چای و چشم
با فروکش کردن تب کرونا، این روزها شاهد افزایش بروز بیماری‌های ویروسی‌ای هستیم که آنها هم مثل انسان‌ها از ترس کرونا چند وقتی از خانه‌شان بیرون نمی‌آمدند. یکی از این بیماری‌های ویروسی واگیردار علائم چشمی پرسروصدایی ایجاد می‌کند که از قدیم‌الایام در بین مردم شناخته‌شده است.
با فروکش کردن تب کرونا، این روزها شاهد افزایش بروز بیماری‌های ویروسی‌ای هستیم که آنها هم مثل انسان‌ها از ترس کرونا چند وقتی از خانه‌شان بیرون نمی‌آمدند. یکی از این بیماری‌های ویروسی واگیردار علائم چشمی پرسروصدایی ایجاد می‌کند که از قدیم‌الایام در بین مردم شناخته‌شده است. ورم ملتحمه ویروسی معمولا در همین فصل بیشترین بروز را دارد و بازگشایی مدارس و افزایش مراودات افراد به گسترش آن دامن می‌زند. معمولا در یک بعدازظهر یا عصر احساس می‌کنید چیزی در یکی از چشم‌هایتان رفته است و احساس جسم خارجی می‌کنید. فردا صبحش مژه‌هایتان به هم می‌‌چسبد که مجبور می‌شوید با دست بازشان کنید. ترشحات از چشم‌تان جاری است، پلک‌تان ورم می‌کند و پس از چند روز با درصدی از احتمال، چشم دیگرتان هم درگیر می‌شود. شانس بیاورید بعد از ۱۰، ۱۲ روز اوضاع به حالت طبیعی برمی‌گردد، ولی بدشانس باشید عوارض قرنیه‌ای به جا می‌گذارد که شاید سال‌ها درگیرتان کند. از این بیماری یادگارهایی مثل لکه‌های قرنیه‌ای، حساسیت به نور و کمی افتادگی پلک به جا می‌ماند.
اگر احیای قلبی با فشار قفسه سینه و تنفس مصنوعی شروع می‌شود، احیای چشمی هم در ایران با شستن چشم‌ها با چای آغاز می‌شود! تقید به این اقدام در طول نسل‌ها چنان عزیز و دست‌نخورده باقی مانده که اگر روی یکی از قوطی‌های جعبه کمک‌های اولیه برچسب «چای مخصوص شستن چشم» دیدید، تعجب نکنید! شاید جایگاه این روش درمان در طب سنتی ما هم‌تراز با سیر و پیاز نباشد، ولی در محبوبیت از آبلیمو-عسل چیزی کم ندارد. تازه در هفت شهر عشق ایرانیان به چای، عطار خوش‌پسند ما چای را بدون هل و دارچین و گل سرخ و... سرو نمی‌کند. خلاصه اینکه مریض با چای چشمش را می‌شوید بعد به چشم‌پزشکی می‌رود تا با آب، چای و عسل و هل و گل سرخ را از چشمش بشویند. در مورد بیماری ویروسی که در بالا ذکر شد، توصیه می‌شود با احترام به مقام بالای چای، در صورت صلاحدید از آب جوش که در یخچال نگهداری و خنک شده برای شست‌وشو در مواقع لازم استفاده شود.
تجویز قطره هم اغلب لازم است که تنها و تنها باید پس از ویزیت چشم‌پزشک (نه همسایه و فروشنده دارو و سازنده عینک و نوجوان پشت‌کنکوری که معدلش 20 است و تابلو است دکتر می‌شود) صورت گیرد. انتقال این بیماری بسیار محتمل است، به شکلی که اگر یک نفر از اعضای خانواده درگیر شود بقیه را درگیرشده بدانید تا خلافش ثابت شود. حضور دانش‌آموز مبتلا در مدرسه می‌تواند همه مدرسه را درگیر کند و همین وضعیت برای کارمندان هم صادق است. تمام این ضررهای کاری و تحصیلی و اقتصادی با شستن دست‌ها و مدیریت درست بیماری کمتر می‌شود، اگرچه به صفر نمی‌رسد. بخشی از اقدامات پیشگیرانه هم معطوف به درمانگاه‌های چشم‌پزشکی است تا این بیماران زودتر ویزیت شده و سریع‌تر از درمانگاه خارج شوند تا بیماران دیگر که برای درست‌کردن ابرو آمده‌اند با چشم کور برنگردند! نکته آخر باز تأکید بر لزوم معاینه چشمی است؛ اگر لازم می‌دانید که معاینه شوید، به درمانگاه چشم‌پزشکی مراجعه کنید و چنانچه لازم نمی‌دانید معاینه شوید، حتما و قطعا به درمانگاه چشم‌پزشکی مراجعه کنید.
