صادق‌ خان و انتخابات امن

 رسانه‌های انگلستان خبر داده‌اند «صادق خان» برای سومین بار متوالی در انتخابات شهرداری‌ها پیروز شده است. این شخص مسلمان توانسته بر رقیب خود، «سوزان هال» پیروز شود. در‌‌واقع با شکست حزب محافظه‌کار در انتخابات محلی شوراها و شهرداری‌های انگلستان و ولز، بر اساس نتایجی که تاکنون مشخص شده، حزب کارگر‌ کرسی‌های بیشتری به دست آورد.

این شخص کیست؟ او با نام کامل صادق امان خان (‌Sadiq Aman Khan) زاده هشتم اکتبر ۱۹۷۰ میلادی، هنگامی که رشد کرد و به جوانی رسید، به‌عنوان یک سیاست‌مدار مطرح شد. در مقطعی هم کرسی نمایندگی مجلس عوام را داشت و سرانجام به مسند شهرداری لندن رسید. وی با افتخاری آیینی، اولین شهردار مسلمان یک پایتخت مهم غربی لقب گرفته است.

او هشت سال پیش، زمانی که برای بار اول انتخاب شد، پشت تریبون قرار گرفت و به سادگی گفت: «نامم خان و شهردار جدید لندن هستم». بعد از بیان این جمله صادقانه، صادق خان به‌طور رسمی قسم خورد تا بعد از پیروزی در انتخابات شورای شهر لندن، شهردار این شهر شود. اکنون چنان محبوبیتی پیدا کرده که لندنی‌ها برای بار سوم به او رأی داده‌اند و بدون هیچ شائبه تقلبی یا توصیه‌ای از بالادست مربوط به پشت پرده صندوق‌ها، در مقام شهردار ابقا شده است؛ با وجود اینکه برخی از رادیکال‌ها از این پیروزی تاریخی خشمگین شده‌اند‌ تا آنجا که بعضی از آنها انتخاب او را به این سمت مسخره کرده‌‌ و لندن را «لندنستان» و «لندنِ خان» نامیده‌اند تا ‌این‌گونه بر چیرگی مسلمانان بر پایتخت انگلستان تأکید کرده باشند. این در حالی است که هویت دینی صادق خان مانع از آن نشده که مردم عادی انگلیس با اکثریت آرا، وی را انتخاب نکنند و کلید دروازه‌های لندن را به او نسپارند. هوای این شهر تاریخی، بیشتر اوقات بارانی است و اغلب شب‌های پاییز و زمستان با مه غلیظ در خیابان‌های خیس، تماشایی و شاعرانه می‌شود. شاید برخی یادشان باشد که در انتخابات سه دوره پیش، او بر رقیبی پیروز شد که بهره‌ها و امکانات زیادی را برای تبلیغات رسانه‌ای و شهری داشت؛ رقیب انگلیسی صادق، کسی نبود‌ جز «زاک گولد اسمیت»، نوه یک میلیاردر مشهور محلی که صادق بر او پیشی گرفت. این پیروزی می‌تواند در کنار ناملایمات و مشکلات حکمرانی، مصداقی از مردم‌سالاری تلقی شود و نشان از اینکه صادق خان برآمده از خانواده مهاجر فقیری بوده که با نیل به این منصب برجسته، گواهی بر این شده که دست‌کم می‌توان به نتایج آرا اعتماد کامل کرد. می‌توان گمان برود که در چنین جاهایی، افراد می‌توانند بر اساس شایستگی‌ها تا سطحی از مناصب که فارغ از سیاست حاکم هستند، رشد کنند. در اصل این شعاعی از همان چیزی است که دین عدالت‌گستر اسلام 15 سده پیش آموخت که فرقی بین آدمیان نیست و آنچه انسان‌ها را بالا می‌برد، تقوا و اصلاح نفس است. آنچه امروز در خاورمیانه زخمی می‌گذرد که برخی طوایف و فرق برساخته مذاهب به جدالی خونین با یکدیگر مشغول شده‌اند، هیچ ربطی به صبغه صلح و سلام آن دین ندارد. همچنین اگر در آن سوی جغرافیا، جامعه لندنی از برخی تبعیض‌ها و بهره‌کشی‌های اجتماعی و سیاسی با معیار حاکمیت سرمایه رنج می‌برد، انصاف حکم می‌کند که نباید از یادآوری جنبه‌های مثبت آن‌ مانند سلامت انتخاباتش غفلت ورزید.‌ حسن ختام آنکه شایسته است در برابر این فرزند مسلمان یک پدر مهاجر از پاکستان، ادای احترام کرد.