجود نیامده و به طور مثال پرستاران بیمارستان شهدای تجریش همچنان در فشار کاری بالا کار می‌کنند که این موضوع تأثیر مستقیم بر جان بیمار دارد. ماه‌ها قبل اعلام شد که شماری از پرستاران و کادر درمان بیمارستان شهدای تجریش به شرایط شغلی و مزدی خود اعتراض کردند که دبیر کل خانه پرستاری اعلام کرده بود: این پرستاران، تعرفه‌های ناعادلانه و اضافه‌کار اجباری را دلیل اصلی اعتراض خود عنوان کردند و گفتند: برای هر ۱۵۰ ساعت اضافه‌کار باید یک حقوق کامل به پرستاران پرداخت شود؛ نظام تعرفه‌گذاری پرستاری نیز نیازمند اصلاحات جدی است. دلیل این تجمعات «ناعادلانه‌بودن اختلاف پرداختی پزشک و پرستار» است. نمی‌شود که پرستار کارانه یک میلیونی و دو میلیونی دریافت کند و گروهی دیگر ۱۵۰ میلیونی! این اختلاف تنها در ایران است. هیچ نقطه‌ای در این کره خاکی چنین اختلاف صد برابری‌ای نمی‌بینید. دلیل برقرارنشدن شرایط عادلانه در مورد پرستاران، سیستم پزشک‌سالار و حضور پررنگ و اثرگذار بیشتر پزشکان در تمام لایه‌های دولتی و تصمیم‌گیری است. دلیل دیگر اضافه‌کاری است که به اجبار و با نرخ پایین به پرستار تحمیل می‌کنند. این در حالی است که در قانون ارتقای بهره‌وری تأکید شده که به دلیل شرایط سخت کاری حضور پرستار در بیمارستان باید کم باشد و پس از ۲۵ سال خدمت هم باید بازنشسته شوند. پیش از این هم در فروردین سال جاری معاون توسعه و مدیریت منابع سازمان نظام پرستاری کشور در مورد اعتراض‌های مختلف پرستارها در شهرهای مختلف اعلام کرده بود: «تأخیر بیش از حد در پرداخت حق و حقوق پرستاران، عدم تمکین و اجرای سلیقه‌ای قانون تعرفه‌گذاری و همچنین عدم رعایت مفاد دستورالعمل آیین‌نامه‌ها موجب ایجاد نارضایتی پرستاران شده است».
