سازمان ملل در توصیف شرایط کره شمالی: سرکوب و دستگیری مردم، گرسنگی، کمبود دارو و فضای امنیتی

به گزارش شبکه شرق، این مقام سازمان ملل افزود همزمان با این مشکلات، فضای امنیتی در کره شمالی تشدید شده و به بهانه‌هایی چون استفاده و مشاهده «ایدئولوژی و فرهنگ ارتجاعی» که به معنای دریافت اطلاعات از خارج و به ویژه کره جنوبی است، افراد با مجازات‌هایی تا ۱۵ سال زندان رو به رو می‌شوند.

 ولکر ترک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل می‌گوید پیونگ‌یانگ در حال افزایش سرکوب مردم خود است و این مسئله با بدتر شدن وضعیت اقتصادی شهروندان کره شمالی نیز همراه شده است.

به گزارش یورونیوز، آقای ترک در نشست شورای امنیت سازمان ملل که روز پنج‌شنبه برای بررسی وضعیت حقوق بشر کره شمالی تشکیل شده بود، تاکید کرد که مردم این کشور در گذشته هم مشکلات شدید اقتصادی و سرکوب را تحمل کرده‌اند اما در حال حاضر در حال رنج بردن از هر دوی این بحران‌ها هستند. 

او افزود بر اساس گزارش‌ها، درحالیکه مردم با مشکلات اقتصادی گسترده‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند، نظارت‌ها، دستگیری‌ها و بازجویی‌ها از سوی نیروهای دولتی نیز افزایش یافته است. 

کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی همزمان با آغاز همه‌گیری کووید-۱۹ مرزهای این کشور را بست؛ اما با وجود کاهش همه‌گیری به نظر می‌رسد که پیونگ یانگ همچنان به محدودیت‌های خود ادامه می‌دهد. 

بر اساس گزارش این کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، ماموران این نهاد همچنان اجازه ورود به کره شمالی را ندارند. 

آقای ترک در بخش دیگری از گزارش خود تاکید کرد که مشکلات اقتصادی به شدت توانایی مردم کره شمالی را برای تامین مخارجشان محدود کرده و به نظر می‌رسد بسیاری از مردم با گرسنگی شدید همچنین کمبود شدید دارو مواجه هستند. 

این مقام سازمان ملل افزود همزمان با این مشکلات، فضای امنیتی در کره شمالی تشدید شده و به بهانه‌هایی چون استفاده و مشاهده «ایدئولوژی و فرهنگ ارتجاعی» که به معنای دریافت اطلاعات از خارج و به ویژه کره جنوبی است، افراد با مجازات‌هایی تا ۱۵ سال زندان رو به رو می‌شوند.

در این جلسه همچنین الیزابت سالمون، بازرس ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در کره شمالی، با تایید صحبت‌های آقای ترک گفت که برخی از مردم کره شمالی به دلیل گرسنگی جان خود را از دست می‌دهند و برخی دیگر هم به دلیل ترکیبی از مشکلاتی چون بیماری‌ها، عدم دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و سوتغذیه جان باخته‌اند.

کره جنوبی و کره شمالی، که طی سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ میلادی با یکدیگر جنگیده‌اند همچنان از نظر فنی در وضعیت جنگ قرار دارند؛ زیرا اگرچه آن درگیری‌ها به آتش‌بس ختم شده اما در نهایت معاهده صلحی میان طرفین منعقد نشده است.

سالمون با اشاره به همین مسئله افزود که درگیری منجمد، به عنوان توجیهی برای ادامه نظامی‌سازی بیشتر کره شمالی مورد استفاده قرار گرفته است و «سیاست کره شمالی این است که اولویت را روی مسائل نظامی قرار می‌دهد و می‌خواهد تا می‌تواند پول‌ها را صرف برنامه‌های هسته‌ای و موشکی خود کند».

در پایان این جلسه، شورای امنیت قطعنامه‌ای صادر نکرد اما لیندا توماس-گرینفیلد، سفیر ایالات متحده که ریاست جلسه را بر عهده داشت، بیانیه‌ای را به نمایندگی از ۵۲ کشور در محکومیت این رفتار کره شمالی قرائت کرد. 

در بخشی از بیانیه با اشاره به آنچه «اقدامات ظالمانه و سرکوبگرانه» کره شمالی در داخل و خارج از کشور خوانده شده، آمده است که «پیونگ یانگ با تسلیحات کشتار جمعی و پیشرفت موشک‌های بالستیک خود به نقض قطعنامه‌های شورای امنیت مشغول است».

کره شمالی برنامه‌های ایالات متحده امریکا برای نشست شورای امنیت را «نفرت انگیز» خواند و تاکید کرد هدف این رفتارها جاه‌طلبی‌های ژئوپلتیک واشنگتن است. 

چین و روسیه که هر دو متحد کره شمالی هستند نیز با این نشست مخالفت کرده و گفتند که وضعیت حقوق بشر کره شمالی تهدیدی برای صلح و امنیت بین‌المللی نیست.