خاطرات سال ۱۳۷۹ هاشمیرفسنجانی| شانزدهم آبان
روایتی از دیدار هاشمی رفسنجانی با جمعی از علمای شیعه و سنی سیستان و بلوچستان
خاطرات سال ۱۳۷۹ هاشمی رفسنجانی روایت دست اول از سالی پرالتهاب و پرحادثه است. هاشمیرفسنجانی شانزدهم آبان روایتی از دیدار با جمعی از علمای شیعه و سنی و حضور در افتتاحیه کنگره توانبخشی معلولان نوشتهاست. متن کامل خاطرات هاشمی رفسنجانی را میخوانید.
دیروز و دیشب و امروز در تهران و بسیاری از نقاط کشور، باران داشتیم. وضع بارندگی امسال خوب است؛ خیلی بهتر از سال گذشته و حتی بهتر از ۳۲ سال گذشته. برای افتتاح کنگره توانبخشی معلولان به دانشگاه [علوم] بهزیستی در اوین [بلوار دانشجو] رفتیم. از نمایشگاه بازدید کردیم. در اجلاس، دکتر [غلامرضا] انصاری، رئیس سازمان بهزیستی، خیرمقدم گفت و از تأسیس این دانشگاه در زمان ریاستجمهوری من و دوره سازندگی، ستایش کرد؛ اکنون ۱۸۰۰ دانشجو و شعبههایی در مشهد و اصفهان دارد. من هم صحبت مفصلی در ضرورت و اهمیت توجه به وضع معلولان جسمی و ذهنی، بهخصوص دادن شخصیت و استقلال و بهکارگیری آنها و حرکت عالمانه در پیشگیری و توانبخشی و امداد، کردم. محققی که دستگاه مفیدی برای استفاده نابیناها ساخته بود -که با خط بریل کار میکند و هنگام تایپ، تکلم هم میکند- خواست که پنج عدد از آن را بخرم و به دانشگاه هدیه کنم. به آقای انصاری گفتم، اقدام کنند.
عصر، جمعی از علمای شیعه و سنی استان سیستان و بلوچستان آمدند. آقایان [حبیبالله] محمدیان [نیشابوری] [نماینده ولىفقیه و امامجمعه زاهدان] و [سیدصادق] حسینی [نماینده ولیفقیه و رئیس دفتر نمایندگی در امور مربوط به برادران اهل سنت بلوچستان]، نمایندگان ولیفقیه و مولوی عبدالحمید [اسماعیلزهی]، پیشنماز مسجد مکی [و امامجمعه اهل سنت زاهدان]، صحبت کردند و به خاطر توجه جدی به استان در زمان مسئولیتام، تشکر کردند. من هم درباره ضرورت اتحاد، صحبت کردم و اشاراتی به کارهای مهم در دوران سازندگی در استان از قبیل شروع خط آهن کرمان زاهدان، ساخت سد پیشین، نیروگاه ایرانشهر، عمران جنوب با طرحهای ماهیگیری و ایجاد بنادر صیادی، منطقه آزاد، کارخانه سیمان خاش، طرحهای مهم زابل و خط انتقال آب از زابل به زاهدان و... نمودم.
شورای نگهبان، باز هم اصلاحیه مجلس برای تفسیر قانون مطبوعات را رد کرده و لابد به مجمع [تشخیص مصلحت نظام] خواهد آمد. دفتر تحکیم وحدت، در دانشگاه تهران برای ۱۳ آبان اجتماع داشته و بعد از پایان آن، افراد متفرقه، شعارهای تُند دادهاند.