|

سرمای این روزهای پایتخت به تار و پود پرسپولیس هم رسوخ کرده است

انجماد سرخ

پرونده هفته بیستم لیگ برتر فوتبال بسته شد و یکی از نکات مهم و درخور‌توجه این هفته از مسابقات، ناتوانی پرسپولیس در شکست تیم کم‌مهره و جوان آلومینیوم بود. شاگردان اسماعیل کارتال در شرایطی نتوانستند از پس شاگردان بی‌نام‌و‌نشان حسینی در تیم اراکی برآیند که دیگر اضلاع مربع بالانشین جدول یعنی تراکتور، سپاهان و فولاد موفق شدند از سد حریفان خود بگذرند و سه امتیاز دیگر به اندوخته‌های‌شان اضافه کنند. در این وضعیت تساوی سرخ‌های پایتخت، بیشتر به چشم می‌آید و این تیم نه‌تنها فاصله‌اش با تراکتور و سپاهان دو امتیاز بیشتر شد، بلکه حالا صرفا به دلیل تفاضل گل بهتر از فولاد، جایگاه سوم را در اختیار دارد، وگرنه از لحاظ امتیازی دیگر بر تیم یحیی گل‌محمدی برتری ندارد.

انجماد سرخ

پرونده هفته بیستم لیگ برتر فوتبال بسته شد و یکی از نکات مهم و درخور‌توجه این هفته از مسابقات، ناتوانی پرسپولیس در شکست تیم کم‌مهره و جوان آلومینیوم بود. شاگردان اسماعیل کارتال در شرایطی نتوانستند از پس شاگردان بی‌نام‌و‌نشان حسینی در تیم اراکی برآیند که دیگر اضلاع مربع بالانشین جدول یعنی تراکتور، سپاهان و فولاد موفق شدند از سد حریفان خود بگذرند و سه امتیاز دیگر به اندوخته‌های‌شان اضافه کنند. در این وضعیت تساوی سرخ‌های پایتخت، بیشتر به چشم می‌آید و این تیم نه‌تنها فاصله‌اش با تراکتور و سپاهان دو امتیاز بیشتر شد، بلکه حالا صرفا به دلیل تفاضل گل بهتر از فولاد، جایگاه سوم را در اختیار دارد، وگرنه از لحاظ امتیازی دیگر بر تیم یحیی گل‌محمدی برتری ندارد.

 

بازی کم‌رمق و انتقاد‌برانگیز پرسپولیسی‌ها برابر آلومینیوم، مهر تأییدی بر کیفیت نازل مجموعه تیم و ناکارآمد بودن تعدادی از بازیکنان است که اغلب تنها اسمی از آنها باقی مانده و دیگر نصف توان سال‌های گذشته خود را هم ندارند. از سویی آمار ثبت‌شده از این دیدار که به تساوی یک بر یک انجامید، عجیب و به بیان بهتر فاجعه‌ است؛ تنها یک شوت در چارچوب و امید گل 65/. که نشان از ناتوانی و ضعف عمیق عناصر هجومی و البته هافبک‌ها دارد. عملکرد بازیکنان پرسپولیس نوعی اعاده حیثیت برای خوان کارلوس گاریدو محسوب می‌شود که دو هفته قبل از اتمام نیم‌فصل برکنار شد.

 

حالا دیگر دلیل آن‌همه تغییر و ترکیب‌های متفاوت در بازی‌های مختلف، کاملا مشخص است. حالا دیگر همه می‌دانند که گرفتار‌شدن بین سه مدافع مرکزی همیشه پراشتباه یعنی چه؟ و انتخاب اجباری از میان احمدزاده و سلمانی، ریگی و سرلک، عملود و محمدی، آل‌کثیر و علیپور چه مسئله سخت و پیچیده‌ای بوده، چون کیفیت هیچ‌کدام برتری خاصی در برابر دیگری ندارد!

 

با تمام این اوصاف، واقعیت آن است که موفق‌ترین تیم یک دهه اخیر فوتبال ایران، در فصل جاری نشانی از آنچه مورد انتظار هواداران است، ندارد. تیمی که سال‌ها از طرف برانکو خودنمایی می‌کرد و پس از آن هم یحیی گل‌محمدی و اوسمار مسیر مدنظر را به بهترین شکل ادامه دادند، اما حالا که ۲۰ هفته از لیگ برتر بیست‌وچهارم را پشت سر گذاشته‌ایم، امید سرخ‌ها برای کسب جام، بازی به بازی در حال کم‌شدن است. این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که پرسپولیسی‌ها یکی پس از دیگری از قطار رسیدن به جام در این فصل، پیاده شدند. حذف از لیگ نخبگان و جام حذفی و البته شکست در دیدار سوپرجام برابر سپاهان، وضعیتی را رقم زده که به نظر می‌رسد سرخ‌ها فصلی کاملا ناکام را سپری خواهند کرد.

 

اوضاع به شکلی است که نه ایراد بزرگ و خاصی به گاریدو وارد است و نه مرد همیشه محبوب سرخ‌ها یعنی کریم باقری. حالا هم که اسماعیل کارتال در شروع سرمربیگری خود در پرسپولیس آمار چندان خوبی ندارد، باز هم نمی‌توان مرد ترک‌تبار را چندان مقصر دانست. اسماعیل کارتال در شش بازی که هدایت سرخ‌ها را بر عهده داشته، با فولاد، الهلال، گل‌گهر، سپاهان، النصر و آلومینیوم دیدار داشته که تنها مقابل نماینده سیرجان موفق به کسب پیروزی شده است، بنابراین ناکامی سرخ‌پوشان پایتخت صرفا به تغییرات سرمربی محدود نمی‌شود و عامل مهم دیگری مانند کیفیت نازل بخش درخورتوجهی از بازیکنان هم مزید بر علت شده تا میلیون‌ها هوادار حتی نشانه‌هایی از بهبود اوضاع را هم احساس نکنند.

 

درواقع آنچه حائز اهمیت است و نمی‌توان به‌سادگی از کنار آن گذشت، مدیریت ضعیف پرسپولیس در فصل جاری بوده است. رضا درویش در هر دو مقطع فصل نقل‌وانتقالات تابستانی و زمستانی، نتوانست تیم را به‌ خوبی و درستی تقویت کند. در حقیقت با جدایی ستاره‌هایی مانند ترابی، جایگزین مناسبی برای آنها جذب نشد. از سویی چه در انتخاب گاریدو، چه کارتال، زمان زیادی در بلاتکلیفی گذشت و فرصت‌های ایدئال شناخت تیم و نفراتش از طرف سرمربیان از دست رفت.

 

آنچه تردید خاصی در آن وجود ندارد، این است که پرسپولیس مانند بیماری اورژانسی نیازمند رسیدگی فوری است؛ هم بیرون زمین و هم داخل آن. باید پوست‌اندازی لازم انجام شود تا تیم از وضعیتی که دچار آن شده، رهایی یابد. نکته قطعی این است که تیم فعلی به هر عنوانی در پایان فصل جاری دست یابد و حتی اگر فاتح لیگ هم بشود، پرسپولیس به یک دگرگونی بسیار بزرگ نیاز دارد؛ یک سونامی از دروازه تا نوک خط حمله. همان‌طورکه سرمربی پرسپولیس پس از نمایش ضعیف و انتقادبرانگیز تیمش برابر آلومینیوم اراک، اظهارنظری دلگرم‌کننده داشت و گفت: «به‌زودی خیلی چیز‌ها در این باشگاه عوض خواهد شد». این جمله کارتال را می‌توان به انقلابی که پرسپولیس نیازمند آن است، تعبیر کرد. تیمی که میلیون‌ها هوادار در‌حال‌حاضر شاهد آن هستند، مطمئنا نمی‌تواند آثاری رضایت‌بخش از خود به جای بگذارد. گویی این تیم یخ زده و نیازمند حرارتی است که هر‌چه زودتر این کوه یخ را آب کند.

 

بعضی از  بازیکنان در قواره  پرسپولیس  نیستند

 

سرمربی پیشین تیم فوتبال پرسپولیس معتقد است تعدادی از بازیکنان در قواره این تیم نیستند و باید از جمع سرخ‌پوشان کنار گذاشته شوند. حمید درخشان با اشاره به تساوی پرسپولیس برابر آلومینیوم در اراک گفت: «پرسپولیس بازی خوبی انجام نداد و هیچ برنامه خاصی از این تیم ندیدیم. هر تیمی برای هر بازی تاکتیک مشخصی را تعیین می‌کند و تمرینات را هم براساس تاکتیک خودش برنامه‌ریزی می‌کند، ولی ما برنامه خاصی در بازی پرسپولیس نمی‌بینیم.

 

متأسفانه پرسپولیس هیچ برنامه‌ای برای رسیدن به گل ندارد و ضعف روی ضربات ایستگاهی هم هنوز برطرف نشده است». اسماعیل کارتال هم بعد از این بازی تأکید کرد فعلا شرایط همین است و باید با همین نفرات ادامه داد تا در پایان فصل خیلی چیزها عوض شود. درخشان به صحبت‌های سرمربی پرسپولیس واکنش نشان داد: «این حرف‌ها را می‌توان پذیرفت، چون برخی از بازیکنان پرسپولیس در قواره این تیم نیستند و برخی هم دیگر کیفیت گذشته را ندارند و در پایان فصل باید کنار گذاشته شوند. این موضوع قابل قبول است، ولی مسئله مهم این است که ما از لحاظ فنی هیچ تغییری نسبت به گذشته ندیدیم و این موضوع مستقیم به سرمربی تیم مربوط می‌شود. نمی‌توان گفت همه بازیکنان پرسپولیس بد هستند، وقتی سرمربی تغییر می‌کند باید از لحاظ فنی هم شاهد تغییرات مثبت باشیم».