پکن در حال ساخت یک مرکز فرماندهی پنهان
آمادگی زیرزمینی چین
رسانهها بهتازگی گزارش دادهاند ارتش آزادیبخش خلق چین در حال ساخت بزرگترین پایگاه نظامی زیرزمینی جهان است؛ اقدامی که میتواند به عنوان آمادهسازی برای یک درگیری احتمالی با ایالات متحده تعبیر شود.


نویسنده: جان میلز*: رسانهها بهتازگی گزارش دادهاند ارتش آزادیبخش خلق چین در حال ساخت بزرگترین پایگاه نظامی زیرزمینی جهان است؛ اقدامی که میتواند به عنوان آمادهسازی برای یک درگیری احتمالی با ایالات متحده تعبیر شود.
این تأسیسات فوقالعاده بزرگ که گنجایش ۱۰ ساختمان پنتاگون را دارد، نباید تعجببرانگیز باشد؛ زیرا گام منطقی و تدریجی دیگری در برنامه طولانیمدت چین برای ایجاد تأسیسات زیرزمینی نظامی است.
این مرکز فرماندهی در حومه غربی پکن واقع شده است.
حدود سال ۲۰۱۱، گزارشهایی درباره «دیوار بزرگ زیرزمینی» چین منتشر شد که به یک شبکه وسیع از تونلهای مستحکم اشاره داشت. مجله دیپلمات در ۲۰ آگوست ۲۰۱۱ نوشت: «در مارس ۲۰۰۸، تلویزیون دولتی چین برای اولین بار از وجود شبکهای پنج هزارکیلومتری از تونلهای مستحکم خبر داد که برای استقرار نیروی مدرن و رو به رشد موشکهای بالستیک هستهای نیروی دوم توپخانه چین ساخته شده است».
پیش از ساخت دیوار بزرگ زیرزمینی، نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق چین یک پایگاه بزرگ زیردریایی زیرزمینی در جزیره هاینان احداث کرد. این پایگاه همچنان در حال توسعه و بهبود است و به عنوان بخشی از استراتژی چین برای افزایش ظرفیتهای نظامی زیرزمینی شناخته میشود.
براساس گزارش رسانه BulgarianMilitary.com، مرکز فرماندهی جدید در پکن به عنوان یک «مرکز فرماندهی و کنترل ارتش آزادیبخش خلق در زمان جنگ» توصیف شده است. این گزارش اشاره میکند: «مقیاس عظیم این تأسیسات، همراه با ساختارهای زیرزمینی آن، نشاندهنده نوعی طراحی است که برای بقا در شرایط بحرانی ساخته شده است... . کارشناسان بر این باورند این مجموعه دارای یکسری گرههای فرماندهی زیرزمینی خواهد بود، شاید حتی یک سیستم متروی مخفی که همگی از طریق تونلهای زیرزمینی به یکدیگر متصل خواهند شد».
این تأسیسات که تحلیلگران نظامی غربی آن را «شهر نظامی پکن» نامیدهاند، پس از تکمیل، بزرگترین مرکز فرماندهی زیرزمینی جهان -و احتمالا در تمام تاریخ- خواهد بود.
نمونههای مشابه در غرب، در مقایسه بسیار محدودند
هوی ژانگ از مرکز بلفر، «شهر نظامی پکن» را دارای ماهیت دفاعی توصیف کرده است. این یک دیدگاه است اما باید این تأسیسات را در مقایسه با نمونههای مشابه در غرب نیز ارزیابی کرد. چالش اصلی این است که در دوران مدرن، غرب تأسیسات زیرزمینی معادلی در این مقیاس ندارد.
اگرچه در دوران جنگ سرد، تأسیسات زیرزمینی متعددی در غرب ساخته شدند، اما بیشتر آنها اکنون از رده خارج شدهاند.
• در کانادا پناهگاه معروف دیفنبانکر در اتاوا اکنون به یک موزه و جاذبه گردشگری تبدیل شده است.
• در بریتانیا مرکز فرماندهی جنگ دولت مرکزی
(CGWHQ) در نزدیکی بریستول، حدود ۱۶۰کیلومتری غرب لندن، ساخته شد و میتوانست بین چهار هزار تا پنج هزار نفر از کارکنان ضروری را برای تداوم عملکرد دولت در شرایط اضطراری اسکان دهد.
درحالیکه این تأسیسات در زمان خود اهمیت داشتند، هیچیک قابل مقایسه با مرکز فرماندهی عظیم زیرزمینی چین که هنوز در حال ساخت است نیستند. در ایالات متحده، تأسیسات زیرزمینی نظامی وجود داشته است، اما بسیاری از آنها یا تعطیل شدهاند یا تغییر کاربری دادهاند:
• هتل گرینبریر در ویرجینیای غربی در دوران جنگ سرد مکانی برای استقرار کنگره در شرایط بحرانی در نظر گرفته شده بود، اما اکنون به یک موزه با فروشگاه سوغات تبدیل شده است.
• پنتاگون دارای مرکز ملی فرماندهی نظامی است که در طبقه زیرزمینی مستقر است، اما یک پشتیبان در پایگاه ریونراک و همچنین پایگاههای جایگزین متحرک هوایی و زمینی دارد.
• کاخ سفید نیز یک تأسیسات جایگزین برای تداوم عملکرد دولت در مواقع ضروری دارد.
از دیگر تأسیسات زیرزمینی نظامی آمریکا میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
• فرماندهی راهبردی در پایگاه هوایی اوفوت
(Offutt AFB) در اوماها، نبراسکا که یک مرکز زیرزمینی دارد. این تأسیسات در سال ۲۰۱۹ به دلیل وقوع سیل آسیب دید و در حال بازسازی است.
• مجتمع تاریخی کوه چایِن (Cheyenne Mountain Complex) در کلرادو اسپرینگز که در سال ۲۰۰۵ تقریبا تعطیل شد، اما از سال ۲۰۱۵ به عنوان پشتیبان تأسیسات فرماندهی اصلی در پایگاه هوایی پترسون بازگشایی شد.
بیشتر تأسیسات زیرزمینی غربی که در دوران جنگ سرد ساخته شده بودند، تعطیل شدند؛ زیرا این تصور وجود داشت که هیچ دلیل قانعکنندهای برای ادامه فعالیت آنها وجود ندارد. علاوهبراین، هزینههای سرسامآور نگهداری و عملیاتی این پایگاهها، تعطیلی آنها را تسریع کرد. واقعیت این است که حتی اگر همه این تأسیسات غربی -چه فعال و چه تبدیلشده به موزه- در کنار هم قرار بگیرند، فقط بخش کوچکی از ظرفیت عملیاتی «شهر نظامی پکن» را تشکیل خواهند داد.
ستاد فرماندهی زیرزمینی جدید چین
پیامی که از این ساختوساز ارسال میشود، موضوع آمادهسازی برای درگیری نظامی است. بویکو یکولوف، کارشناس نظامی بلغارستان، گفت: «این فقط درباره حفاظت از داراییها نیست، بلکه هدف، ایجاد یک مرکز فرماندهی خودکفا و نفوذناپذیر است که بتواند تلاشهای جنگی چین را از سایهها هماهنگ کند».
دنیس وایلدر، رئیس پیشین بخش تحلیل چین در سیا و مشاور ارشد امور آسیایی در کاخ سفید، گفت: «اگر این گزارش درست باشد، نشانهای از قصد چین برای ساخت نهتنها یک قدرت متعارف در سطح جهانی، بلکه همچنین تواناییهای پیشرفته جنگ هستهای است».
شواهد نشان میدهند این پروژهها بخشی از مسیری به سوی درگیری نظامی هستند. گوردون چانگ، کارشناس برجسته چین، این روند را چنین توصیف کرده است: «چین در حال آمادهشدن برای جنگ است، اما آمریکا چنین آمادگیای ندارد». این ارزیابی نمیتوانست واضحتر و جدیتر از این باشد.
چین در حال ساخت و گسترش تأسیسات زیرزمینی به عنوان مراکز فرماندهی و کنترل مقاوم برای زمان جنگ است تا تداوم عملکرد دولت را تضمین کند. در مقابل، غرب تأسیسات معادل کمی دارد. بسیاری از پایگاههای زیرزمینی غربی به موزه تبدیل شدهاند و اگر قرار باشد دوباره عملیاتی شوند، نیاز به مدرنسازی گسترده و زمان طولانی برای بازسازی دارند.
*مدیر سابق بخش سیاست امنیت سایبری، راهبرد و امور بینالملل پنتاگون و عضو ارشد مرکز سیاستگذاری امنیتی
منبع: Epoch Times