برگزاری نشست مشترک وزرای بهداشت و کار درباره پویش ملی «نه به تصادف»
در نشستی که به میزبانی احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و با حضور محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برگزار شد، چگونگی فرایند برگزاری پویش ملی «نه به تصادف» و مشکلات اجرائی آن بررسی شد. در این نشست که با هدف کمک به برگزاری هرچه باکیفیت‌تر و مؤثرتر پویش ملی «نه به تصادف» برگزار شد، حاضران بر این نکته تأکید کردند که پویش «نه به تصادف» باید به سوی هرچه بیشتر مردمی‌شدن جهت داده شود، انجمن‌های مردمی حوزه تصادفات فعال شوند و انجمن‌هایی از آسیب‌دیدگان تصادف تشکیل و تقویت شود.
شرق: در نشستی که به میزبانی احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و با حضور محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برگزار شد، چگونگی فرایند برگزاری پویش ملی «نه به تصادف» و مشکلات اجرائی آن بررسی شد. در این نشست که با هدف کمک به برگزاری هرچه باکیفیت‌تر و مؤثرتر پویش ملی «نه به تصادف» برگزار شد، حاضران بر این نکته تأکید کردند که پویش «نه به تصادف» باید به سوی هرچه بیشتر مردمی‌شدن جهت داده شود، انجمن‌های مردمی حوزه تصادفات فعال شوند و انجمن‌هایی از آسیب‌دیدگان تصادف تشکیل و تقویت شود.
در ابتدای این نشست، حسین کرمان‌پور، معاون اجرائی پویش، گزارش مختصری از وضعیت کنونی پویش و اقداماتی که تاکنون انجام شده است ارائه کرد. احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، ضمن تأکید بر تداوم این پویش تا رسیدن به نتایج مطلوب گفت: پیشنهاد می‌کنم موضوع پویش «نه به تصادف» به عنوان یک مطالبه عمومی در ادامه مسیر، تقویت شود و توسعه پیدا کند و به «نه به آلودگی» برسد. به گزارش وبدا، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی سه ضلع مهم در چنین پویش‌هایی هستند. در چنین زمینه‌هایی بخش دولتی معمولا بعد از مدتی به دلیل تعدد وظایف و بوروکراسی‌های مرسوم و سایر موارد، خسته می‌شود و توان ادامه ندارد. در بخش مدنی پویش‌ها نیز مردم‌نهادها، انجمن‌های داوطلبانه و رسانه‌ها قرار دارند.
منظور از بخش خصوصی، کسانی است که از این کمپین منتفع می‌شوند، مثلا برخی شرکت‌ها و کارخانه‌ها. مثلا در «پویش نه به تصادف» به هر حال کسانی که تجهیزات ایمنی خودرو تولید می‌کنند یا مثلا کلاه کاسکت، کمربند ایمنی، ایربگ، صندلی کودک و نظایر آن تولید می‌کنند نفع اقتصادی می‌برند و بهتر است این تولیدکننده‌ها یا شرکت‌ها هم به عنوان حامی این پویش، جذب شوند و مشارکت داشته باشند. میدری با تأکید بر اهمیت اساسی نقش رسانه‌ها در معرفی و موفقیت یک پویش، گفت: رسانه‌ها هم باید از نظر مالی، تأمین بشوند. حتی به‌صورت حداقلی تا بتوانند با انرژی کامل در چنین پویش‌هایی حضور داشته باشند. بنابراین بهتر است ما به دنبال جلب مشارکت همه این ضلع‌ها، یعنی بخش دولت، بخش مدنی و بخش خصوصی باشیم اما این حرکت باید به یک پویش اجتماعی تبدیل شود که منوط به حضور دولت نباشد.
تأکید بر لزوم تدوین قوانین بازدارنده و اعمال قانون در موضوع تصادفات
محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز در قسمتی از این نشست، ضمن تأکید بر لزوم تدوین قوانین بازدارنده و اعمال قانون در موضوع تصادفات، گفت: ما برای تأثیرگذاری پویش «نه به تصادف» باید آن را وارد عرصه‌های مدنی کنیم. در واقع شکل‌گیری مطالبه‌گری و مطالبه عمومی افکار عمومی و بخش مدنی است که می‌تواند علاوه‌بر فرهنگ‌سازی در حوزه ترافیکی و رانندگی و رعایت قوانین توسط مردم، فشارهایی را برای انجام برخی اصلاحات در حوزه حمل‌ونقل ایجاد کند و مثلا خودروسازها را مجبور به تولید خودروهای امن‌تر کند یا به اصلاح زیرساخت‌های حمل‌ونقل توسط نهادهای متولی منجر شود.
در گزارشی که در ابتدای این نشست ارائه شد، گفته شد تاکنون سه نامه درباره این پویش و خطاب به رئیس‌جمهور نوشته شده است. نامه اول نامه‌ای است که توسط ۱۶۰ نفر از معلم‌های کرمانی و خانواده‌های قربانیان تصادف اخیر اتوبوس دانش‌آموزان کرمانی نوشته شده و در آن از رئیس‌جمهور خواسته شده است نسبت به مسئله افزایش کیفیت جاده، کیفیت خودرو و کیفیت قوانین توجه ویژه داشته باشند. نامه دوم، نامه ۲۱۰ خبرنگار است که در آن ضمن حمایت از پویش ملی «نه به تصادف» بر این نکته تأیید کرده‌اند که به عنوان ناظر بر چگونگی و حسن انجام این پویش نظارت خواهند کرد. نامه سوم از طرف ۶۰ نفر از کسانی نوشته شده است که در اثر تصادف، دچار ضایعه نخاعی شده و آسیب دیده‌اند.