افشین پیرهاشمی هنرمند نقاش ایرانی درگذشت
افشین پیرهاشمی متولد ۱۳۵۳ ارومیه است که در ۵۰سالگی از دنیا رفت. او برنده جایزه دومین دوسالانه بین‌المللی پکن و برنده جایزه پنجمین‌و‌ششمین دوسالانه نقاشی تهران است. افشین پیرهاشمی از هنرمندان معاصر ایران، به واسطه طراحی‌های فتورئالیستی‌اش شناخته می‌شود. زن ایرانی و خاورمیانه‌ای از موضوعات محوری آثار این هنرمند است.
افشین پیرهاشمی متولد ۱۳۵۳ ارومیه است که در ۵۰سالگی از دنیا رفت. او برنده جایزه دومین دوسالانه بین‌المللی پکن و برنده جایزه پنجمین‌و‌ششمین دوسالانه نقاشی تهران است. افشین پیرهاشمی از هنرمندان معاصر ایران، به واسطه طراحی‌های فتورئالیستی‌اش شناخته می‌شود. زن ایرانی و خاورمیانه‌ای از موضوعات محوری آثار این هنرمند است. آموختن نقاشی را نزد بابک اطمینانی آغاز کرد. بعدها وارد دانشگاه آزاد اسلامی شد و در رشته نقاشی به ادامه تحصیل پرداخت، اما دانشگاه را نیمه‌کاره رها کرد. پیرهاشمی با دریافت فرصت مطالعاتی از دولت ایتالیا، در یک دوره سه‌ماهه آموزشی در آکادمی هنر رُم شرکت کرد. نخستین کارنمای انفرادی او در سال 1369 در «گالری بامداد» تهران برگزار شد، اما در ادامه مسیر حرفه‌ای خود بیشتر بر کشور‌های حوزه خلیج فارس و به‌ویژه دوبی متمرکز شده و از سال 2012 با «گالری ایام» به صورت ثابت و مستمر همکاری داشته و به ندرت در ایران نمایشگاه برگزار کرده است. پیرهاشمی از نظر تجاری هنرمند بسیار موفقی بود و نام او همواره در فهرست‌های معتبری همچون آرت‌پرایس و فیاک در میان هنرمندان پرفروش جهان قرار داشته است. او موفق به دریافت جایزه ششمین دوسالانه نقاشی ایران در سال 1382 شد و همچنین در سال 1384 در دومین دوره بی‌ینال پکن برگزیده شد.
پیرهاشمی در کنار فرهاد مشیری از هنرمندانی بود که در حراج‌های بین‌المللی هنر خوش درخشید. او در یازدهمین دوره حراج کریستیز با فروش ۱۶۰ هزار دلاری نقاشی ورود به نیویورک، عنوان گران‌ترین هنرمند زیر ۴۰ سال خاورمیانه و شمال آفریقا را به خود اختصاص داده بود. او که با درخشش در ششمین دوسالانه نقاشی تهران در اتمسفر نقاشی ایران مطرح شد، با افتتاح گالری فاطیما در آغاز دهه ۸۰ خورشیدی نقش مهمی در حمایت از هنرمندان جوان و هم‌نسل خود داشت.
نقاشی‌های افشین پیرهاشمی در دوران‌های مختلف کاری دو ویژگی را در خود حفظ کرده است: یکی سفیدی گسترده در بوم‌های بزرگ و دیگری سوژه‌محوری زن. در این میان، رنگ سیاه با تونالیته‌های مختلف خاکستری بر بستر بوم، جان‌مایه فیگورهای ژورنالیستی، اغواگری را شکل می‌دهد که گاه با نگاهی پرسش‌گر به مخاطب نگاه می‌کنند و گاه فارغ از هر نوع دغدغه‌ای در دنیای خود فرو می‌روند. نبود تنوع رنگی در کنار عدم فضاسازی، سبب می‌شود پرسوناژهای نقاشی که غالبا در ابعاد طبیعی مجسم شدهاند، در حالتی گنگ و خلسه‌وار ترسیم شوند. خصلت روایی تابلوهای پیرهاشمی قرابت تنگاتنگی با سینما دارد. این نزدیکی در چند تابلو، با کشیدن شخصیت‌هایی نظیر دون کورلئونه از فیلم پدرخوانده کاپولا عیان‌تر می‌شود. پاکباز درباره آثار این هنرمند می‌نویسد: «پیرهاشمی در نقاشی‌های فتورئالیستی خود با نگرشی عارفانه به مضمون «زن» می‌پردازد. در نقاشی‌های اخیر او که غالبا سه‌لته‌اند، پیکرهای زنان بر زمینه‌ای خالی و سفید تصویر شدهاند تا حسی از ابدیت و عظمت را القا کنند». خود او درباره جایگاه زن در تابلوهایش چنین می‌گوید: «زن مادر، سمبل مهر و محبت، زن نماد زمین و باروری است، اما با وجود این در سراسر دنیا همیشه با ظلم و نابرابری دست‌به‌گریبان است؛ همین بهترین انگیزه من برای تمرکز به این جهان خاص است، ضمن اینکه تمام این روایت‌ها را من به عنوان یک مرد به تصویر می‌کشم».