صدای تردید، نارضایتی و قهر را پیش از این شنیده بودم/ بسیاری خود را کنار کشیده‌اند چون نمی‌خواستند مشارکتشان مصادره به مطلوب شود

به گزارش شبکه شرق، مسعود پزشکیان در آخرین فرصت از آخرین مناظره انتخاباتی از تفاهم و وفق ملی، کوتاه کردن دامنه تبعیض‌ و تحقیر و تحریم سخن گفت و خطاب به کسانی که نیامدند گفت: «من صدای این تردید، نارضایتی و قهر را پیش از این شنیده بودم.» متن کامل سخنان پزشکیان را در ادامه می‌خوانید:

بسم الله الرحمن الرحیم

هم‌میهنان عزیزم! 

لحظه انتخاب نزدیک می‌شود، نقطه تصمیم نهایی و اقدام شما فرا می‌رسد. برای ایران فرصتی در راه است. فرصتی برای بازگشت به مردم و شنیدن پیام تحول، و دوری از وضع خطیر موجود. 

من برای کوتاه کردن دامنه‌های تبعیض و تحقیر و تحریم به میدان آمدم. من نیامدم که خطری دیگر برای ایران شوم. من آمدم تا حکومت صداهایی را که شنیده نشد، بشنود‌.

آمدم تا با تفاهم و وفاق ملی سخنگو و پیگیر خواست همه محرومان و طردشدگان باشم. من ادامه وضع ناعادلانه کنونی را خطر بار و برای مردم غیر قابل تحمل می‌دانم، باید با هم نگذاریم که ایران، روزبه‌روز ناتوان‌تر و ملت شریف و عزیز آن فقیر‌تر شوند.

من این روزها گفتنی‌های بسیاری را گفته‌ام و هنوز ناگفتنی‌های فراوانی هم مانده است. اگر با رأی اعتماد شما انتخاب شدم پیگیر خواسته‌های شما خواهم بود و همچنان در این راه دروغ نخواهم گفت.

رأی شما حق شماست و انتخاب شما تکلیفی سنگین برای من. 《ذمتی بما اقول رهینه و انا به زعیم.》 گردنم در گرو گفته‌هایم است.

 اما با شما هم گفتنی‌هایی دارم. 

با آنها که نیامدند، با زنان بزرگوار، با دختران و پسران عزیز با اقوام و پیروان ادیان و مذاهب، با روستاییان و کشاورزان مظلوم با کارگران و کارآفرینان و اصناف نگران، با کارمندان زحمت کش و فعالان بخش خصوصی، با مدافعان محیط زیست، با اهالی گرانقدر اندیشه و دانش و فرهنگ و هنر، با سالمندان و بازنشستگان، با توان‌یابان و معلولان، و با ایرانیان دور افتاده از وطن.

همه دیدیم در مرحله اول انتخابات حدود ۶۰ درصد مردم نیامدند، این پیام معناداری برای حکومت، جامعه و جریان‌های سیاسی بود. من صدای این تردید، نارضایتی و قهر را پیش از این شنیده بودم و باز هم می‌شنوم. آنان از وضع معیشت خود به ستوه آمده‌اند، به وضعیت اداره امور معترض هستند، و از آینده بهتر ناامیدند. بیشتر آنان به حق،از تبعیض و تحقیر و اجبار و فساد و ناکارآمدی به جان آمده‌اند. 

غالب شهروندان از داشتن یک زندگی معمولی و بی‌دغدغه محروم شده‌اند و حقوق قانونی‌شان و خواسته‌های قدیم و جدید‌شان در عرصه‌های مختلف نادیده گرفته شده‌است. بسیاری از انان از صندوق رای، خود را کنار کشیده‌اند. چون نمی‌خواستند مشارکتشان مصادره به مطلوب شود.

من از شما می‌خواهم که برای ایران باز روز جمعه ۱۵ تیر به صحنه بیایید و انتخاب کنید. برای من شهروندان همه محترم‌اند چه انانکه رای داده‌اند و چه آنانکه نداده‌اند. همه ایرانی‌اند و ایران ازآن همه ایرانیان است.

مرا عهدیست با جانان که تا جان دربدن دارم 

هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم 

عهد همه ما در این انتخابات خلق فرصتی دیگر برای ایران است که فقط با شما شدنی است.

خاک پای ملت ایران