ادعای آمریکا: برای مقابله با توسعه سلاح‌های خطرناک ایران با اروپا همکاری می‌کنیم
یک سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا درباره برنامه هسته ای ایران با بیان اینکه "فراتر از ارزیابی اطلاعات ملی اظهار نظر نمی کنیم" ادعا کرد: به همکاری با متحدان و شرکای اروپایی خود برای مقابله با توسعه و تکثیر سلاح های خطرناک توسط ایران ادامه می دهیم.
به گزارش شبکه شرق، یک سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا درباره برنامه هسته ای ایران با بیان اینکه "فراتر از ارزیابی اطلاعات ملی اظهار نظر نمی کنیم" ادعا کرد: به همکاری با متحدان و شرکای اروپایی خود برای مقابله با توسعه و تکثیر سلاح های خطرناک توسط ایران ادامه می دهیم.
یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا به شبکه خبری فاکس نیوز دیجیتال این کشور گفت: "ما از گزارش های اروپایی در مورد برنامه هسته ای ایران مطلع هستیم. در مورد مسائل اطلاعاتی یا فراتر از آنچه در ارزیابی اطلاعات ملی آمریکا آمده است، اظهار نظر نمی کنیم."
این سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اضافه کرد: ما به همکاری نزدیک با متحدان و شرکای اروپایی و دیگر خود برای مقابله با توسعه و تکثیر سلاح‌های خطرناک توسط ایران ادامه می‌دهیم.
شبکه فاکس نیوز همچنین به نقل دیوید آلبرایت کارشناس آمریکایی در مورد برنامه ادعایی تسلیحات هسته‌ای ایران مدعی شد که گزارش جدید دفتر مدیر اطلاعات ملی آمریکا مبنی بر اینکه تهران در حال حاضر به دنبال سلاح اتمی نیست، تعریفی منسوخ و معیوب از فعالیت هسته ای ایران ارائه کرده است.
دیوید آلبرایت، فیزیکدان موسس و رئیس مؤسسه علوم و امنیت بین‌المللی در واشنگتن در خصوص مجموعه‌ای از گزارش‌های اطلاعاتی اروپا از هلند، سوئد و آلمان که ادعا کرده اند ایران درحال ساخت تسلیحات هسته ای است، به فاکس نیوز دیجیتال گفت: مساله این است که اروپایی‌ها تعریف متفاوتی از برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران در مقایسه با آمریکا دارند. جامعه اطلاعاتی آمریکا پس از عراق تعریفی معیوب از سلاح‌های کشتار جمعی دارند. جامعه اطلاعاتی آمریکا هنوز از چارچوب معیوب و بیش از حد تدافعی برآورد اطلاعات ملی آمریکا استفاده می کند که در سال ۲۰۰۷ تعریف شده است."
آلبرایت که از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ با تیم اقدام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با تمرکز بر اسناد عراق همکاری نزدیک داشته است، توضیح داد: به یاد داشته باشید که در برآورد اطلاعات ملی آمریکا، برنامه غنی‌سازی غیرنظامی به‌گونه‌ای تعریف شده که آن را متفاوت از برنامه تسلیحات هسته‌ای می داند.
وی مدعی شد: بنابراین، آمریکا در دام این تعریف پوچ گرفتار شده و سایر تعریف ها را نادیده می‌گیرد. تعریف جامعه اطلاعاتی از برنامه مخفی تسلیحات هسته‌ای ایران در سال ۲۰۰۷ با برنامه اعلام نشده غنی‌سازی اورانیوم مشخص شده بود اما اکنون برآورد اطلاعات ملی آمریکا اعلام کرد ایران در حال ساخت آن نیست. ایران در سال ۲۰۰۷ در فردو در حال ساخت یک کارخانه غنی سازی مخفی بود که آمریکا از آن خبر نداشت.
این کارشناس آمریکایی ادامه داد: بنابراین طبق تعریف خودشان، ایران در سال ۲۰۰۷ برنامه تسلیحات هسته‌ای داشت، اما آمریکا متوجه آن نشد و اکنون هم این امر را نخواهد پذیرفت. مشکلات دیگری نیز وجود دارد، تعریف اروپایی جامع‌تر است و معمولاً شامل خرید وسیله ای برای توسعه یا ساخت اجزای سلاح های هسته ای می شود.
این در حالی است که خبرگزاری آسوشیتدپرس ۱۹ تیرماه گزارش داد ، یک ارزیابی اطلاعاتی انجام شده از سوی ایالات متحده مشخص کرد که ایران به دنبال تسلیحات هسته‌ای نیست.
به گزاش آسوشیتدپرس دولت جو بایدن از زمانی که روی کار آمد از تمایل و تلاش خود برای بازگشت به توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ با ایران که به عنوان برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام شناخته می‌شود، خبر داده و دفاع کرده است.
این تلاش در ماه‌های اخیر با تعلیق راب مالی مذاکره‌کننده ارشد دولت بایدن پیچیده‌تر شده است چرا که وی از ماه گذشته در انتظار روشن شدن نتیجه تحقیقات درباره ادعاهایی مبنی بر مدیریت اشتباه او در مورد اطلاعات طبقه‌بندی شده، در مرخصی بدون حقوق بسر می‌برد.
در بخش دیگری از گزارش طبقه بندی نشده دو صفحه‌ای روز دوشنبه دفتر مدیر اطلاعات ملی آمریکا ضمن تاکید دوباره براینکه ایران در حال حاضر فعالیت‌های کلیدی توسعه سلاح‌های هسته‌ای را که برای تولید یک بمب هسته‌ای قابل آزمایش لازم است، انجام نمی‌دهد، آمده است: اما تهران همچنان فعالیت‌های تحقیقاتی و توسعه‌ای خود را دنبال می‌کند.
دفتر مدیر اطلاعات ملی آمریکا در بخش دیگری از این گزارش خود مدعی شده است که ایران همچنان به نقض مفاد توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ در مورد غنی‌سازی اورانیوم که با قدرت‌های جهانی بر سر آن توافق کرده بود، ادامه می‌دهد.
این نهاد اطلاعاتی آمریکا در گزارش تازه خود با طرح این ادعا که ایران به افزایش اندازه و سطح غنی‌سازی ذخایر اورانیوم خود فراتر از محدودیت‌های برجام ادامه می‌دهد، مدعی شد: این کشور همچنان از محدودیت‌های در نظر گرفته شده در توافق برجام در بحث تحقیق و توسعه سانتریفیوژهای پیشرفته، فراتر می‌رود.
این ادعا در حالی مطرح می شود که ایران پس از امضای برجام در سال ۱۳۹۴ با هدف لغو تحریم های ظالمانه، به عنوان کشوری مسئولیت پذیر، تعهدات خود را بدون عیب و نقص اجرا کرد و این مساله در ۱۶ گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی مورد تائید قرار گرفت. اما پس از ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید در ژانویه ۲۰۱۷ (دی ماه ۱۳۹۵) و پس از چند اقدام مقدماتی، نهایتاً با اتخاذ مواضع مغایر با مفاد برجام، با خروج یکجانبه و غیرقانونی آمریکا از آن در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ (۸ می ۲۰۱۸)، در دو مرحله تحریم‌های ثانویه آن علیه ایران بازگردانده شد.
اجرای نامتوازنِ این توافق از یک طرف و فشارهای ناشی از اعمال و تشدید تحریم‌های یکجانبه آمریکا از طرف دیگر، باعث شد تا یکسال پس از خروج آمریکا از برجام، نهایتاً در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ (۸ می ۲۰۱۹) شورای‌عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران تصمیماتی در راستای متوقف کردن گام به گام اجرای اقدامات داوطلبانه تعهدات هسته‌ای با اعطای فرصت‌های ۶۰ روزه به دیپلماسی، اتخاذ کند.
ایران تا یک سال پس از خروج آمریکا از برجام به تمامی تعهداتش ذیل این توافق عمل کرد تا به کشورهای اروپایی که وعده می‌دادند آثار خروج واشنگتن از توافق را جبران می‌کنند، فرصت دهد تا برای تحقق این وعده تلاش کنند. اما با توجه به اینکه کشورهای اروپایی به وعده‌هایشان عمل نکرده‌اند، در چند گام تعهداتش ذیل برجام را کاهش داد. کاهش تعهدات ایران بر اساس مفاد توافق هسته‌ای برجام صورت گرفت.
دولت دموکرات جو بایدن پس از روی کار آمدن در ژانویه ۲۰۲۱، اقدام یکجانبه دولت سابق این کشور را برای خروج از توافق ایران و گروه ۱+۵ محکوم کرد اما همچنان سیاست های فشار حداکثری دولت دونالد ترامپ را در پیش گرفته و به بهانه حقوق بشری در حمایت از ناآرامی ها در ایران و نیز قدرت پهپادی ایران و ادعای بکارگیری این پهپادها از سوی روسیه در جنگ علیه اوکراین تحریم هایی را وضع کرده است.
ایران با وجود بدعهدی طرف‌های غربی حداکثر شجاعت و بصیرت خود را با موافقت برای مشارکت در مذاکرات به منصه ظهور گذاشت؛ اما نتیجه مذاکرات به دلیل عواملی همچون تناقض در رفتار، تعلل در تصمیم‌گیری، زیاده‌خواهی و طرح درخواست‌های جدید از سوی آمریکا معطل ماند.
جمهوری اسلامی ایران تاکید دارد که اگر طرف آمریکایی واقع‌بینانه عمل کند، امکان دستیابی به توافق در وین وجود دارد. توافق مد نظر ایران، سندی است که تحریم‌ها به صورت حداکثری رفع و منطقه هم از اجرای آن بهره‌مند شود.
