|

انتقاد از رواج خرافات و تعریف خواب در مجالس عزاداری

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: اکتفا کردن به کمیت، تکیه بر خواب و خیال و داستان‌های جعلی، محور قرار دادن خرافات و برخورد ابزاری با مجالس و محافل عزاداری به منظور بهره‌برداری تبلیغاتی از آنها، هرگز نمی‌تواند هدف عدالتخواهی را محقق کند.

انتقاد از رواج خرافات و تعریف خواب در مجالس عزاداری

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و تأسیس نظام جمهوری اسلامی، انتظار این بود که عزاداری‌های حسینی ضمن اینکه با روش سنتی استمرار می‌یابند، همواره با استفاده از امکانات روز و زبان مورد نیاز هر زمان، از نظر محتوای عدالت ‌خواهی غنی‌تر شوند و راه را برای عینی‌تر شدن حق بازتر کنند و قدرت مردم را برای مقابله با باطل افزایش دهند.

این هدف، فقط وقتی تحقق می‌یابد که نگاه به دین، عمقی و معطوف به محتوا و هدف باشد نه سطحی و معطوف به ظواهر. اکتفا کردن به کمیت، تکیه بر خواب و خیال و داستان‌های جعلی، محور قرار دادن خرافات و برخورد ابزاری با مجالس و محافل عزاداری به منظور بهره‌برداری تبلیغاتی از آنها، هرگز نمی‌تواند هدف عدالتخواهی را محقق کند. این روش که متأسفانه اکنون روش غالب در عزاداری‌ها شده و رسانه ملی نیز آن را ترویج می‌کند، نتیجه عکس می‌دهد و راه را برای تحکیم قدرت کسانی که عدالت را سد راه خود می‌دانند هموار می‌کند.

پائین آوردن سطح قیام عاشورا آنگونه که عده‌ای از مداحان انجام می‌دهند و محدود ساختن آن به چند داستان و خواب و خیال آنگونه که روش مشترک بعضی منبری‌های کم‌سواد و مداحان غیرسنتی است، ضایع ساختن فرصت بی‌نظیری است که نهضت عاشورا در اختیار ما پیروان امام حسین علیه‌السلام قرار داده است. از فرصتی که خون شهدای مظلوم کربلا در اختیار ما قرار داده باید برای عمق بخشیدن به درک مردم از دین و شناخت آنها از هدف امام حسین علیه‌السلام بهره‌برداری شود.

متأسفانه هر چه زمان می‌گذرد، سطحی‌ نگری‌ها و ظاهرسازی‌ها در عزاداری‌ها بیشتر می‌شود و محتوای مجالس و محافل سیر نزولی می‌کند. اگر در دوران حاکمیت نظام جمهوری اسلامی، نتوانیم به مجالس در خور شأن امام حسین و عزاداری‌های تراز نهضت عاشورا دست یابیم، چه وقت می‌توانیم این هدف را محقق سازیم؟
تردید نباید کرد که این وضعیت، متناسب با شأن حسینی بودن نیست. حسینی بودن، الزاماتی دارد که عمق بخشیدن به عزاداری‌ها، مبارزه با خرافات، کنار زدن سطحی ‌نگری‌ها، مقابله با ظاهرسازی‌ها، اجتناب از استفاده ابزاری از دین و تلاش برای عدالت‌ محور ساختن محتوای مجالس، ازجمله آنها هستند.