چرا عمر مردم نروژ طولانی است؟
درحالی پیشرفت امید به زندگی در کشورهای اروپایی در طول چند سال گذشته کاهش یافته است، این پیشرفت در نروژ ادامه داشته است.

به گزارش گروه رسانه ای شرق؛ بحث درباره اینکه در میان «ژنتیک» یا «عوامل محیطی» کدام تاثیر بیشتری بر مرگ زودهنگام دارند مدتی است که به نفع عوامل محیطی متمایل شده است. ورزش، سیگار کشیدن و حتی عواملی چون تنهایی همگی با طول عمر ارتباط دارند.
ولی به گفته بلومبرگ، نتایج مطالعهای که به تازگی منتشر شده است نشان میدهد این ارتباط تا چه اندازه میتواند قوی باشد، درحالی که مطالعه دیگری بر اثرات احتمالی آنها بر سطح جمعیت نروژ اشاره دارد. در مقاله اول، که در نشریه «نیچر مدیسن» منتشر شده است تیمی از محققان دانشگاه آکسفورد و هاروارد مقایسه جامعی را میان مجموعهای از عوامل محیطی با ریسکهای ژنتیک انجام دادهاند. آنها با استفاده از بانک دادههای بریتانیا، که شامل اطلاعاتی از 500 هزار نفر از مردم انگلستان، اسکاتلند و ولز است، دریافتند که «عوامل خارجی تقریبا 10 برابر بیشتر از ریسکهای ژنتیکی میتوانند مرگهای زودهنگام را توضیح دهند». آستین آرجنتیری، از محققان حوزه ژنتیک در بیمارستان عمومی ماساچوست میگوید آنها از این تفاوت فاحش شگفتزده شدهاند؛ این تفاوت بهویژه در بیماریهای ریوی، قلبی و کبد مشهود بوده است، درحالیکه ریسکهای ژنتیکی در بروز بیماریهایی چون زوال عقل و برخی سرطانها نقش دارد.
مطالعه دوم، که در نشریه «لنسنت پابلیک هلث» منتشر شده است نشان میدهد که پیشرفت امید به زندگی در بیشتر کشورهای اروپایی از سال 2011 کند شده است. انگلستان بالاخص عملکرد بسیار ضعیفی داشته است؛ در حالیکه در نروژ که مقامات در تلاشند نابرابری را کاهش دهند و برخورد سختتری در برابر عواملی چون شکر و نمک در غذاها داشته باشند، پیشرفت در امید به زندگی ادامه داشته است. به گفته نیک استیل، استاد دانشگاه ایست آنگلیا در بریتانیا که رهبری تحقیقات را برعهده داشته است رویکرد سختتر نروژ احتمالا نسبت به برنامههای داوطلبانه و مبتنی بر آموزش در انلگستان و اسکاتلند موفقتر بوده است.
محققان معتقدند در مطالعه ژنتیک در برابر عوامل محیطی، باتوجه به اینکه افراد شرکت کننده در نظرسنجی همگی از بریتانیا بودهاند برخی از نتایج ممکن است نتوانند به طور کامل بهطور کامل به کشورهای دیگر تعمیم داده شوند. مثلا خوردن پنیر با کاهش ریسک مرگ زودهنگام مرتبط بوده است. به گفته کورنلیا ون دوین، استاد اپیدمیولوژی آکسفورد، این مساله میتواند به این دلیل باشد که خوردن پنیر با جایگاه اقتصادی-اجتماعی مرتبط است.
اما به گفته ایمی ابیلاک، استاد روانشناسی سلامت در دانشگاه ساری (Surrey) برخی از عوامل مطمئنا چیزهایی هستند که دولتها میتوانند به آن رسیدگی کنند؛ او استدلال میکند که این میتواند به معنای درمان مسائلی مانند سیگار کشیدن مادران با همان اولویت و فوریت که درمانهای ژنتیکی دارند باشد. این مساله همچنین میتواند شامل مبارزه با آلودگی هوا و افزایش دسترسی مردم به فضای سبز باشد؛ شبیه کاری که نروژ انجام داده است.