خبرگزاری دفاع مقدس مدعی شد:
کافه‌های اطراف دانشگاه تهران برای شبکه‌سازی علیه امنیت بود
برخی کافه‌ها به مراکزی برای شبکه‌سازی علیه امنیت ملی تبدیل شدند.
به گزارش شبکه شرق، سال گذشته در چنین روز‌هایی و در آستانه بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها خبری منتشر شد که حکایت از فوت خانمی در یکی از مقر‌های پلیس داشت؛ خبری که شاید در وهله اول این‌گونه حکایت داشت که اتفاقی عادی بوده و فردی بر اثر بیماری فوت می‌کند، اما جریان‌سازی‌های خبری که بنگاه‌های خبرپراکنی خارجی به دنبال فوت این فرد ایجاد کردند، موجب شد موجی از اغتشاشات شهری به بهانه فوت این خانم بوجود آید که متعاقب آن علاوه بر وارد شدن میلیارد‌ها تومان خسارت به اماکن و تأسیسات دولتی و عمومی، بیش از ۷۰ نفر از مدافعان امنیت در نقاط مختلف کشور توسط اغتشاشگران به شهادت رسیدند.
اما نکته‌ای در این رابطه وجود دارد و آن اینکه برخی از نفراتی که در اغتشاشات و تجمعات سال گذشته حضور یافتند، از قبل سازماندهی شده بودند؛ بدین صورت که نفرات بازداشتی عنوان کرده بودند در اتاق‌های چت‌روم با یکدیگر آشنا و سازماندهی شده‌اند.
بر اساس آماری که منتشر شده، در کشورمان بیش از ۲۴ میلیون نفر گیمر (کسی که بازی‌های تعاملی مانند بازی‌های ویدئویی انجام می‌دهد و روزانه آن‌ها را بازی می‌کند) وجود دارد که در ۱۰ روز اول اغتشاشات سال گذشته تعدادی از این افراد بازداشت شدند.
این افراد همان‌گونه که عنوان شد در اتاق‌های چت‌روم با یکدیگر آشنا شده بودند؛ افرادی که بواسطه تعطیلی مراکز آموزش عالی، در کافه‌های مناطق مرکزی تهران حضور می‌یافتند و در این مراکز بازی‌های ویدئویی انجام می‌دادند.
بررسی‌ها نشان می‌داد که در مناطق مرکزی تهران یعنی اطراف دانشگاه تهران، بلوار کشاورز و پارک هنرمندان، بیش از ۱۵۰ کافه وجود داشته و با وجود آن که بیش از ۵۰ درصد آن‌ها صرفه اقتصادی نداشتند، ولی همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دادند؛ چون تمامی این‌ها از یک منبع مالی تامین می‌شدند.
به عبارت دیگر بخشی از هزینه‌های این کافه‌ها توسط سفارتخانه‌های اروپایی به ویژه یکی از سفارتخانه‌هایی که در اغتشاشات سال گذشته نقش‌آفرین بود، تأمین می‌شد؛ این موضوع نشان می‌دهد که استفاده از فناوری‌های روز توسط جوانان همان‌گونه که می‌تواند باعث پیشرفت شود به همان اندازه نیز می‌تواند در تهدیدات امنیتی کاربرد داشته باشد؛ همچنین نباید نقش سفارتخانه‌های خارجی در ایجاد ناامنی را نادیده گرفت.
سفارتخانه‌های خارجی هرچند به ظاهر محلی دیپلماتیک هستند، اما می‌توانند محلی برای پوشش جاسوسان و تأمین منبع مالی برای انجام اقدامات ضد امنیتی باشند؛ شاید نمونه بارز آن را بتوان سفارتخانه سابق آمریکا در تهران دانست که وقتی توسط دانشجویان پیرو خط امام (ره) اشغال شد، اسنادی که از این محل بیرون آمد، نشان داد که محل یادشده، مرکز جاسوسی بوده است.
از سوی دیگر این روز‌ها شاهد هستیم که مراکزی به نام «کافه» قارچ‌گونه در حال روییدن هستند؛ مراکزی که وقتی نظارتی بر نحوه عملکرد آن‌ها وجود نداشته باشد و یا نظارت‌ها ضعیف باشد، به محل و پاتوقی برای اعمال اخلاف امنیتی و شرعی تبدیل می‌شود.
بنابراین فقدان یا ضعف در نظارت بر اقدامات سفارتخانه‌های خارجی که فعالیت‌هایی غیر از فعالیت‌های دیپلماتیک مانند مشارکت در فعالیت‌های هنری انجام می‌دهند، موجب می‌شود که این سفارتخانه‌ها تحت لوای فعالیت‌های دیپلماتیک اقداماتی انجام دهند که نتایج بدی را برای جامعه ما در بر داشته باشد.
