این افراد ممکن است روشهای خاصی برای مدیریت استرس خود داشته باشند
آلارچی و سیبلی هر دو موافقند که افراد مبتلا به ADHD باید به دنبال بهترین روش برای آرامش باشند و در عین حال اضطراب خود را تا حد معقولی که مفید است، حفظ کنند.
به گزارش شرق ، دادههای یک مطالعه تازه نشان داده است برخی از افراد مبتلا به اختلال «نقص توجه/بیش فعالی» (ADHD) در دورههای استرس بالا به بهترین وجه با آن مقابله میکنند.
«مگی سیبلی»، روانشناس بالینی و استاد روانپزشکی در دانشگاه واشنگتن و نویسنده اصلی این مطالعه در ابتدا تصمیم گرفت تا دریابد که آیا امکان بهبودی بزرگسالان از ADHD وجود دارد یا خیر. در یک مطالعه قبلی که در سال ۲۰۲۲ منتشر شد، او مجموعه دادههای موسسه ملی سلامت روان را بررسی کرد که ۶۰۰ بیمار مبتلا به ADHD را طی ۱۶ سال، از دوران کودکی، ردیابی کرد.
او گفت: چیزی که ما پیدا کردیم این الگوی نوسان ADHD بود و بیشتر افرادی که در حال بهبود بودند، دوباره به ADHD برمیگشتند.
برای مطالعه اخیر که شرح آن هفته گذشته در مجله روانپزشکی بالینی منتشر شد، او به همان مجموعه دادهها بازگشت تا بفهمد چه شرایطی ممکن است منجر به تسکین علائم ADHD شود.
سیبلی فکر میکرد بیماران مبتلا به ADHD بیشترین تسکین علائم را در دورههای کم استرس تجربه خواهند کرد اما چیزی که او پیدا کرد، غیرقابل تصورتر بود.
مطالعه او سه گروه مختلف از بیماران ADHD را شناسایی کرد: کسانی که دورههای بهبود ظاهری کامل را تجربه کردند، کسانی که بهبودی نسبی را تجربه کردند و کسانی که علائم ADHD آنها در طول زمان ثابت ماند.
سیبلی میگوید: بیماران ADHD ممکن است بهترین عملکرد را زمانی داشته باشند که باید با یک رویداد مقابله کنند و ما میبینیم که در هنگام ضربالاجلها ممکن است حتی مفیدتر باشند یا زمانی که همه چیز فوریتر است، این افراد میتوانند بهرهورترین و بالاترین حد تمرکز خود را داشته باشند»
به گزارش روزنامه گاردین، «آریج آلارچی»، دانشجوی دکترای روانشناسی در دانشگاه مک مستر که در بیمارستان سنت جوزف در همیلتون، کانادا در مورد ADHD و اضطراب تحقیق کرده است نیز میگوید: منطقی است که ADHD به شرایط مختلف واکنش متفاوتی نشان دهد.
به گفته آلارچی، مغز مبتلایان به ADHD ممکن است آنقدر تغییر نکند، اما افراد میتوانند شرایط خود را برای مقابله بهتر با ADHD خود تطبیق دهند.
وی افزود: مبتلایان به ADHD ممکن است بهترین عملکرد را زمانی داشته باشند که تحت استرس هستند.
بیش از نیمی از بزرگسالان مبتلا به ADHD نیز اضطراب را تجربه میکنند اما مطالعه سیبلی نشان میدهد که این اضطراب ممکن است همیشه چیز بدی نباشد.
آلارچی و سیبلی هر دو موافقند که افراد مبتلا به ADHD باید به دنبال بهترین روش برای آرامش باشند و در عین حال اضطراب خود را تا حد معقولی که مفید است، حفظ کنند.
بر اساس دادههایی که در ماه مه توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا منتشر شد، از هر ۹ کودک در ایالات متحده، یک کودک مبتلا به ADHD تشخیص داده شده است.
بیش از ۸ درصد از دانشجویان کالج نیز مبتلا به ADHD هستند و اغلب در سکوت با پیامدهای این اختلال دست و پنجه نرم میکنند از جمله حواسپرتی در سخنرانیها، ناتوانی در انجام تکالیف به موقع یا مشکل در دوستیابی.
این عارضه حتی میتواند باعث فراموش کردن مصرف داروهای ADHD شود که از سوی پزشک برای کمک به آنها تجویز میشود تا کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.