عباس عبدی، فعال سیاسی:
گروه‌های «خودسر» استقلال نسبی از ساختار پیدا کرده‌اند
عباس عبدی گفت:گروه‌هایی که در دولت روحانی یا دولت خاتمی به صورت خودسر دست به اقداماتی می‌زدند، با گذشت زمان استقلال نسبی از ساختار پیدا کرده‌اند.
به گزارش جماران، پس از لغو چند کنسرت در شهر اهواز، مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلام خوزستان گفته است:«مجوز‌های رسمی و شورای تأمین شامل فرمانداری، نیروی انتظامی، اماکن نیروی انتظامی و… و همچنین سایر تأییدیه ها همه موجود بود و بر اساس آنها مجوز صادر شد. در حین کار متوجه شدیم تعدادی افراد ناشناس که هیچ کس هم مسئولیت آنها را بر عهده نگرفت موجب این اتفاق شدند. هیچ کس مسئولیت این گروهی که وانت آوردند، مداحی پخش کردند و موجب آزار و اذیت مردم و رعب و وحشت شدند را قبول نکرده است. اتفاق واقعا ناخوشایند بود و خود ما هم شوکه شدیم. نهاد رسمی حاکمیتی وقتی مجوز صادر می کند باید پای آن هم بایستد چون با لغو آن خودش بی اعتبار می شود اما یک باره عده ای در آن مکان حضور پیدا می کنند در سینما را قفل می زنند و با نیروی انتظامی هم درگیر می شوند. با ورود دادستان اهواز که واقعا حمایت کرد آن قفل شکسته می شود و با یک ساعت تأخیر آن سانس با فضای رعب و وحشت اجرا می شود و دوباره همان اتفاق در سانس بعد رخ می دهد و آن افراد عملا سینما را فتح می کنند. نیروی انتظامی و دادستانی واقعا تلاش کرده و فضا را مدیریت کردند که کنسرت برگزار شود.
او سپس در ادامه می گوید: «چون کسی مسئولیت اینها را به عهده نگرفته است ما آنها را «خودسر» می نامیم وگرنه قطعا اینها صاحب و مسئول هم دارند و هدفمند آمده اند. مگر می شود صد نفر آدم بدون هیچ برنامه ریزی آنجا حضور پیدا کرده باشند؟»
آن جملات از سوی مقام مسئول در دولتی بیان شده که اصولگراست و با شروع فعالیتش تصور ایجاد «حاکمیت یکدست» در میان تحلیلگران مسلم فرض شد؛ حتی برخی از این یکدستی استقبال کردند تا شاید با شکل گرفتن آن، انسداد موجود در حوزه های مختلف کشور از میان رفته و گشایش حاصل شود. اما امروز کمتر از یکسال پس از شروع کار این دولت، در مواردی همچون لغو کنسرت و... شاهد تکرار وقایع جاری در دولت های قبل هستیم.
در این خصوص با عباس عبدی، پژوهشگر اجتماعی و فعال سیاسی - اجتماعی گفت و گو کرده ایم که مشروح آن را در ادامه می خوانید:
نام این وضعیت را چه می توان نامید؟ ضعف دولت -به معنای عام کلمه- چه تبعاتی در کشور دارد و چه میزان از مشکلات کنونی کشور که باعث کاهش مشارکت مردم در انتخابات، نارضایتی از وضع فعلی، شکاف های عمق ارزشی و سیاسی و اجتماعی، خشم عمومی و... شده است به خاطر این وضع است؟
سیاست‌های کلان دولت فعلی قابل دفاع نیست زیرا نتایج موثری در حل مسائل مردم ندارد. ولی از آمدن آن به یک دلیل مهم استقبال شد زیرا مردم حداقل یک نکته مثبت یعنی یکدستی کامل و وحدت در اجرا را انتظار داشتند. در گذشته به روش های مختلف با دولت روحانی برخورد و چوب لای چرخ آن می‌گذاشتند، حتی در سطح امنیتی هم همین کار را کردند. آغاز یا روشن کردن فتیله اعتراضات 96 و 98 از طرف اینها بود.
حداقل انتظار این بود که بعد از یکدست شدن حکومت، تنش‌ها نباشد
بنابر این حداقل انتظاری که وجود داشت این بود که بعد از یکدست شدن حکومت، این تنش ها در حکومت نباشد. چون هنگامی که این تنش ها نباشد، یک گام بزرگ رو به جلو است. ولی اکنون روشن شده که خودشان هم نمی‌توانند به این ماجرا پایان ببخشند، و این بچه‌ای را که دنیا آورده بزرگ کنند.
خودسرها اکنون فرصت پیدا کرده اند که علیه دولت رئیسی کار کنند
این نشان می دهد گروه هایی که در دولت روحانی یا دولت خاتمی به صورت خودسر دست به اقداماتی می زدند، کم کم استقلال نسبی از ساختار پیدا کرده اند. به همین دلیل وقتی هم علیه روحانی اقدام می کردند معنایش این نبود که می خواهند به نفع این جناح اصلی ساختار اقدام کنند و یا تحت کنترل اینها هستند؛ بلکه معنایش این بود که علیه روحانی هستند در نتیجه اکنون هم فرصت پیدا کرده اند که علیه دولت رئیسی از این کارها کنند.
دولت و کل ساختار حکومت، یکدستی را در تمام عرصه‌ها نشان دهند؛ حداقل تصمیمات خود را اجرا کنند
فراموش نکنید که هنوز بیش از یک سال از این دولت نگذشته؛ در ادامه، شاهد مشکلات و مسائل بیشتری هم خواهد بود. بنابر این فکر می کنم حداقل انتظاری که وجود دارد این است که دولت و کل ساختار حکومت، این یکدستی را در تمام عرصه‌ها نشان دهند و حداقل تصمیمات خود را اجرا کنند. چون اکنون و بر خلاف گذشته این اقدامات محدود به ضدیت با دولت نیست و علیه کل حاکمیت است و بی‌حکومتی را به ذهن متبادر می‌کند. فکر می‌کنم این خودسری‌ها و در این مرحله عوارض زیادی را برای جامعه و مردم خواهد داشت.
