تلاش گروه ضدبرجام برای اخراج موسویان از پرینستون
گروه ضدبرجامی «اتحاد علیه ایران هسته‌ای» که در آستانه آغاز دولت باراک اوباما در آمریکا یعنی در سال ۲۰۰۸ برای مخالفت با هر گونه تعامل و توافق از سوی ایالات متحده با ایران بنیان گذاشته شده، به دنبال اخراج سیدحسین موسویان از دانشگاه پرینستون است.
به گزارش روزنامه شرق، گروه ضدبرجامی «اتحاد علیه ایران هسته‌ای» که در آستانه آغاز دولت باراک اوباما در آمریکا یعنی در سال ۲۰۰۸ برای مخالفت با هر گونه تعامل و توافق از سوی ایالات متحده با ایران بنیان گذاشته شده، به دنبال اخراج سیدحسین موسویان از دانشگاه پرینستون است. مارک والاس، سیاست‌مدار جمهوری‌خواه آمریکایی و سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل متحد، در دوره بوش از جایگاه مدیر اجرایی یوایانآی،
(United Against Nuclear Iran)، طی نامه‌ای به کریستوفر آیسگروبر رئیس دانشگاه پرینستون، وی را تهدید کرد که در صورت اخراج‌نکردن موسویان، از دولت و تمام مؤسسات حقوقی و حقیقی آمریکا خواهد خواست که این دانشگاه را تحریم مالی کنند. این گروه با اشاره به موضوعاتی مثل شرکت موسویان در مراسم تشییع فرمانده سابق نیروهای قدس ایران که توسط آمریکا ترور شد، سابقه سمت‌های او در وزارت خارجه ایران و تعریف محمدجواد ظریف، وزیر خارجه سابق ایران از او، این مسائل را دلایلی دانسته است که استخدام او توسط دانشگاه پرینستون آمریکا را از دید این گروه یک «رسوایی» می‌نمایاند و نیز از این نکته انتقاد می‌کند که چهره‌های برجسته این دانشگاه علیه موسویان موضع نگرفته‌اند. این گروه در این نامه تأکید می‌کند: «ما از دولت آمریکا و تمام افراد و مؤسسات حقوقی آمریکا می‌خواهیم تا زمانی که موسویان در دانشگاه پرینستون کار می‌کند، تمام پرداخت‌های مالی به این دانشگاه برای انجام پروژه‌های تحقیقاتی را لغو کنند. ما به دانشگاه پرینستون مهلت می‌دهیم که تا ۱۷ فوریه [۲۸ بهمن] پاسخ بدهد که آیا موسویان را اخراج می‌کند یا خیر».
در واکنش به این درخواست، فرانک ون هیپل، در وب‌سایت دانشگاه پرینستون در مطلب مفصلی به گروه یوایانآی و این درخواست آنان انتقادهای تندی وارد کرده است. ون هیپل استاد دانشگاه پرینستون است که در دولت بیل کلینتون دستیار امنیت ملی دفتر علم و فناوری کاخ سفید بوده است. او در این نوشته این درخواست را «حمله‌ای شریرانه به مخالفی سیاسی» خوانده است. ون هیپل اشاره می‌کند که بخش عمده‌ای از منابع مالی این سازمان پیش‌تر از سوی شلدون ادلسون، میلیاردر معروف و درگذشته آمریکایی تأمین می‌شد که بزرگ‌ترین حامی مالی دونالد ترامپ نیز بوده است و خود در سال ۲۰۱۳ معتقد بوده است آمریکا باید برای جلب همکاری ایران، یک بمب اتمی در یکی از کویرهای ایران منفجر کند و تهدید کند که بمب بعدی در پایتخت خواهد بود. ون هیپل این گروه را یک گروه تندروی ضد ایران می‌خواند و در مقابل تأکید می‌کند موسویان، از زمانی که در سال ۲۰۰۹ به دانشگاه پرینستون آمده است «به شکلی خستگی‌ناپذیر در راستای راه‌حلی صلح‌آمیز برای تقابل بین ایران و ایالات متحده فعالیت کرده است».
این استاد پرینستون می‌افزاید: «براساس مشاهدات شخصی من، دکتر موسویان به‌عنوان مشاوری برای مذاکره‌کنندگان هر دو طرف، به اندازه دیگران در ایده‌های خلاقانه‌ای سهیم بوده است که فاصله‌ها را در توافق هسته‌ای ایران پر کردند». او همچنین تأکید می‌کند که در نامه یوایانآی به آیسگروبر، استدلالی علیه توافق هسته‌ای ایران مطرح نمی‌کند و به‌جای آن به «سیاست تخریب شخصی» روی آورده است. ون هیپل در نوشته مفصل خود در این زمینه همچنین اشاره می‌کند که موسویان هم از سوی تندروهای آمریکایی و هم از سوی تندروهای ایرانی هدف حمله بوده است.
گروه یوایانآی هدفش را «پیشگیری از تحقق جاه‌طلبی ایران در تبدیل به یک ابرقدرت منطقه‌ای دارای سلاح هسته‌ای» عنوان می‌کند و در تمامی مراحل مذاکرات قبل و بعد از برجام با همین ادعا و با این ادعا که این مذاکرات و توافق‌ها باعث دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای می‌شود، با این توافق مخالف بوده است. این در حالی است که نهادهای متعدد امنیتی ایالات متحده در طول این سال‌ها، حتی در دوران دولت دونالد ترامپ و پس از خروج آمریکا از برجام نیز همواره در ارزیابی‌های خود تأکید کرده‌اند نشانه‌ای از حرکت ایران به سمت سلاح هسته‌ای ندیده‌اند و چنین تصوری درباره ایران ندارند. برخی از اعضای هئیت‌مدیره این گروه عبارت‌اند از: جیم ولسی، رئیس پیشین سازمان سیا؛ مئردگان رئیس سابق موساد؛ ریچارد دیرلاو رئیس سابق سرویس اطلاعاتی بریتانیا؛ آگوست هنینگ، رئیس سابق سرویس اطلاعاتی آلمان؛ کریستن سیلوربرگ، سفیر آمریکا در اتحادیه اروپا؛ چارلز گاتری، فرمانده سابق اطلاعاتی در ارتش انگلستان و مدیر هولدینگ روچلید در بریتانیا.
سیدحسین موسویان، از اعضای ارشد سابق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران بوده است. موسویان در دولت اکبر هاشمی‌رفسنجانی سفیر ایران در آلمان و در دولت سیدمحمد خاتمی معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی (حسن روحانی) بوده است. او البته در سال‌های دولت محمود احمدی‌نژاد در پرونده‌ای پرحاشیه به جاسوسی و اخلال در امنیت ملی متهم و محکوم شد، هرچند بسیاری از مقامات و چهره‌های سیاسی از جمله علی‌اکبر صالحی، وزیر سابق خارجه و رئیس سابق سازمان انرژی اتمی، این اتهام را وارد ندانستند. او در سال‌های اخیر در رسانه‌های مختلف داخلی و خارجی به تحلیل تحولات دیپلماسی ایران پرداخته است.
