شهر هوشمند چیست؟
فرزین محمدی.خبرنگار
شاید برای انسان 100 سال پیش «شهر هوشمند» تنها در داستان‌های ژول ورن به واقعیت بدل می‌شد اما با پیشرفت‌های تکنولوژیک امروز جهان امری کاملا ملموس است. وجود شهری که همه عناصر آن هوشمند باشند و از طریق یک مرکز کنترل مدیریت شود دیگر تجسمی رویایی در فیلم‌های هالیوودی نیست؛ زیرا با توجه به امکانات فناوری اطلاعات در دنیای امروز این تصور یا تجسم روزبه‌روز به مرحله اجرا نزدیک شده است. شهر هوشمند شهری است که بر اساس آخرین نظریه‌های مدیریت شهری بنا شده باشد اما این تمام تعریف آن نیست. معماران شهری و جامعه‌شناسان هنوز بر سر تعریفی واحد از شهر هوشمند به نتیجه نرسیده‌اند؛ زیرا اشل و مقیاس اجرای آن بر هویت افراد ساکن در شهر هم اثر می‌گذارد، همچون هویتی که در حال حاضر بسیاری از شهرهای بزرگ مدعی آن هستند. شهر هوشمند چیست؟ در این گزارش این مفهوم را از زوایای مختلف بررسی می‌کنیم.
شهر هوشمند چیست؟
شهرنشینی علاوه بر اینکه مفهومی هفت هزار ساله است، با گزاره دیگری به اسم تمدن عجین شده است. انقلاب صنعتی با ایجاد نهادهای اداری و اقتصادی و فرهنگی چهره و تعریف شهر را دستخوش تغییر کرد و در عصر کنونی که تمدن با تکنولوژی گره خورده ایجاب وجود شهر هوشمند امری بعید به نظر نمی‌رسد آن هم در شرایطی که بر اساس آمارها تا سال 2025 پدیده شهرنشینی رشد می‌کند و 66درصد از انسان‌ها در شهرها زندگی خواهند کرد. شهر هوشمند بر پایه اینترنت اشیا (IoT) بنا می‌شود. این شهر چارچوبی است که از فناوری اطلاعات و ارتباطات در جهت توسعه، گسترش و ترویج راه‌های توسعه پایدار برای از بین‌بردن موانع گسترش شهرنشینی ایجاد می‌شود. شبکه هوشمندی که به وسیله اشیا متصل به اینترنت بی‌سیم و رایانش ابری اطلاعات مورد نیاز مدیریت شهری را استخراج می‌کند، هسته اصلی یک شهر هوشمند است. این برنامه‌ها با رایانش ابری، اطلاعات زیستی شهر را در لحظه دریافت، تجزیه و تحلیل می‌کنند تا شهرداری‌ها، فعالان اقتصادی و حتی شهروندان امکان مدیریت بهتر فعالیت‌های خود را در شهر داشته باشند. در چنین بستری شهروندان می‌توانند به وسیله تلفن هوشمند خود ابزارهای مدیریت حمل‌ونقل،
اتومبیل و خانه‌های هوشمند را در اختیار داشته باشند. رمز موفقیت چنین شهری در یکپارچه‌سازی اشیا و داده‌ها با زیرساخت‌های فیزیکی و خدمات شهری است؛ امری که می‌تواند در کاهش هزینه‌های مدیریت شهرها یا حتی زندگی در شهرها کمک شایانی به مردم بکند. در این خصوص می‌توان چراغهای خیابان را مثال زد، هوش مصنوعی که با تحلیل داده‌های چراغهای تیر برق میزان نور را کم و زیاد می‌کنند. همچنین می‌توان تابلوهای ال‌ای‌دی در سطح شهر که از میزان ترافیک اطلاع می‌دهند را هم یکی دیگر از نمودهای شهر هوشمند دانست. در افق گسترده‌تر شهر هوشمند شهروندان می‌توانند از طریق همین چراغهای ال‌ای‌دی یا تلفن‌های هوشمند جای پارکینگ‌های خالی و ایستگاه‌های شارژ وسایل نقلیه الکتریکی را به شهروندان نشان دهند.
چهار عنصر مهم
چهار عنصر اتصال بی‌سیم فراگیر، داده‌های منبع باز، امنیت قابل اعتماد و امکان کسب درآمد همچون چهار عنصر آب، باد، خاک و آتش برای زندگی، برای یک شهر هوشمند ضروری هستند.
اتصال بی‌سیم فراگیر
نخستین قدم برای داشتن یک شهر هوشمند اتصال بی‌سیم فراگیر است؛ زیرا متصل‌بودن اشیا به این بستر برای اخذ اطلاعات مورد نیاز بسیار مهم است. یکی از مهم‌ترین اصول مدیریت شهری شناسایی نیازهای شهر و شهروندان است و این شبکه در رفع این نیاز مثل یک شاه‌کلید است. توسعه فناوری شبکه‌های دامنه بالاـمصرف پایین (LPWAN) برای برنامههای راهبردی و کاربردی که شهر هوشمند طراحی می‌شود. این تکنولوژی با متصل‌شدن به ساختار شهرهای هوشمند به مدیریت تمامی اجزای شهر هوشمند کمک می‌کنند. همچنین کارشناسان گسترش نسل جدید اینترنت یعنی 5G را یکی نقاط عطف فناوری شهری برای تسریع در اجرا و استقرار شهرهای هوشمند می‌دانند.
چرخش آزاد اطلاعات
دولت‌ها، شرکت‌ها و حتی افراد حساسیت بالایی برای اطلاعات خود قایل هستند و همین امر یکی از نگرانی‌های متولیان شهر هوشمند است؛ زیرا اشتراک اطلاعات یکی از مهم‌های این شهر است. نفوذ هکرها به اطلاعاتی که در بستری آزاد در حال گردش است یکی از نگرانی‌های امنیتی طراح‌های شهرهای هوشمند است. به هر حال برای داشتن شهری هوشمند باید همه شرکت‌کنندگان در این اکوسیستم پیچیده اطلاعات خود را به اشتراک بگذارند که با سایر اطلاعات ورودی ادغام و بررسی شود و راهکار مدیریت آن حوزه به مدیر یا مأمور مورد نظر ارسال شود. این اطلاعات می‌تواند راهگشای مشکل شناسایی نیازهای شهری باشد و به همین دلیل نمی‌توان از آن چشم پوشید. البته کپنهاگ و آمستردام دو نمونه از شهرهای هوشمند هستند که توانستند بهترین استفاده را از این اطلاعات با کمترین ضریب خطر نفوذ کنند، ابتدا این داده‌ها را برای استفاده در یک سیستم نوآورانه دوچرخه‌سواری هوشمند به کار گرفتند و از طریق آن داده‌هایی برای نظارت و مدیریت کیفیت هوا و تراکم ترافیک به مدیران و شهروندان ارایه دادند. آمستردام نیز با به اشتراک‌گذاشتن این اطلاعات به بخش‌های فعال و علاقه‌مند به سیستم حمل‌ونقل شهر توانست
برنامههای مبتنی بر نقشه و مسیریابی این افراد را به بستر اصلی اطلاعات آزاد وصل کند. این دو شهر نشان دادند درست است که به اشتراک‌گذاری داده‌ها در فضایی باز خطرناک است اما امکان ارایه راهکاری مطمئن برای دسترسی‌نداشتن گروه‌های غیرمرتبط به اطلاعات وجود دارد و در عین حال کسانی که به این اطلاعات احتیاج دارند آنها را در اختیار می‌گیرند.
امنیت شهرهای هوشمند
دوربین‌ها، سیستم‌های نظارت جاده‌ای هوشمند و سامانه‌های امنیت عمومی به امنیت شهر و شهروندان برای جلوگیری از وقوع جرم و کاهش آمار آن کمک می‌کنند اما آیا این موارد می‌تواند شهر را از حمله هکرها هم در امان نگه دارد؟ کارشناسان برای پاسخ به این سوال می‌گویند که باید به چگونگی دسترسی به داده‌ها و راهکارهای مطمئن در زمینه احراز هویت پرداخت. شهرهای هوشمند زمانی می‌توانند کارایی لازم را داشته باشند که بتوان به آنها اعتماد کرد. این اعتماد جز با ایفای نقش درست و صحیح نهادهای اجتماعی و نهادهای اقتصادی و سیاسی فعال در شهر میسر نمی‌شود. اگر این ارگان‌ها فعالیت‌های خود را با چهار هدف اصلی امنیتی انطباق بدهند، درصد خطای امنیتی شهرهای هوشمند پایین می‌آید. این چهار عنصر دسترسی، یکپارچگی، محرمانگی و مسئولیت‌پذیری هستند که در جدول زیر به آنها می‌پردازیم:
کسب‌درآمد در شهر هوشمند
اطلاعات و داده‌ها طلای عصر جدید هستند. برای داشتن شهر هوشمند موفق باید با ایجاد مدل‌های تجاری پایدار کار و فعالیت بازیگران تجاری را تسریع و تسهیل کرد. در چنین شرایطی مالکیت معنوی هر عضو باید ارزشمند باشد و از آن حفاظت شود. خصوصیت اشتراکی نرم‌افزارها این امکان را به طراحان می‌دهد که با ایجاد مدل‌های کسب‌وکار متنوع و ارایه اطلاعات جامع، هر شهروند یا فعال اقتصادی ارزش متناسب با سهم و امکانات خود را از محیط شهری خارج کند. این مدل‌ها راهی برای کسب درآمد ارایه می‌کند که متقاضی می‌تواند با توجه به این مدل‌ها با کمترین ریسک تجاری و با در اختیارداشتن اطلاعات جامع، نقشه راه خود را بچیند. شهر هوشمند این امکان را برای ساکنان خود فراهم می‌کند که با استفاده از نیازهای شهری، از طریق کسب درآمد نرم‌افزاری شهروندان تجربه بهبودیافته و کارشناسی‌شده‌ای در تجارت داشته باشند.
هویت در شهر هوشمند
پیش‌بینی ارزش 1.2 تریلیون دلاری شهرهای هوشمند در سال 2022 باعث شده شرکت‌های بزرگ تکنولوژی در دنیا ارتقای سطح تولید محصولات هوشمند را در دستور کار قرار دهند. شهرهای هوشمند به‌شدت در حال رشد هستند و زیربنای این ساختار بر روی اطلاعات شخصی ما چیده شده است. اما همان طور که گفته شد این تعامل اطلاعاتی خالی از خطر نیست، برای داشتن شهری هوشمند ابتدا باید هویت‌های هوشمند را برای جلوگیری از لورفتن اطلاعات ایجاد کرد.
از خانه‌های هوشمند که یکی از اصلی‌ترین اجزای شهر هوشمند است، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین چاله‌های اطلاعاتی یاد می‌شود؛ دستگاه‌های هوشمند و کنترل‌کننده‌ها از بدنام‌ترین وسایل تکنولوژیک از نظر امنیت حریم خصوصی هستند، منتها این دستگاه‌ها چند مزیت بزرگ دارند: دسترسی مبتنی بر موقعیت جغرافیایی، تأیید اعتبار و قدرت دستوردادن به اشیاء. برای داشتن شهری هوشمند هویت الکترونیکی باید از خانه‌های ما به خودروها و دیوارهای شهر منتقل شود. هویت هوشمند به عنوان حامل اطلاعات ستون معاملات دیجیتال است. این اختیار برای انسان در عصر حاضر بسیار شیرین است اما می‌تواند آن را به بهای از دست‌دادن حریم خصوصی به دست آورد. معماران و شهرسازان ساخت شناسه هوشمند را در کنار هویت هوشمند پیشنهاد می‌کنند؛ امری که می‌تواند پتانسیل نظارت بر فضای مبادله اطلاعات را افزایش دهد. البته جامعه‌شناسان پا را فراتر می‌گذارند و ارایه تعریف جدیدی از هویت جمعی و حریم خصوصی را راه‌حل می‌دانند.
6 ویژگی مهم شهرهای هوشمند
المان‌های تعریف شهر هوشمند بسیار متفاوت، متضاد و گسترده است و در عین حال جامعه‌شناسان و طراحان شهری وجود تعریفی واحد را ملزم می‌دانند. دلیل این امر وجود تعریفی یکسان برای ایجاد زیرساخت‌هایی همچون نهادها، سازمان‌ها و شهروندان است. آنها 6 ویژگی را برای شهرهای هوشمند تعریف کرده‌اند:
ادغام فناوری اطلاعات و ارتباطات : همراهی این علوم با خدمات عمومی یکی از شاخص‌های مهم شهرهای هوشمند است. در یک شهر هوشمند با استفاده از بسترهای تکنولوژیک قدرت اجرای دستورهای مختلف روی تمامی اشیای شهری وجود دارد
خدمات عمومی موثر این شاخص نقطه عطف شهرهای هوشمند است. جمع‌آوری صحیح ضایعات، جداسازی و بازیافت و مدیریت انرژی‌های تجدیدپذیر منطقه شهری جزو حداقل خدمات شهرهای هوشمند است
امنیت: امنیت باگ بزرگ شهرهای هوشمند است که باید بیش از قسمت‌های دیگر به آن پرداخت. شبکه‌های سراسری دوربین‌های فیلمبرداری، روشنایی بزرگراه‌ها، بررسی رفت‌و‌آمدها و سیستم پاسخ سریع از الزامات کلیدی شهرهای هوشمند است
استقلال مالی: شهرهای هوشمند از طریق مالیات و بودجه دولتی برای خود برنامه‌ریزی استراتژیک به سمت استقلال اقتصادی می‌کنند
زیرساخت‌های متناسب: وجود بیمارستان‌ها، مدارس، مسیرهای ارتباطی کافی و مناطق تفریحی مناسب با توجه به نیازها و ظرفیت‌های منطقه
مدیریت و برنامه‌ریزی قوی ترافیک: یک شبکه حمل‌ونقل عمومی کارآمد حضور خودروهای شخصی در مسیرها را کاهش می‌دهد و این موضوع یکی از خصوصیات بارز شهرهای هوشمند است. در این شهرها ساعت پیک ترافیک معنایی ندارد
به سبب اینکه از اینترنت و وسایل هوشمند تکنولوژیک به عنوان الفبای شهرهای هوشمند یاد می‌کنند، به نظر می‌رسد طراحان این پدیده باید برای ایجاد بستری مناسب مناسبات اطلاعاتی خود با فناوری اطلاعات را گسترش دهند؛ به معنی دیگر شهرسازان برای نظرگاه ساختاری شهر باید به یادگیری مهارت لازم برای هماهنگی وجوه مختلف شهرهای هوشمند در جهت اهداف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و دولتی بپردازند. شهرهایی که هویت جمعی ما در آینده به آنها گره خورده است.
شاید برای انسان 100 سال پیش «شهر هوشمند» تنها در داستان‌های ژول ورن به واقعیت بدل می‌شد اما با پیشرفت‌های تکنولوژیک امروز جهان امری کاملا ملموس است. وجود شهری که همه عناصر آن هوشمند باشند و از طریق یک مرکز کنترل مدیریت شود دیگر تجسمی رویایی در فیلم‌های هالیوودی نیست؛ زیرا با توجه به امکانات فناوری اطلاعات در دنیای امروز این تصور یا تجسم روزبه‌روز به مرحله اجرا نزدیک شده است. شهر هوشمند شهری است که بر اساس آخرین نظریه‌های مدیریت شهری بنا شده باشد اما این تمام تعریف آن نیست. معماران شهری و جامعه‌شناسان هنوز بر سر تعریفی واحد از شهر هوشمند به نتیجه نرسیده‌اند؛ زیرا اشل و مقیاس اجرای آن بر هویت افراد ساکن در شهر هم اثر می‌گذارد، همچون هویتی که در حال حاضر بسیاری از شهرهای بزرگ مدعی آن هستند. شهر هوشمند چیست؟ در این گزارش این مفهوم را از زوایای مختلف بررسی می‌کنیم.
شهر هوشمند چیست؟
شهرنشینی علاوه بر اینکه مفهومی هفت هزار ساله است، با گزاره دیگری به اسم تمدن عجین شده است. انقلاب صنعتی با ایجاد نهادهای اداری و اقتصادی و فرهنگی چهره و تعریف شهر را دستخوش تغییر کرد و در عصر کنونی که تمدن با تکنولوژی گره خورده ایجاب وجود شهر هوشمند امری بعید به نظر نمی‌رسد آن هم در شرایطی که بر اساس آمارها تا سال 2025 پدیده شهرنشینی رشد می‌کند و 66درصد از انسان‌ها در شهرها زندگی خواهند کرد. شهر هوشمند بر پایه اینترنت اشیا (IoT) بنا می‌شود. این شهر چارچوبی است که از فناوری اطلاعات و ارتباطات در جهت توسعه، گسترش و ترویج راه‌های توسعه پایدار برای از بین‌بردن موانع گسترش شهرنشینی ایجاد می‌شود. شبکه هوشمندی که به وسیله اشیا متصل به اینترنت بی‌سیم و رایانش ابری اطلاعات مورد نیاز مدیریت شهری را استخراج می‌کند، هسته اصلی یک شهر هوشمند است. این برنامه‌ها با رایانش ابری، اطلاعات زیستی شهر را در لحظه دریافت، تجزیه و تحلیل می‌کنند تا شهرداری‌ها، فعالان اقتصادی و حتی شهروندان امکان مدیریت بهتر فعالیت‌های خود را در شهر داشته باشند. در چنین بستری شهروندان می‌توانند به وسیله تلفن هوشمند خود ابزارهای مدیریت حمل‌ونقل،
اتومبیل و خانه‌های هوشمند را در اختیار داشته باشند. رمز موفقیت چنین شهری در یکپارچه‌سازی اشیا و داده‌ها با زیرساخت‌های فیزیکی و خدمات شهری است؛ امری که می‌تواند در کاهش هزینه‌های مدیریت شهرها یا حتی زندگی در شهرها کمک شایانی به مردم بکند. در این خصوص می‌توان چراغهای خیابان را مثال زد، هوش مصنوعی که با تحلیل داده‌های چراغهای تیر برق میزان نور را کم و زیاد می‌کنند. همچنین می‌توان تابلوهای ال‌ای‌دی در سطح شهر که از میزان ترافیک اطلاع می‌دهند را هم یکی دیگر از نمودهای شهر هوشمند دانست. در افق گسترده‌تر شهر هوشمند شهروندان می‌توانند از طریق همین چراغهای ال‌ای‌دی یا تلفن‌های هوشمند جای پارکینگ‌های خالی و ایستگاه‌های شارژ وسایل نقلیه الکتریکی را به شهروندان نشان دهند.
چهار عنصر مهم
چهار عنصر اتصال بی‌سیم فراگیر، داده‌های منبع باز، امنیت قابل اعتماد و امکان کسب درآمد همچون چهار عنصر آب، باد، خاک و آتش برای زندگی، برای یک شهر هوشمند ضروری هستند.
اتصال بی‌سیم فراگیر
نخستین قدم برای داشتن یک شهر هوشمند اتصال بی‌سیم فراگیر است؛ زیرا متصل‌بودن اشیا به این بستر برای اخذ اطلاعات مورد نیاز بسیار مهم است. یکی از مهم‌ترین اصول مدیریت شهری شناسایی نیازهای شهر و شهروندان است و این شبکه در رفع این نیاز مثل یک شاه‌کلید است. توسعه فناوری شبکه‌های دامنه بالاـمصرف پایین (LPWAN) برای برنامههای راهبردی و کاربردی که شهر هوشمند طراحی می‌شود. این تکنولوژی با متصل‌شدن به ساختار شهرهای هوشمند به مدیریت تمامی اجزای شهر هوشمند کمک می‌کنند. همچنین کارشناسان گسترش نسل جدید اینترنت یعنی 5G را یکی نقاط عطف فناوری شهری برای تسریع در اجرا و استقرار شهرهای هوشمند می‌دانند.
چرخش آزاد اطلاعات
دولت‌ها، شرکت‌ها و حتی افراد حساسیت بالایی برای اطلاعات خود قایل هستند و همین امر یکی از نگرانی‌های متولیان شهر هوشمند است؛ زیرا اشتراک اطلاعات یکی از مهم‌های این شهر است. نفوذ هکرها به اطلاعاتی که در بستری آزاد در حال گردش است یکی از نگرانی‌های امنیتی طراح‌های شهرهای هوشمند است. به هر حال برای داشتن شهری هوشمند باید همه شرکت‌کنندگان در این اکوسیستم پیچیده اطلاعات خود را به اشتراک بگذارند که با سایر اطلاعات ورودی ادغام و بررسی شود و راهکار مدیریت آن حوزه به مدیر یا مأمور مورد نظر ارسال شود. این اطلاعات می‌تواند راهگشای مشکل شناسایی نیازهای شهری باشد و به همین دلیل نمی‌توان از آن چشم پوشید. البته کپنهاگ و آمستردام دو نمونه از شهرهای هوشمند هستند که توانستند بهترین استفاده را از این اطلاعات با کمترین ضریب خطر نفوذ کنند، ابتدا این داده‌ها را برای استفاده در یک سیستم نوآورانه دوچرخه‌سواری هوشمند به کار گرفتند و از طریق آن داده‌هایی برای نظارت و مدیریت کیفیت هوا و تراکم ترافیک به مدیران و شهروندان ارایه دادند. آمستردام نیز با به اشتراک‌گذاشتن این اطلاعات به بخش‌های فعال و علاقه‌مند به سیستم حمل‌ونقل شهر توانست
برنامههای مبتنی بر نقشه و مسیریابی این افراد را به بستر اصلی اطلاعات آزاد وصل کند. این دو شهر نشان دادند درست است که به اشتراک‌گذاری داده‌ها در فضایی باز خطرناک است اما امکان ارایه راهکاری مطمئن برای دسترسی‌نداشتن گروه‌های غیرمرتبط به اطلاعات وجود دارد و در عین حال کسانی که به این اطلاعات احتیاج دارند آنها را در اختیار می‌گیرند.
امنیت شهرهای هوشمند
دوربین‌ها، سیستم‌های نظارت جاده‌ای هوشمند و سامانه‌های امنیت عمومی به امنیت شهر و شهروندان برای جلوگیری از وقوع جرم و کاهش آمار آن کمک می‌کنند اما آیا این موارد می‌تواند شهر را از حمله هکرها هم در امان نگه دارد؟ کارشناسان برای پاسخ به این سوال می‌گویند که باید به چگونگی دسترسی به داده‌ها و راهکارهای مطمئن در زمینه احراز هویت پرداخت. شهرهای هوشمند زمانی می‌توانند کارایی لازم را داشته باشند که بتوان به آنها اعتماد کرد. این اعتماد جز با ایفای نقش درست و صحیح نهادهای اجتماعی و نهادهای اقتصادی و سیاسی فعال در شهر میسر نمی‌شود. اگر این ارگان‌ها فعالیت‌های خود را با چهار هدف اصلی امنیتی انطباق بدهند، درصد خطای امنیتی شهرهای هوشمند پایین می‌آید. این چهار عنصر دسترسی، یکپارچگی، محرمانگی و مسئولیت‌پذیری هستند که در جدول زیر به آنها می‌پردازیم:
کسب‌درآمد در شهر هوشمند
اطلاعات و داده‌ها طلای عصر جدید هستند. برای داشتن شهر هوشمند موفق باید با ایجاد مدل‌های تجاری پایدار کار و فعالیت بازیگران تجاری را تسریع و تسهیل کرد. در چنین شرایطی مالکیت معنوی هر عضو باید ارزشمند باشد و از آن حفاظت شود. خصوصیت اشتراکی نرم‌افزارها این امکان را به طراحان می‌دهد که با ایجاد مدل‌های کسب‌وکار متنوع و ارایه اطلاعات جامع، هر شهروند یا فعال اقتصادی ارزش متناسب با سهم و امکانات خود را از محیط شهری خارج کند. این مدل‌ها راهی برای کسب درآمد ارایه می‌کند که متقاضی می‌تواند با توجه به این مدل‌ها با کمترین ریسک تجاری و با در اختیارداشتن اطلاعات جامع، نقشه راه خود را بچیند. شهر هوشمند این امکان را برای ساکنان خود فراهم می‌کند که با استفاده از نیازهای شهری، از طریق کسب درآمد نرم‌افزاری شهروندان تجربه بهبودیافته و کارشناسی‌شده‌ای در تجارت داشته باشند.
هویت در شهر هوشمند
پیش‌بینی ارزش 1.2 تریلیون دلاری شهرهای هوشمند در سال 2022 باعث شده شرکت‌های بزرگ تکنولوژی در دنیا ارتقای سطح تولید محصولات هوشمند را در دستور کار قرار دهند. شهرهای هوشمند به‌شدت در حال رشد هستند و زیربنای این ساختار بر روی اطلاعات شخصی ما چیده شده است. اما همان طور که گفته شد این تعامل اطلاعاتی خالی از خطر نیست، برای داشتن شهری هوشمند ابتدا باید هویت‌های هوشمند را برای جلوگیری از لورفتن اطلاعات ایجاد کرد.
از خانه‌های هوشمند که یکی از اصلی‌ترین اجزای شهر هوشمند است، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین چاله‌های اطلاعاتی یاد می‌شود؛ دستگاه‌های هوشمند و کنترل‌کننده‌ها از بدنام‌ترین وسایل تکنولوژیک از نظر امنیت حریم خصوصی هستند، منتها این دستگاه‌ها چند مزیت بزرگ دارند: دسترسی مبتنی بر موقعیت جغرافیایی، تأیید اعتبار و قدرت دستوردادن به اشیاء. برای داشتن شهری هوشمند هویت الکترونیکی باید از خانه‌های ما به خودروها و دیوارهای شهر منتقل شود. هویت هوشمند به عنوان حامل اطلاعات ستون معاملات دیجیتال است. این اختیار برای انسان در عصر حاضر بسیار شیرین است اما می‌تواند آن را به بهای از دست‌دادن حریم خصوصی به دست آورد. معماران و شهرسازان ساخت شناسه هوشمند را در کنار هویت هوشمند پیشنهاد می‌کنند؛ امری که می‌تواند پتانسیل نظارت بر فضای مبادله اطلاعات را افزایش دهد. البته جامعه‌شناسان پا را فراتر می‌گذارند و ارایه تعریف جدیدی از هویت جمعی و حریم خصوصی را راه‌حل می‌دانند.
6 ویژگی مهم شهرهای هوشمند
المان‌های تعریف شهر هوشمند بسیار متفاوت، متضاد و گسترده است و در عین حال جامعه‌شناسان و طراحان شهری وجود تعریفی واحد را ملزم می‌دانند. دلیل این امر وجود تعریفی یکسان برای ایجاد زیرساخت‌هایی همچون نهادها، سازمان‌ها و شهروندان است. آنها 6 ویژگی را برای شهرهای هوشمند تعریف کرده‌اند:
ادغام فناوری اطلاعات و ارتباطات : همراهی این علوم با خدمات عمومی یکی از شاخص‌های مهم شهرهای هوشمند است. در یک شهر هوشمند با استفاده از بسترهای تکنولوژیک قدرت اجرای دستورهای مختلف روی تمامی اشیای شهری وجود دارد
خدمات عمومی موثر این شاخص نقطه عطف شهرهای هوشمند است. جمع‌آوری صحیح ضایعات، جداسازی و بازیافت و مدیریت انرژی‌های تجدیدپذیر منطقه شهری جزو حداقل خدمات شهرهای هوشمند است
امنیت: امنیت باگ بزرگ شهرهای هوشمند است که باید بیش از قسمت‌های دیگر به آن پرداخت. شبکه‌های سراسری دوربین‌های فیلمبرداری، روشنایی بزرگراه‌ها، بررسی رفت‌و‌آمدها و سیستم پاسخ سریع از الزامات کلیدی شهرهای هوشمند است
استقلال مالی: شهرهای هوشمند از طریق مالیات و بودجه دولتی برای خود برنامه‌ریزی استراتژیک به سمت استقلال اقتصادی می‌کنند
زیرساخت‌های متناسب: وجود بیمارستان‌ها، مدارس، مسیرهای ارتباطی کافی و مناطق تفریحی مناسب با توجه به نیازها و ظرفیت‌های منطقه
مدیریت و برنامه‌ریزی قوی ترافیک: یک شبکه حمل‌ونقل عمومی کارآمد حضور خودروهای شخصی در مسیرها را کاهش می‌دهد و این موضوع یکی از خصوصیات بارز شهرهای هوشمند است. در این شهرها ساعت پیک ترافیک معنایی ندارد
به سبب اینکه از اینترنت و وسایل هوشمند تکنولوژیک به عنوان الفبای شهرهای هوشمند یاد می‌کنند، به نظر می‌رسد طراحان این پدیده باید برای ایجاد بستری مناسب مناسبات اطلاعاتی خود با فناوری اطلاعات را گسترش دهند؛ به معنی دیگر شهرسازان برای نظرگاه ساختاری شهر باید به یادگیری مهارت لازم برای هماهنگی وجوه مختلف شهرهای هوشمند در جهت اهداف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و دولتی بپردازند. شهرهایی که هویت جمعی ما در آینده به آنها گره خورده است.