حقی که نداریم
«مهدی کوچکزاده»، نماینده تهران، در صحن مجلس اعلام کرد: « قالیباف عزیز من در جبهه شاگرد تو بودم. احتمال نمیدهی که میخواهند مملکت را توی بغل آمریکا هل بدهند؟ آقای عبدالعلیزاده اگر این حرفها را جلوی مردم تبریز میزد، مردم تبریز دهانش را خرد میکردند.
«مهدی کوچکزاده»، نماینده تهران، در صحن مجلس اعلام کرد: « قالیباف عزیز من در جبهه شاگرد تو بودم. احتمال نمیدهی که میخواهند مملکت را توی بغل آمریکا هل بدهند؟ آقای عبدالعلیزاده اگر این حرفها را جلوی مردم تبریز میزد، مردم تبریز دهانش را خرد میکردند. ملت ایران! اینها میخواهند کشور را به آمریکا بفروشند. من به عنوان یک مالیاتدهنده ایرانی راضی نیستم که یک قران از مالیات من قبل از اینکه خرج غزه شود برود برای لسآنجلسیهای... خرج شود. همهشان میخواهند افتخار کنند که ما دلمان برای لسآنجلس سوخت. ما یک سال است که برای مردم غزه خون به دل شدیم. آقای قالیباف، تو جلودار مایی. امید ما به تو است. جلوی اینها بایست».
این سخنان بازتاب فراوانی داشت. هم سخنان این نماینده و هم رفتار رئیس مجلس مورد اعتراض بخش زیادی از کاربران و مردم در شبکههای اجتماعی قرار گرفت.
چند موضوع در این سخنان مطرح بود:
• فحشی که به ایرانیان ساکن لسآنجلس داده شد
• حق دخالت در چگونگی مصرف مالیات
• اطلاعات غلطی که در این سخنان بود
• رفتار رئیس مجلس در واکنش به فحشها و دادوبیدادهای این نماینده.
من راضی نیستم: یکی از اولین کسانی که به طور رسمی دراینباره اعتراض کرد، محمد فاضلی، جامعهشناس بود، که نوشت: «بدون اینکه بداند و بفهمد و بخواهد، کمپین # من_ راضی_ نیستم درباره هزینهکردن مالیات و منابع عمومی راه انداخت. حالا همه میتوانند بگویند راضی نیستند منابع مالیات و هر منبع عمومی دیگری کجا هزینه شود. اصلا فکر نمیکرد اینجوری بشود». هشتگ «من راضی نیستم» درد دل بسیاری از کاربران بود که از مسائلی در این سالها راضی نبودند. مثلا برخی از کاربران نوشتند: «ما راضی نیستیم که از مالیاتمان برای تهیه برنامههای صداوسیما هزینه شود». یا برخی دیگر درباره خرج هر ریال از مالیات اظهار نظر کردند. یکی از حقوقدانان اشاره کرد تابهحال نمیدانستیم که میتوانیم درباره مالیات خود اظهار نظر کنیم. برخی دیگر از کاربران نوشتند: «عجب، پس برای هزینه مالیات باید به رضایت مالیاتدهندگان نیز توجه کرد؟». محمدرضا مهاجر نوشت: «ولی نماینده مجلس باب خوبی را گشود. اینکه مالیاتدهندگان ایرانی کجاها رضایت دارند ثروتشان خرج شود. عالی است». برخی دیگر نوشتند: «به اطلاع میرسانیم که ما نیز از غم و اندوه مردم غزه، دلمان خون است و از دشمن جنایتکار آنان، یعنی هیئت حاکمه اسرائیل و در رأس آنها بیبی ملعون بیزاریم».
برخی دیگر نوشتند که این نماینده مجلس تابهحال ریالی هم مالیات داده است یا در مقابل فساد دوستان و همحزبیهای خود این چنین فریاد زده است؟ برخی هم به میزان اندک رأیی که این نماینده دریافت کرده تا در انتخاباتی که فقط هشت درصد مردم تهران شرکت کرده بودند به مجلس راه یابد، اشاره کردهاند. صادق زیباکلام خطاب به او نوشت: «تعداد واجدین شرایط رأیدادن در تهران شش میلیون نفر بود. شما نمایندگی چند درصد از آنها را دارید».
چرا توهین: اعتراض به نحوه رفتار رئیس مجلس که در مقابل فحشدادن به مردم یک شهر با صدای بلند، از دیگر مسائلی بود که در شبکههای اجتماعی مطرح شد. این عده بر این باور بودند که چرا باید درباره غم همنوعان خود نهتنها متأثر نشد، بلکه آنان را با سخیفترین ادبیات خطاب قرار داد.
اطلاعات غلط: داوود حشمتی در امتداد نوشت: «همه دعواها بر سر این است که احساس میکنند اتفاقاتی در جریان است که باید جلوی آن را بگیرند. این سروصداها برای این است که برای سیستم خط و نشان بکشند که در صورت هر نوع توافقی، با آن به مقابله برمیخیزند» و این سروصداها در حالی برپا شده که قرار است طی این یکی دو روز قراردادی 20ساله با روسیه بسته شود.