چند نکته درباره قتل امیرمحمد خالقی
در چند روز گذشته خبر قتل امیرمحمد خالقی، دانشجوی دانشگاه تهران، بر اثر زورگیری و توسط سارقان جامعه را دچار غم بزرگی کرده است. دانشجویان به شرایط ناامن اعتراض کرده‌اند، تاکنون دو مسئول خوابگاه استعفا کرده‌اند و با نظارت وزیر علوم که سفر خود را نیمه‌کاره گذاشت و به دیدار دانشجویان آمد، یک کیوسک برای امنیت دانشجویان در همان حوالی نصب شد.
در چند روز گذشته خبر قتل امیرمحمد خالقی، دانشجوی دانشگاه تهران، بر اثر زورگیری و توسط سارقان جامعه را دچار غم بزرگی کرده است. دانشجویان به شرایط ناامن اعتراض کرده‌اند، تاکنون دو مسئول خوابگاه استعفا کرده‌اند و با نظارت وزیر علوم که سفر خود را نیمه‌کاره گذاشت و به دیدار دانشجویان آمد، یک کیوسک برای امنیت دانشجویان در همان حوالی نصب شد. با قتل این دانشجو، انگار مسئولان سرانجام به نتیجه رسیدند که باید در حوالی خوابگاه چراغ نصب شود و آن شرایط ترسناک و مساعد برای دزدی تغییر کند. وزیر علوم نامه‌ای رسمی به وزیر کشور نوشت و درخواست امنیت خوابگاه‌ها را مطرح کرد. همچنین از طرف وزیر نامه‌ای جداگانه به احمدرضا رادان، فرمانده کل انتظامی کشور، ارسال شده که ضمن ارسال لیست خوابگاه‌های ملکی استیجاری و خودگردان دانشگاه‌های دولتی، خواستار افزایش امنیت فیزیکی پیرامون دانشگاه‌ها و مجتمع‌های خوابگاهی دانشجویی شد.
اما چرا این امنیت قبلا مورد توجه نبود؟
در این چند روز تلخ و دردناک اتفاقات دیگری نیز رخ داد. در این زمینه کورش عنبری، مدیر روابط‌عمومی و ارتباطات دانشگاه تربیت مدرس در متنی به بخش‌هایی از آن اشاره کرد و نوشت: «حادثه دردناک کشته‌شدن دانشجوی دانشگاه تهران به دست چند زورگیر، نه‌تنها خانواده و دوستان او، بلکه کل جامعه ایران را در غم و اندوه فرو برد. در این میان، رسانه‌ها نه‌فقط به عنوان پل ارتباطی بین جامعه و حادثه رخ‌داده نقش حیاتی در اطلاع‌رسانی از ابعاد این ماجرا دارند، بلکه ایفای وظیفه در همدلی و التیام زخم‌های اجتماعی پس از یک حادثه نیز وظیفه مهم رسانه است.
در موضوع حادثه تلخ قتل مظلومانه امیرمحمد خالقی، ارائه اطلاعات دقیق، به‌موقع و سریع این حادثه تلخ، به مدیریت امکانات و جلب توجه مسئولان قضائی و انتظامی برای پیگیری جدی عوامل و کشف حقیقت در این حادثه کمک کرد. همچنین سازمان‌هایی چون دانشگاه‌های تهران و دانشگاه تربیت مدرس با تکیه بر این واقعه، تلاش خود را برای افزایش امنیت و آرامش خاطر دانشجویان‌شان در قالب اطلاعیه و مصاحبه‌های رسانه‌ای به گوش مسئولان امر رساندند.
از این منظر می‌توان گفت رسانه‌ها و مراکز اطلاع‌رسانی در آموزش مهارت‌های ایمنی و خودمراقبتی به شهروندان برای آمادگی در برابر چنین حوادثی ایفاگر نقش مهی هستند و از آن سو نیز با تحلیل علل اجتماعی و اقتصادی وقوع چنین حوادثی می‌توانند به سیاست‌گذاران و جامعه کمک کنند تا برای راه‌حل‌های بلندمدت برای کاهش جرم و ناامنی در جلوگیری از چنین فجایعی بیندیشند و در کوتاه‌مدت نیز با تمهیداتی سریع و ضروری، موجبات آسایش خاطر و رفع نگرانی جامعه را فراهم آورند.
گریزی از رخدادهای فاجعه‌آمیز در شکل‌های مختلف در جوامع شهری بزرگ نیست، ولی رسانه‌ها در مواجهه با چنین فجایعی نه‌تنها مسئولیت اطلاع‌رسانی را بر‌عهده دارند، بلکه می‌توانند با ایجاد همدلی، حمایت از آسیب‌دیدگان و آموزش جامعه، به التیام زخم‌های عمومی کمک کنند. در این شرایط دشوار، رسانه‌ها باید بیش از هر زمان دیگری مسئولیت‌پذیر و حساس باشند تا بتوانند امید و اعتماد را به جامعه بازگردانند و مسئولیت تأمین امنیت و برقراری آسایش برای شهروندان را به مسئولان یادآور شوند. در این میان امنیت و آرامش محیط‌های آموزشی باید به عنوان اولویت اساسی مورد توجه قرار گیرد؛ چرا‌که هرگونه کوتاهی در این زمینه اثرات جبران‌ناپذیری در امنیت روانی و آرامش خاطر جوانان دانشجو خواهد گذاشت».
