چند کلام با رئیسجمهور به بهانه روز خبرنگار
تقارن زمانی ۱۷ مردادماه -که به پاس خدمات و تلاش سربازان قلم، خبرنگاران شریف با عنوان روز خبرنگار در تقویم رسمی کشور تعریف شده- با روزهای آغازین ریاستجمهوری دکتر پزشکیان، بهانه مناسبی است تا با رئیسجمهور محترم پیرامون مشقتها و سختیهای کار و فعالیت حرفهای قشر مخلص خبرنگار سخن گفته و توجه ایشان را به عنوان عالیترین مقام اجرائی کشور به مصائب و مشکلاتی که خبرنگاران شریف در مسیر فعالیتهای خویش با آن روبهرو هستند جلب کرد.
تقارن زمانی ۱۷ مردادماه -که به پاس خدمات و تلاش سربازان قلم، خبرنگاران شریف با عنوان روز خبرنگار در تقویم رسمی کشور تعریف شده- با روزهای آغازین ریاستجمهوری دکتر پزشکیان، بهانه مناسبی است تا با رئیسجمهور محترم پیرامون مشقتها و سختیهای کار و فعالیت حرفهای قشر مخلص خبرنگار سخن گفته و توجه ایشان را به عنوان عالیترین مقام اجرائی کشور به مصائب و مشکلاتی که خبرنگاران شریف در مسیر فعالیتهای خویش با آن روبهرو هستند جلب کرد. جناب پزشکیان، آنچه از سوی جنابعالی و حلقه دوستان نزدیک به شما در ایام تبلیغات به عنوان برنامهها و اهداف شما عرضه شد، مبین اعتقاد عملی به نقش رسانه و رسالت اهالی رسانه بود که نقد حکمرانی، اصلیترین تکلیف تعریفشده برای این جماعت است. لذا مهیاکردن شرایط مناسب و حرفهای برای به منصه ظهور رسیدن رسالت خبرنگاران مقدمه واجب تحقق این ادعاست.
آقای رئیسجمهور، دیرزمانی است که احترام خبرنگار و تکریم واقعی او به صندوقچه فراموشی سپرده شده، دایره فعالیت حرفهای ایشان روزبهروز مضیق و تنگتر شده، طوری که دایره اختیارات ایشان را محدود به رپرتاژ و گزارشنویسی آن هم راجعبه موضوعاتی که مورد تأیید حکومت است سوق داده، برای تبعیت از این الزام ناجوانمردانه از عدم امنیت شغلی و تأمین قوت لایموت به عنوان اهرم فشار استفاده میشود که نهایت بیخردی در برخورد با یکی از ارکان دموکراسی و شیوه حکمرانی بر مبانی جمهوریت است.
در جامعهای که احترام قلم و صاحبان قلم به قیاس ریال و تومان سنجیده میشود، هیچ روز و مناسبتی مبارک نبوده و نخواهد بود؛ چراکه حرمت و ارزش مخلوقات این جماعت واجد اهمیت و ارزشی به مراتب والاتر از درآمد و حقوق مکفی است.
خبرنگاران، مورخان معاصر هر روز و لحظهای از تاریخ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و... جامعه هستند که اگر ذهن و فکرشان را دغدغهای جز اجابت تکلیف حرفهای خویش پر کند، عاقبت آن جامعه هرچه باشد خیر و صلاح نخواهد بود. کاش برای یک بار هم که شده به عوض تبریکهای پرتکرار و بیمفهوم، به فلسفه وجودی ایشان فکر میکردیم. کاش برای یک بار هم که شده به آثار و تبعات مهم و قابل توجه تعریف درست و منطبق بر واقع حرفه شریف خبرنگاری فکر میکردیم تا متوجه این مهم میشدیم که نهتنها تحقق دموکراسی، بلکه عینیتبخشی به غالب وعدههای حاکمیتی و تأمین توقعات ملت در گرو رسالت این حرفه شریف است و این رسالت از آنچنان اهمیتی برخوردار است که مقنن تنها و منحصرا برای اهالی رسانه و مطبوعات اختیار نقد حکمرانی را به موجب تبصره ذیل ماده 3 قانون مطبوعات تشریع کرده. با اینهمه، نه به رسم لفاظیهای مکرر که سالها با یک تبریک ساده بدون توجه به نیازها و ضرورتهای حرفهای خبرنگاران عزیز که صرفا به زبان آمده و هیچ بازتاب و بازخورد مؤثر و عملیاتی از پاسداشت این حرفه دیده نمیشود، بلکه به این توقع که در دولت چهاردهم شاهد تحقق ایدئالهای حرفه خبرنگاری بوده، امنیت شغلی و صیانت اجتماعی-قضائی درخور و شایستهای برای این جماعت مورد نظر قرار گیرد، ۱۷ مردادماه را به خبرنگاران واقعی سرزمینم، آنان که شرافتشان را وثیقه قلم خویش کردهاند، شادباش گفته، آرزو میکنم با تدبیر و درایت آقای رئیسجمهور شاهد روزی باشیم که حرمت و تقدس قلم و صاحبان قلم به غایت مطلوب درک شود.