ستاره‌ای که رفت ستاره‌ای که نمی‌آید
رفتن حامد حدادی از تیم ملی بسکتبال، رفتن یک ستاره تمام‌عیار بود. اولین ایرانی راه‌یافته به لیگ حرفه‌ای آمریکا (NBA) که با عملکرد درخشانش تا سال‌ها نیز خود را در این لیگ حفظ کرد. بسکتبالیست دو متر‌و ۱۸ سانتی‌متری که در نسل ستارگان بسکتبال ایران نام خود را جاودانه کرد و بلندآوازه به روزهای حرفه‌ای خود در بسکتبال ملی پایان داد.
رفتن حامد حدادی از تیم ملی بسکتبال، رفتن یک ستاره تمام‌عیار بود. اولین ایرانی راه‌یافته به لیگ حرفه‌ای آمریکا (NBA) که با عملکرد درخشانش تا سال‌ها نیز خود را در این لیگ حفظ کرد. بسکتبالیست دو متر‌و ۱۸ سانتی‌متری که در نسل ستارگان بسکتبال ایران نام خود را جاودانه کرد و بلندآوازه به روزهای حرفه‌ای خود در بسکتبال ملی پایان داد.
البته خداحافظی حدادی به معنای پایان دوران حرفه‌ای او نیست. حدادی که به پاس سال‌ها حضورش در رده ملی مورد تجلیل قرار گرفت، هنوز می‌خواهد به بازی‌کردن در رده باشگاهی ادامه دهد. او از اواخر دهه ۷۰ بسکتبال حرفه‌ای را آغاز کرد و از اوایل دهه ۸۰ نیز نامش سر زبان‌ها افتاد. حدادی درباره ادامه فعالیت حرفه‌ای خود پس از خداحافظی از بازی‌های ملی گفت: «هنوز تصمیم نگرفته‌ام که بسکتبال را به طور کامل کنار بگذارم، اما با چند نفر که مشورت گرفتم، گفتند تا جایی که می‌توانی بازی کن. بدنم را می‌خواهم آماده نگه دارم و هر روز به آزادی می‌آیم و بازی می‌کنم. هنوز به خداحافظی فکر نکردم. شاید امسال، شاید بعدا این کار انجام شود».
دلیل اینکه حدادی هنوز به ادامه بازی در رده باشگاهی فکر می‌کند، شاید فاصله زیاد او با سایر بسکتبالیست‌هاست. ستاره‌ای که چهار سال حضور در NBA را تجربه کرده و پس از چند رفت و برگشت به لیگ ایران نیز راهی چین شده است. حدادی شاید در بسکتبال همان علی دایی در فوتبال باشد که روزهای طلایی و درخشانی داشته و به نوعی بسکتبال ایران با نام او در دنیا شناخته می‌شود. برای همین است که ستاره‌ای شبیه به او در بسکتبال ایران ظهور نخواهد کرد یا حداقل شاید سالیان سال طول بکشد تا بازیکنی با این مشخصات دوباره در ایران شناسایی شود.
حدادی در شرایطی توانست در بالاترین سطح بسکتبال دنیا حضور پیدا کند که شرایط برای او چندان راحت هم نبود. ستاره بسکتبال ایران دراین‌باره گفت: «رفتن به NBA راحت‌تر شده، اما قبلا خیلی سخت‌تر بود. من زمانی که المپیک رفتم دیده شدم. اکنون پخش زنده دیدارها، به دیده‌شدن بسکتبالیست‌ها کمک می‌کند».
دومین ریباندر جام جهانی بسکتبال ۲۰۱۰ و دومین بلاک‌شاتر جام جهانی بسکتبال ۲۰۱۰، فقط بخشی از افتخارات حدادی در تیم ملی بسکتبال ایران بود، در حالی که او قهرمانی‌های متعددی را هم با تیم ملی در آسیا تجربه کرد. حضور در جام جهانی و المپیک، در روزهایی که حدادی با ستاره‌هایی چون صمد نیکخواه بهرامی، مهدی کامرانی و... برای بسکتبال ایران افتخارآفرینی می‌کردند زمانی ارزش پیدا می‌کند که پس از پایان روزهای درخشان آنها در تیم ملی، بسکتبال ایران از رسیدن به المپیک هم بازماند تا افول بسکتبال ایران بیشتر به چشم بیاید.
