سیبری اصلا جای سردی نیست
نام «نازنین مطیعی» برای خوانندگان روزنامه شرق، آشناست. او همان دختر جهانگردی است که در یکی از سفرهایش، به دلیل همراه‌داشتن یک شاخه گل خشکیده خشخاش زندانی شد. دوره پرماجرایی که در قالب یک گزارش با عنوان «۲۶۸ روز اسارت در تاجیکستان» در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ منتشر شد. داستانی که نازنین در حال نوشتن کتاب آن است.
نام «نازنین مطیعی» برای خوانندگان روزنامه شرق، آشناست. او همان دختر جهانگردی است که در یکی از سفرهایش، به دلیل همراه‌داشتن یک شاخه گل خشکیده خشخاش زندانی شد. دوره پرماجرایی که در قالب یک گزارش با عنوان «۲۶۸ روز اسارت در تاجیکستان» در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ منتشر شد. داستانی که نازنین در حال نوشتن کتاب آن است. اما تازه‌ترین کتاب این نویسنده جهانگرد، «سیبری اصلا جای سردی نیست» نام دارد؛ سفرنامه‌ای جذاب به یکی از پهناورترین کشورهای جهان، به شهرهای مختلف روسیه و البته سیبری. سیبری برای بسیاری از ما به دلیل فیلم‌هایی که دیده‌ایم، سردترین جای دنیاست. جایی برای تبعید زندانی‌های سیاسی، زندانی‌های خطرناک، بیگاری و مرگ. اما این کتاب تصویری انباشته از رنگ و زیبایی است؛ معاشرت با روس‌ها و تعجب آنها از تسلط جهانگرد ایرانی به زبان روسی. کتاب روایتی داستان‌گونه دارد. نویسنده ما را با خود در لحظاتی پر‌هیجان برای دیدن و شنیدن تمام چیزهایی که از روسیه نمی‌دانستیم، سهیم می‌کند. غذاهای گرم و خوش‌طعم، شیرینی‌های داغ خانگی، حمام‌های مخصوص روسی و خیلی چیزهای دیگر. وقتی کتاب تمام می‌شود، درباره روسیه مطالب زیادی آموخته‌ایم. از نام غذاها، اینکه چطور درست می‌شوند، هاستل‌های کوچک برای پذیرش مهمان، دوچرخه‌سواری، رفتن از شهری به شهر دیگر با کشتی‌های کوچک، شناور‌بودن بر ولگای نقره‌گون و البته سفر با قطارهایی که گویا تمام روسیه را در آغوش کشیده‌اند. علاوه‌بر آنکه صفحات انتهایی کتاب عکس‌های زیادی دارد، در هر فصل نیز با اسکن یک کد، می‌توان عکس‌های بیشتری را تماشا کرد تا لذت یک سفر کاغذی کامل‌تر شود. سیبری اصلا جای سردی نیست، در ۲۸۰ صفحه و ۷۰۰ نسخه توسط انتشارات ایرانشناسی به چاپ رسیده است.