گوش به هیچ نصیحتی نمی‌سپارند
خانم زهرا مشتاق در شماره پنجشنبه ششم شهریور مطلبی با عنوان «بهای بزرگ» در روزنامه «شرق» نوشته‌اند. به نظرم از بعضی مطالب ذکرشده در این مقاله نمی‌توان بی‌توجه گذشت. با آنکه خانم مشتاق در نوشته خود ذکر کرده‌اند «قرارگرفتن در معرض آزار جنسی در هر حرفه و موقعیتی می‌تواند اتفاق بیفتد» تعدادی اتفاق در عرصه کار را که خودشان شاهد بوده یا از دیگران شنیده بودند، در کنار هم گذاشته و با استناد به آنها نتیجه گرفته‌‌اند. این فاجعه در عرصه هنر مخصوصا در بین اهالی سینما از مقوله دیگری است و...! و تأکید کرده‌اند نه‌فقط در عرصه سینما و تئاتر بلکه در دنیای روزنامه‌نگاری و خبرگزاری هم فجایعی ازجمله آنچه ایشان به طور مثال در سینما و تئاتر دیده‌‌اند، یافت می‌شود.
هارون یشایایی
خانم زهرا مشتاق در شماره پنجشنبه ششم شهریور مطلبی با عنوان «بهای بزرگ» بهای بزرگ در روزنامه «شرق» نوشته‌اند. به نظرم از بعضی مطالب ذکرشده در این مقاله نمی‌توان بی‌توجه گذشت. با آنکه خانم مشتاق در نوشته خود ذکر کرده‌اند «قرارگرفتن در معرض آزار جنسی در هر حرفه و موقعیتی می‌تواند اتفاق بیفتد» تعدادی اتفاق در عرصه کار را که خودشان شاهد بوده یا از دیگران شنیده بودند، در کنار هم گذاشته و با استناد به آنها نتیجه گرفته‌‌اند. این فاجعه در عرصه هنر مخصوصا در بین اهالی سینما از مقوله دیگری است و...! و تأکید کرده‌اند نه‌فقط در عرصه سینما و تئاتر بلکه در دنیای روزنامه‌نگاری و خبرگزاری هم فجایعی ازجمله آنچه ایشان به طور مثال در سینما و تئاتر دیده‌‌اند، یافت می‌شود.
در پی آن نیستم که موارد ذکرشده از سوی خانم مشتاق را رد کنم یا آن را نادیده بگیرم و از اهمیت آن در سینما بکاهم اما من نزدیک به 60 سال در سینمای حرفه‌ای ایران و در فیلم‌های کوتاه، مستند و سینمای بلند داستانی، به عنوان تهیه‌کننده حضور داشته‌ام که مرتبط با آنچه در فضای فیلم‌سازی می‌گذرد، است و...! به خود حق می‌دهم به عنوان ریش‌سفید! یا پیش‌کسوت بگویم ترسیم فضای سینمای ایران و ارتباط عوامل با یکدیگر به آن ترتیب که خانم مشتاق نشان داده‌اند، دور از واقع و بی‌انصافی است. هر انسان باانصافی می‌تواند اسامی بسیاری از هنرمندان سینما و تئاتر را که در آشنایی با یکدیگر توانسته‌اند زندگی خانوادگی موفق و طولانی داشته باشند، نام ببرد که تعداد آنها بسیار بیش از انسان‌هایی است که خانم مشتاق می‌شناسند. به نظر می‌رسد توجه خانم مشتاق به کسانی است که اصول روابط سالم انسانی و حرفه‌ای را زیر پا می‌گذارند و ایشان با نصیحت‌کردن خیرخواهانه درصدد رعایت اخلاق حرفه‌ای هستند. گفتنی است این افراد که تعداد آنها در مجموع عوامل سینما بسیار اندک است، گوش به هیچ نصیحتی نمی‌سپارند و این را هم قدما در ادبیات ما گفته‌اند که «نفس بداندیش به فرمان شدنی نیست» و از خلقت آدم تا امروز همین‌طور بوده است که نیست و... . به عنوان کسی که اینک فعالیت و محلی در سینمای ایران ندارم، یادآور می‌شوم سینمای ایران با همه افت‌وخیزهای آن محیطی سالم و صمیمی است و قابل اعتماد برای خانواده و حضور خانم‌ها و آقایان بسیاری در فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی مؤید این ادعاست با تأکید بر اینکه از بروز بعضی نابسامانی‌ها نباید چشم‌پوشی کرد و مبارزه با آن را نادیده گرفت.
