روزها
از بدون پلاستيك تا بدون ماسك
اگر دوری در شهر تهران بزنید در گوشه‌وكنار شهر بیلبوردها و آگهی‌هایی را می‌بینید كه درباره استفاده‌نکردن از پلاستیك است. در این شش‌ماهی كه از شیوع كووید 19 و ویروس كرونا می‌گذرد، مصرف پلاستیك بسیار بیشتر شده است. اینكه ویروس كرونا به تعبیری بیشتر از 9 روز روی پلاستیك می‌ماند و فقط 24 ساعت روی پارچه می‌ماند هم دلیلی نشده تا بسیاری به استفاده از كیسه‌های پارچه‌ای رو بیاورند. در این میان برخی از بازیگران از جمله لیلی رشیدی با انتشار ویدئویی سعی كردند تا به تشویق دیگران برای جایگزینی پارچه بپردازند. هرچند واقعیت این است كه ایران در استفاده بیش از حد از پلاستیك پیشتاز است. به گزارش زیست‌آنلاین طبق تحقیقات صورت‌گرفته ایران جزء پنج کشور اول دنیا در مصرف پلاستیک است. استفاده از پلاستیک در زندگی و مصارف روزانه شاید از لحاظ اقتصادی ارزان و بصرفه باشد اما با آثار زیانبار تخریبی آن در محیط زیست و طبیعت باید شیوه زندگی را تغییر داد و به‌جای استفاده از پلاستیک به سمت استفاده از کیسه‌های گیاهی و الیاف قابل بازیافت در طبیعت رفت که هرچند هزینه اقتصادی آن بیشتر است اما سود آن در حیات بشر و طبیعت صدها برابر بیشتر خواهد بود.
به گزارش دویچه‌وله «در ایران سالانه چیزی حدود ۲۴۸ هزار تن پلاستیک تولید می‌شود. به‌عبارت‌دیگر نزدیک به چهار درصد از نفت تولیدی در کشور، صرف ساخت پلاستیک می‌شود. در‌حالی‌که ایران به لحاظ میزان جمعیت هفدهمین کشور جهان است، اما از نظر مصرف پلاستیک، در رده پنجم قرار می‌گیرد. این یعنی میزان سرانه مصرف پلاستیک در ایران بالاست. در سراسر جهان نیز آلودگی‌های بسیاری بر اثر مصرف پلاستیك پدید می‌آید؛ به‌طوری‌كه بر اساس آمار منتشرشده سالانه حدود پنج تریلیون کیسه پلاستیکی در جهان مصرف می‌شود».
در گوشه‌وكنار جهان سعی می‌شود كه از پلاستیك‌ها برای بازیافت استفاده كنند مانند كاری كه یک طراح مقیم آلمان انجام داده تا از پسماند‌های پلاستیکی، کاشی‌هایی تولید کند که شبیه سنگ مرمر هستند. هدف او کاستن از کوه زباله‌های تخریبگر و تبدیل آنها به اشیائی مفید، زیبا و بادوام است.امسال كه گذشت و جهان چنان غرق در مبارزه برای زنده‌ماندن از ویروس كرونا بود كه نتوانست به روزی بدون پلاستیك توجه كند. شاید در سال‌های آینده دوباره به آلوده‌نكردن زمین با پلاستیك توجه شود.
البته انسان هر روز به دلیلی بر آلودگی بر زمین اضافه می‌كند. نمونه آن انواع ماسك‌هایی است كه اكنون در كوه و دشت و دریا‌ها رها و اسباب آلودگی می‌شود. احتمالا اگر انسان نتواند برای مقابله با كرونا واكسنی كشف كند به‌زودی شاهد نام‌گذاری روزی با عنوان «زمین بدون ماسك» با «دریای بدون ماسك» هم خواهیم بود.
از بدون پلاستيك تا بدون ماسك
اگر دوری در شهر تهران بزنید در گوشه‌وكنار شهر بیلبوردها و آگهی‌هایی را می‌بینید كه درباره استفاده‌نکردن از پلاستیك است. در این شش‌ماهی كه از شیوع كووید 19 و ویروس كرونا می‌گذرد، مصرف پلاستیك بسیار بیشتر شده است. اینكه ویروس كرونا به تعبیری بیشتر از 9 روز روی پلاستیك می‌ماند و فقط 24 ساعت روی پارچه می‌ماند هم دلیلی نشده تا بسیاری به استفاده از كیسه‌های پارچه‌ای رو بیاورند. در این میان برخی از بازیگران از جمله لیلی رشیدی با انتشار ویدئویی سعی كردند تا به تشویق دیگران برای جایگزینی پارچه بپردازند. هرچند واقعیت این است كه ایران در استفاده بیش از حد از پلاستیك پیشتاز است. به گزارش زیست‌آنلاین طبق تحقیقات صورت‌گرفته ایران جزء پنج کشور اول دنیا در مصرف پلاستیک است. استفاده از پلاستیک در زندگی و مصارف روزانه شاید از لحاظ اقتصادی ارزان و بصرفه باشد اما با آثار زیانبار تخریبی آن در محیط زیست و طبیعت باید شیوه زندگی را تغییر داد و به‌جای استفاده از پلاستیک به سمت استفاده از کیسه‌های گیاهی و الیاف قابل بازیافت در طبیعت رفت که هرچند هزینه اقتصادی آن بیشتر است اما سود آن در حیات بشر و طبیعت صدها برابر بیشتر خواهد بود.
به گزارش دویچه‌وله «در ایران سالانه چیزی حدود ۲۴۸ هزار تن پلاستیک تولید می‌شود. به‌عبارت‌دیگر نزدیک به چهار درصد از نفت تولیدی در کشور، صرف ساخت پلاستیک می‌شود. در‌حالی‌که ایران به لحاظ میزان جمعیت هفدهمین کشور جهان است، اما از نظر مصرف پلاستیک، در رده پنجم قرار می‌گیرد. این یعنی میزان سرانه مصرف پلاستیک در ایران بالاست. در سراسر جهان نیز آلودگی‌های بسیاری بر اثر مصرف پلاستیك پدید می‌آید؛ به‌طوری‌كه بر اساس آمار منتشرشده سالانه حدود پنج تریلیون کیسه پلاستیکی در جهان مصرف می‌شود».
در گوشه‌وكنار جهان سعی می‌شود كه از پلاستیك‌ها برای بازیافت استفاده كنند مانند كاری كه یک طراح مقیم آلمان انجام داده تا از پسماند‌های پلاستیکی، کاشی‌هایی تولید کند که شبیه سنگ مرمر هستند. هدف او کاستن از کوه زباله‌های تخریبگر و تبدیل آنها به اشیائی مفید، زیبا و بادوام است.امسال كه گذشت و جهان چنان غرق در مبارزه برای زنده‌ماندن از ویروس كرونا بود كه نتوانست به روزی بدون پلاستیك توجه كند. شاید در سال‌های آینده دوباره به آلوده‌نكردن زمین با پلاستیك توجه شود.
البته انسان هر روز به دلیلی بر آلودگی بر زمین اضافه می‌كند. نمونه آن انواع ماسك‌هایی است كه اكنون در كوه و دشت و دریا‌ها رها و اسباب آلودگی می‌شود. احتمالا اگر انسان نتواند برای مقابله با كرونا واكسنی كشف كند به‌زودی شاهد نام‌گذاری روزی با عنوان «زمین بدون ماسك» با «دریای بدون ماسك» هم خواهیم بود.