کانادا به دنبال حذف مالیات بر کربن
مارک کارنی، اقتصاددان سرشناس و رئیس سابق بانک مرکزی کانادا و بریتانیا، روز یکشنبه به‌عنوان رهبر جدید حزب لیبرال و نخست‌وزیر منتخب کانادا برگزیده شد
مارک کارنی، اقتصاددان سرشناس و رئیس سابق بانک مرکزی کانادا و بریتانیا، روز یکشنبه به‌عنوان رهبر جدید حزب لیبرال و نخست‌وزیر منتخب کانادا برگزیده شد. این انتخاب پس از کناره‌گیری جاستین ترودو در ژانویه ۲۰۲۵ رقم خورد؛ تصمیمی که پس از ۹ سال رهبری، کاهش محبوبیت و فشارهای اقتصادی و سیاسی اعلام شد. کارنی، ۵۹ ساله، با کسب ۸۶ درصد آرا در رای‌گیری داخلی حزب، حالا در آستانه گرفتن رسمی سکان دولت است. اما او کیست، چگونه به این مقام رسید و دیدگاهش درباره کربن، انرژی و سوخت‌های فسیلی چیست؟
کارنی نامی آشنا در دنیای اقتصاد است. او از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ بانک مرکزی کانادا را هدایت کرد و با سیاست‌های هوشمندانه، کشور را از تبعات بحران مالی جهانی نجات داد. سپس بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰، به‌عنوان رئیس بانک مرکزی بریتانیا، با ابتکاراتی مثل «راهنمایی آینده‌نگرانه» که نرخ بهره را به وضعیت بیکاری پیوند داد وام‌دهی به کسب‌وکارها را رونق بخشید. پس از آن، به‌عنوان فرستاده ویژه سازمان ملل در امور آب‌وهوایی، و با همکاری با شرکت بروکفیلد، در زمینه سرمایه‌گذاری پایدار خوش درخشید. این رزومه درخشان او را به گزینه‌ای جذاب برای حزب لیبرال تبدیل کرد که پس از ترودو به دنبال چهره‌ای جدید برای مقابله با چالش‌هایی چون تهدیدات تجاری دونالد ترامپ و نارضایتی‌های داخلی بود.
رقابت برای رهبری حزب اما آسان نبود. پس از استعفای ترودو، کریستیا فریلند، معاون او، اصلی‌ترین رقیب کارنی بود. با این حال، کارنی با وعده‌هایی مثل حذف مالیات کربن و تمرکز بر رشد اقتصادی، میدان را برد. منتقدان، از جمله پی‌یر پالیو، رهبر محافظه‌کاران، او را «جهان‌گرایی وابسته به مجمع جهانی اقتصاد» می‌خوانند و هشدار می‌دهند که سیاست‌هایش به ضرر بخش سنتی اقتصاد خواهد بود. اما هوادارانش او را رهبری عمل‌گرا می‌دانند که می‌تواند کانادا را در برابر فشارهای خارجی سربلند نگه دارد.
در زمینه کربن و انرژی، کارنی نگاهی متعادل اما پیشرو دارد. او در سخنرانی پیروزی‌اش گفت مالیات کربن که ترودو آن را ستون مبارزه با تغییرات اقلیمی کرده بود را حذف می‌کند، اما این به معنای چشم‌پوشی از اهداف زیست‌محیطی نیست. کارنی به انتقال تدریجی به انرژی پاک باور دارد و از فناوری‌هایی مثل جذب کربن و هیدروژن سبز حمایت می‌کند. او می‌خواهد کانادا با تکیه بر منابعش، از جمله اورانیوم و برق‌آبی، به قطبی در انرژی پایدار تبدیل شود.
درباره سوخت‌های فسیلی، کارنی دیدگاهی عمل‌گرایانه دارد: او این صنعت را که بخش مهمی از اقتصاد کاناداست، به‌عنوان «پل انتقالی» می‌بیند. به گفته او، تا زمانی که جایگزین‌های پاک به بلوغ نرسیده‌اند، کانادا باید با بهینه‌سازی تولید نفت و گاز (مثلاً کاهش نشت متان) هم به اقتصادش کمک کند و هم تعهدات اقلیمی‌اش را پیش ببرد.
