جنگ حیوانات
حیوانات بی‌گناه را به جان هم می‌اندازند و در این مسابقه خشن پول به دست می‌آورند یا از دست می‌دهند! ولی نه برای حیوانات، نه برای دردکشیدن آنها، نه برای اینکه بدن آنها خونین می‌شود یا جانشان را از دست می‌دهند، بلکه برای پولی که از دستشان رفته است می‌بینند خشونت را، وحشی‌شدن را، خون را. می‌بینند و جدا نمی‌کنند. می‌بینند و جدا نمی‌کنند و لذت می‌برند! می‌بینند و شاید در آینده خودشان هم تکرار کنند. خشونت می‌بینند و خشونت می‌کنند برخی از این نامردمان زوال‌پرست!
محمدرضا دژکام-روان‌شناس و روان‌درمانگر و مشاور خانواده و ازدواج: حیوانات بی‌گناه را به جان هم می‌اندازند و در این مسابقه خشن پول به دست می‌آورند یا از دست می‌دهند! ولی نه برای حیوانات، نه برای دردکشیدن آنها، نه برای اینکه بدن آنها خونین می‌شود یا جانشان را از دست می‌دهند، بلکه برای پولی که از دستشان رفته است می‌بینند خشونت را، وحشی‌شدن را، خون را. می‌بینند و جدا نمی‌کنند. می‌بینند و جدا نمی‌کنند و لذت می‌برند! می‌بینند و شاید در آینده خودشان هم تکرار کنند. خشونت می‌بینند و خشونت می‌کنند برخی از این نامردمان زوال‌پرست!
جنگ حیوانات آیا فقط در ایران است یا در کشورهای دیگر هم دیده می‌شود؟!
این نمایش‌ها و مسابقات نه‌تنها در کشور ما، بلکه در بسیاری از کشورهای دیگر هم دیده می‌شود. از‌جمله کشورهای دیگری که جنگ حیوانات در آنها به وفور یافت می‌شود، افغانستان و پاکستان است. برخی از افراد معتقد‌ند که این نوع سرگرمی‌های خشونت‌آمیز مخصوص کشورهای توسعه‌نیافته است، ولی این تفکر و اندیشه اشتباه است. چندی پیش خبری منتشر شد درخصوص انهدام باند سازمان‌یافته شرط‌بندی روی سگ‌ها در آمریکا! در این خبر پلیس آمریکا از انهدام باند سازمان‌یافته شرط‌بندی روی سگ‌ها و نجات ۳۶۰ سگ خبر داده بود.
پیامدهای منفی دیدن صحنه‌های خشونت‌بار خیابانی در یک نگاه
دیدن صحنه‌های خشونت‌بار خیابانی و ایستادن و نگاه‌کردن به آن فقط و تنها مربوط به مسابقه حیوانات نیست و در خیابان‌ها نیز شاهد تماشاچی‌بودن برخی از عابران در برابر نزاع‌های خیابانی هستیم. برخی نیز پا را فراتر گذاشته و به جای پایان‌دادن به دعواها، اقدام به عکس‌گرفتن و تصویربرداری از صحنه درگیری برای فضای مجازی می‌کنند. بسیاری از کسانی که به دیدن این مسابقات می‌روند، نه‌تنها از دیدن مناظر پر از خشونت ناراحت نمی‌شوند، بلکه ابراز علاقه و هیجان هم کرده و حتی دوستان خود را هم به دیدن این مسابقات دعوت می‌کنند.
افرادی که اقدام به پرورش حیوانات برای مسابقه و جنگ می‌کنند، از نظر روان‌شناسی در چه وضعیتی هستند؟
این افراد به‌طور معمول از یک شخصیت بیمارگونه برخوردار‌ند. البته این موضوع در مورد همه این افراد صادق نیست. افرادی که حیوانات را به جان هم می‌اندازند و سر برد و باخت آنها بحث می‌کنند و از دیدن این مسابقات لذت می‌برند، از دو دیدگاه متفاوت به این مقوله نگاه می‌کنند؛ ۱- از بعد مادی و ۲- از بعد روان‌شناختی. افرادی که از بعد مادی به مقوله نگاه می‌کنند، فقط به فکر سود و زیان خود هستند. در این مورد، لذت‌بردن از خشونت و گرایش به خشونت مطرح نیست، بلکه این افراد فقط به درآمد حاصل از این موضوع می‌اندیشند. اما در مورد بعد روان‌شناختی، وضعیت متفاوت‌تر از حالت اول است. این قبیل افراد از دیدن جنگیدن حیوانات و خشونت حاصل از این موضوع لذت می‌برند. البته در مورد این افراد هم نمی‌توان به سادگی قضاوت کرد؛ زیرا هیچ انسان عادی به خودی خود از دیدن خشونت لذت نمی‌برد. شاید طبیعی‌نبودن گرایش‌های این افراد، ریشه در کودکی آنها دارد یا شاید هم زمینه اختلال‌های رفتاری و روانی داشته باشند. در کلی‌ترین وضعیت هم نمی‌توان به راحتی در مورد بعد روان‌شناختی و روحیات افراد قضاوت کرد؛ زیرا هیچ انسانی از ابتدا خشونت‌طلب و ناآرام نبوده و افرادی که به این نوع اختلال‌های روانی دچار می‌شوند نیز باید ابعاد مختلف زندگی‌شان (مانند بعد تربیتی یا خانواده یا جمع دوستان و...) بررسی شود تا ریشه مشکلاتشان به درستی پیدا شود.
چرا دیدن صحنه‌های خشونت‌بار خیابانی برای برخی افراد عادی شده است؟!
ممکن است از کودکی به این مقوله عادت کرده باشند و حتی مردن و جان‌دادن یک موجود زنده برایشان بسیار هم طبیعی جلوه کند. ممکن است آنها از دیدن این صحنه‌های خشونت‌بار حتی بترسند و ناراحت شوند، ولی برای خودنمایی و شجاع نشان‌دادن خود در جمع دوستان، بگویند که از دیدن این صحنه‌های خشونت‌بار لذت می‌برند و با هیجان خاصی دیگران را هم به دیدن این صحنه‌ها دعوت کنند. برای مثال، در جنگ حیوانات می‌توان گفت برخی افراد از به هیجان آوردن دیگران لذت می‌برند و وقتی می‌بینند دیگران با دیدن این صحنه‌ها به هیجان می‌آیند، اقدام به انجام این کار می‌کنند. همان‌طور که گفتم، این موضوع می‌تواند ریشه در گذشته افراد داشته باشد. هر فردی می‌تواند یک هدف خاص از نمایش خشونت و گرایش به آن داشته باشد. شاید هم فقط برای پرکردن اوقات فراغت باشد. در هر صورت هدف هر‌چه باشد، چه سرگرمی، چه لذت و چه خودنمایی، هیچ‌کدام نمی‌تواند دلایل قانع‌کننده‌ای برای این رفتار افراد باشد؛ زیرا این کار غیرمنطقی و غیرانسانی است.
دیدن این صحنه‌ها، چه عوارض و پیامدهای منفی و ناگواری برای افراد می‌تواند به همراه داشته باشد؟
یقین بدانید دیدن این صحنه‌ها در ضمیر ناخودآگاه افراد اثرات منفی فراوانی دارد. فرد در آن لحظه شاید احساس رضایت کند، ولی بعد از مدتی از آن دچار مشکل و ناراحتی‌هایی می‌شود و کم‌کم با رفتارهای عصبی‌گونه‌ای که از خود بروز می‌دهد، می‌توان تأثیر خشونت را در ضمیر ناخودآگاه وی به روشنی دید. برخی از این افراد برای سرگرمی کودکانشان را نیز با خود به مکان‌های این‌چنینی می‌برند که این موضوع خود باعث پیدایش اختلال‌های روانی در رفتار کودکانشان می‌شود که متأسفانه از آن کاملا بی‌خبرند و این بسی جای نگرانی و تأسف دارد.
در کل چه چیزی باعث می‌شود انسان امروزی به طرف تفریحات خشونت‌بار خیابانی برود و از آن لذت ببرد؟
انسان از خشونت لذت نمی‌برد. شاید یک لذت مقطعی و گذرا باشد، ولی در کل دیدن صحنه‌های خشونت‌بار برای هیچ انسانی جذاب نیست. پس یک انسان سالم با دلیل به سمت این رفتارهای خشونت‌بار نمی‌رود. در جوامعی که تفریحات کم است، انسان‌های ناآگاه به سمت این قبیل تفریحات ناسالم می‌روند. تا زمانی که برای یک فرد، تفریح و سرگرمی سالم و معقولی وجود نداشته باشد که از آن لذت ببرد، ناخودآگاه به سمت تفریحاتی می‌رود که با آنها سرگرم شود. خود آن فرد هم به خوبی می‌داند که این‌گونه تفریح و سرگرمی‌ها، درست نیست، ولی خودش را گول می‌زند که سرگرمی است و لذت می‌برد.
توصیه پایانی روان‌شناس
باید شرایط جامعه به صورتی باشد که برای افراد در شرایط و سنین مختلف، تفریحاتی مناسب خودشان ایجاد شود. در این صورت اگر فردی باز هم به سمت این قبیل تفریحات ناسالم رفت، در آن زمان می‌توان گفت یک فرد عادی نیست و باید تحت درمان قرار بگیرد. به امید روزهای خوب و خوش برای مردم عزیز ایران‌زمین.