ماجرای دانشآموزان حادثه آتشسوزی آزمایشگاه مدرسه بجنورد چه بود؟
کودکانی در بهت یک حادثه
مدیر کل آموزشوپرورش خراسان شمالی از آتشسوزی شنبه ۳۰ مهر که موجب سوختگی دانشآموز و مسئول آزمایشگاه در مدرسه طراوت بجنورد شده است، خبر داده بود.
مدیر کل آموزشوپرورش خراسان شمالی از آتشسوزی شنبه ۳۰ مهر که موجب سوختگی دانشآموز و مسئول آزمایشگاه در مدرسه طراوت بجنورد شده است، خبر داده بود. او در گفتوگویی که با ایسنا داشت، گفت: در ساعت دوم زنگ علوم در مدرسه طراوت بجنورد که مدرسهای غیردولتی و زیر نظر دانشگاه آزاد بجنورد است، آتشسوزی جزئی اتفاق افتاد. در این حادثه یک دانشآموز پایه چهارم و مسئول آزمایشگاه دچار سوختگی شدهاند.
این مسئول اظهار کرده بود وضعیت عمومی دانشآموز و مسئول آزمایشگاه خوب است و دانشآموز در بیمارستان بستری و مسئول آزمایشگاه نیز مرخص شده است.
اما طبق اظهارات اعلامشده، سوختگی دانشآموز ۲۵ درصد بود. ایسنا با پیگیری موضوع، اعلام کرد: دو روز پیش در آزمایشگاه مدرسه غیردولتی طراوت بجنورد به دلیل ترکیبات محلولهای اسیدی، آتشسوزیای اتفاق افتاد که مسئول آزمایشگاه و یک دانشآموز پایه چهارم دچار سوختگی شدند.
در این حادثه، سوختگی مسئول آزمایشگاه سطحی و سوختگی دانشآموز جدیتر بود که به دلیل سوختگی ۲۵درصدی منجر به اعزام وی به خراسان رضوی شد.
این اتفاق علاوه بر آسیبهایی که به یک دانشآموز و مسئول آزمایشگاه وارد کرد، سبب ترس دانشآموزان کمسنوسالی شد که شاهد این اتفاق بودند و آثار روانی بعضا جبرانناپذیری به آنها وارد شد.
ایسنا همچنین به ایجاد مشکلات روانی و روحی در این دانشآموزان بعد از حادثه اشاره کرده که برخی از این دانشآموزان دچار بیخوابی و کابوس شدهاند و ازاینرو با پروین همتافزا، روانشناس و استاد دانشگاههای خراسان شمالی، درباره حمایتهایی که باید از این دانشآموزان صورت بگیرد، گفتوگو کرده است.
دکتر همتافزا، با اشاره به اینکه دانشآموزان در سنین ۱۱ تا ۱۷ سال یکسری ترس رایج دارند، اظهار کرد: ترس از نبود امنیت، ترس از بیماری، ترس از شکست تحصیلی و ترس از قضاوتشدن، رایجترین ترسها بین دانشآموزان است که در حادثه آتشسوزی آزمایشگاه مدرسه دو ترس اتفاق افتاده و واکنشهای دانشآموزان نیز کاملا طبیعی است.
وی با تأکید بر اینکه خانوادهها و کادر مدرسه باید ترسهای دانشآموزان را جدی بگیرند، اضافه کرد: ترسهای دانشآموزان بستگی به شخصیت دانشآموز، میزان اضطراب روزمره دانشآموز، پسزمینههای ذهنی دانشآموز و... دارد که شدت و ضعف میزان ترس، براساس این موضوعات سنجیده میشود.
همتافزا با بیان اینکه ما نمیتوانیم برای همه دانشآموزان با شخصیتهای مختلف فقط یک نسخه واحد معرفی کنیم، تصریح کرد: ترسهایی که دانشآموزان دارند اختلال استرسی پس از سانحه است که خانوادهها، کادر مدرسه و... برای بهبود وضعیت روحی و روانی دانشآموزان وظیفه خاصی را بر عهده دارند.
این متخصص با تأکید بر اینکه اگر خانوادهها شاهد تشدید ترس در فرزند خود بودند، حتما باید به روانشناس مراجعه کنند تا تبدیل به فوبیا نشود، افزود: اما اگر دانشآموزان را در حال مقابله با موضوع دیدند، باید فقط حمایت روانی داشته باشند و رفتارشان بهگونهای باشد که دانشآموز احساس کند درک میشود.
به گفته این روانشناس و استاد دانشگاههای خراسان شمالی، خانوادهها و کادر مدرسه باید بدانند برای دانشآموزان یک موضوع واقعی اتفاق افتاده است و گاهی اوقات با دانشآموزان درباره حادثهای که رخ داده، صحبت کنند.
وی با اشاره به اینکه باید به دانشآموزان اجازه تخلیه هیجانات داده شود، ادامه میدهد: در این دوران، کادر مدرسه باید اسباب ترس را از دانشآموزان دور کنند و تلاش نکنند که دانشآموزان با اسباب ترس مواجه شوند.
همتافزا با بیان اینکه شرایط ترس در مدرسه باید کنترل شود تا دانشآموزان بتوانند حس امنیت را در خود تقویت کنند، ادامه میدهد: در لحظاتی که دانشآموزان نمیترسند، باید تشویق شوند و تلقین مثبت اتفاق بیفتد. خانوادهها و کادر مدرسه از پند و نصیحت، مقایسه و... به هیچ عنوان استفاده نکنند و احتیاط را به دانشآموزان آموزش دهند.