افطاری انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران
فرصتی برای همدلی
مراسم افطار انجمن صنفی روزنامهنگارانِ استان تهران شامگاهِ پنجشنبه هشتم اردیبهشت با حضور گسترده اعضای انجمن و میهمانانِ ویژه برگزار شد. در این مراسم عباس عبدی، رئیس هیئتمدیره انجمن، با خوشامدگویی به اعضا، از اینکه پس از سه سال این امکان فراهم شد تا روزنامهنگارانِ ایران شبی را در کنارِ هم باشند.
مراسم افطار انجمن صنفی روزنامهنگارانِ استان تهران شامگاهِ پنجشنبه هشتم اردیبهشت با حضور گسترده اعضای انجمن و میهمانانِ ویژه برگزار شد. در این مراسم عباس عبدی، رئیس هیئتمدیره انجمن، با خوشامدگویی به اعضا، از اینکه پس از سه سال این امکان فراهم شد تا روزنامهنگارانِ ایران شبی را در کنارِ هم باشند، ابراز خشنودی کرد. در ادامه این مراسم، هادی خانیکی، روزنامهنگار و استاد سرشناس رشته ارتباطات که به تازگی از بیمارستان مرخص شده است، در سخنانی با اشاره به بیماری سرطانی که با آن درگیر شده است، گفت: من در شرایطِ بیماری هم فهمیدم که این «گفتوگو» است که نجاتبخش است؛ از همین رو از بیماریام هم بهعنوان فرصتی برای گفتوگو استفاده کردم و فکر میکنم بودن در کنار هم و گفتوگو در چارچوبِ تشکلهای صنفی، یگانه راهِ نجات برای ماست. ماشالله شمسالواعظین رئیس هیئتمدیره انجمن روزنامه نگاران ایران با اشاره به تحولات اخیر انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران، گفت: من بر این باورم که به هیچ عنوان نباید سازمانهای حرفهای و سندیکاها را رها کرد و باید تلاش کرد با گفتوگو و کاستن از دامنه اختلافات، اصلِ نهادِ صنفی را حفظ کرد. وی افزود: وقتی انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران بسته شد، ما تصور میکردیم خیلی زود این انجمن مجددا بازگشایی میشود اما با وجود قولهای مساعدی که به ما داده شد، انجمنِ ما در این 12 سال باز نشد که نشد از همین رو، بر حفظ انجمن تهران تأکید دارم و فکر میکنم روزنامهنگاران ایران به انجمن صنفی باید بهعنوان یک بارقه امید نگاه کنند. وی در پایان سخنانش افزود: من زجر بستن سندیکا را میدانم و میدانم داشتنِ یک انجمن که بتوان در آن جمع شد و به آن امید داشت؛ نعمتی است که باید قدرش را دانست و همهجوره در جهتِ حفظِ آن تلاش کرد. بدرالسادات مفیدی، دبیر انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران نیز در این مراسم، با اشاره به گذشت 12 سال از پلمب ساختمانِ انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران، از تلاشِ هیئتمدیره انجمن برای بازگشایی مجدد آن در تمامِ این سالها خبر داد و افزود: با این وجود، ما خودمان را در کنار انجمن تهران میدانیم و تا جایی که در توان داشته باشیم، برای این همراهی انجام خواهیم داد. وی در بخش دیگری از سخنانش ابراز امیدواری کرد تا اختلافات در میانِ جامعه روزنامهنگاران ایرانی به حداقل برسد و شکاف نسلیِ آنها کمتر شود. احمد زیدآبادی، روزنامهنگار هم در این مراسم با اشاره به اینکه ما تا زمانی که چیزی را از دست نمیدهیم، قدر آن را نمیدانیم، گفت: اکنون که پس از سه سال دور هم جمع شدهایم، قدرِ این با هم بودن را بیشتر میدانیم. من احساس شعف دارم که دوستان و همکاران را در کنار هم میبینم و به جد بر این باورم که انجمنها باید تقویت شوند تا با تجربههای جدید بتوان زنجیرهای از نهادهای صنفی را در کنارِ هم سازمان داد. وی در پایان سخنانش افزود: «به نظر من، با شرایط ویژهای که ایران در آن قرار گرفته است، عنصرِ تفاهم و گفتوگو بسیار مهم است و نقش نهادهای صنفی در این بین بسیار ویژه و حیاتی است». در این مراسم بهجز اعضای انجمن صنفی، مدیران و نویسندگان آزاد برخی انجمنهای صنفی و علمی مرتبط، چون انجمنهای جامعهشناسان، روانپزشکان، عکاسان و گرافیستها و ورزشینویسان، ناشران، وکلا و نویسندگان آزاد مطبوعات نیز دعوت شده و حضور داشتند. همچنین علی بهادریجهرمی، سخنگوی دولت آقای رئیسی و علی ربیعی، سخنگوی دولت آقای روحانی نیز دعوت شدند که حضورشان دور یک میز از نکات قابل توجه مراسم بود. در پایان این مراسم هم میهمانان و اعضا، عکسی را به یادگار در کنارِ هم انداختند.