کارگروه‌ها از پس بحران متکدیان در شهرها برنیامدند

هرجا سخن از تکدی‌گری در سطح شهر پیش کشیده می‌شود، باید یک کارگروه یا فعالیت ضربتی هم در آن گوشه کنارها جست؛ رویکردی که در همه این سال‌ها مسئولان به‌عنوان راهکار مقابله با این آسیب برجسته اجتماعی پیش‌روی خود قرار داده‌اند. مثلا همین آبان‌ماه سال گذشته بود که لزوم تشکیل کارگروهی به منظور رسیدگی به این معضل در شورای شهر تهران مطرح شد. عضو شورای شهر تهران پیشنهاد تشکیل کارگروهی متشکل از همه دستگاه‌های مسئول در زمینه تکدی‌گری و رسیدگی به این معضل را در تهران داد. سوده نجفی، عضو شورای شهر تهران، در تذکر پیش از دستور خود در جلسه امروز شورا با اشاره به اینکه یکی از آسیب‌های جدی اجتماعی شهر تهران، حضور متکدیان در سطح شهر و جامعه است که تقریبا به یک معضل جدی اجتماعی تبدیل شده که می‌تواند آسیب‌های جدی روانی و بهداشتی به شهروندان وارد کند، گفته بود: این مسئله یکی از دغدغه‌های کمیته سلامت هم هست و البته مسئله تکدی‌گری یک پدیده جهانی است که در کشورهای در حال توسعه بارزتر است؛ اما تعدادی از کشورهای پیشرفته تا حد مناسبی توانسته‌اند آن را مدیریت کنند و بهبود ببخشند. او به‌خوبی عنوان کرد که گدایی محصول نابسامانی اجتماعی است؛ اما راهکاری جدی برای مقابله با آن پیشنهاد نداد: گدایی محصول نابسامانی اجتماعی است و من تکدی‌گری را دارای پنج شاخصه می‌دانم. این افراد از مسئولیت اجتماعی معاف هستند، به خاطر نیازمندی مورد سرزنش قرار نمی‌گیرند، انتظار دارند دیگران به آنها کمک کنند، در تولید اجتماعی مشارکت نمی‌کنند و از دسترنج دیگران زندگی خود را می‌گذرانند. او در نهایت و پیش از اشاره به همه این نکات که همگی روی کاغذ درست بودند، پیشنهاد داد که کار گروهی تشکیل و از همه این سازمان‌ها دعوت شود و کار به صورت عملیاتی پیگیری شده و نتیجه آن به سمع مردم و شورای اسلامی شهر تهران رسانیده شود و از اصحاب رسانه خواست تا حصول نتیجه دلخواه این تذکر را به صورت جد پیگیری کنند و گفت امیدواریم این معضل سریع‌تر واکاوی و درمان شود؛ چرا‌که متأسفانه عده‌ای از کودکان کار هم به سمت تکدی‌گری سوق داده شده‌اند که این خود این آسیب را دو‌چندان جدی‌تر می‌کند. این ادبیات اما صرفا محدود به این چهره نیست و در طول سال، مدیران زیادی حرف از این موارد می‌زنند. از دست‌های پشت پرده تکدی‌گری در سطح شهرها می‌گویند یا با وعده‌هایی که از طرح‌های ضربتی مقابله با متکدیان خبر می‌دهد، سعی در مدیریت دارند. مدیریتی که البته تا به امروز راه به جایی نبرده است.

آیین‌نامه ساماندهی متکدیان در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۷۸ بر‌اساس مصوبه هشتاد‌و‌نهمین جلسه شورای عالی اداری تصویب و برای اجرا ابلاغ شده است. در همین راستا هم هر‌کدام از دستگاه‌ها وظیفه دارند با هماهنگی در راستای ساماندهی شناسایی، جمع‌آوری، آموزش، اشتغال و... اقدام کنند؛ اما با گذشت بیش از دو دهه از این مصوبه هنوز نهادها و دستگاه‌ها بر سر مدیریت این معضل با مشکلات متعددی روبه‌رو هستند. هر گروهی که بر مسند شهرها می‌نشیند، از کمبود امکانات برای مدیریت تکدی‌گری می‌گوید و ابراز شکایت می‌کند که شهرداری تنها مسئول نیست.