توپچی‌ها تمام ویژگی‌های یک تیم قهرمان را دارند
هاله‌ای از قهرمانی بر سر توپچی‌های لندن
به نظر می‌رسد امسال قرار است رؤیاهای شمال لندن به کمک آرتتا و بازیکنانش به واقعیت تبدیل شود. آنها غیرقابل توقف شده‌اند و به‌سرعت به سمت قهرمانی حرکت می‌کنند. این روزها همه در این باشگاه لندنی خوشحال هستند و رؤیای خود یعنی قهرمانی پریمیر لیگ را در مقابل چشمان خود از همیشه نزدیک‌تر می‌بینند. شادی، حسی است که بین بازیکنان و مربی و هواداران مشترک است
بهرام حیدری‌رامشه: به نظر می‌رسد امسال قرار است رؤیاهای شمال لندن به کمک آرتتا و بازیکنانش به واقعیت تبدیل شود. آنها غیرقابل توقف شده‌اند و به‌سرعت به سمت قهرمانی حرکت می‌کنند. این روزها همه در این باشگاه لندنی خوشحال هستند و رؤیای خود یعنی قهرمانی پریمیر لیگ را در مقابل چشمان خود از همیشه نزدیک‌تر می‌بینند. شادی، حسی است که بین بازیکنان و مربی و هواداران مشترک است. فرقی نمی‌کند که در ردیف عقب با شیشه‌های رنگی امارات نشسته باشید یا آن‌قدر نزدیک که بتوانید لباس بازیکنان را بگیرید؛ همه تا سر حد جنون خوشحال هستند و سر از پا نمی‌شناسند. ورزشگاه امارات، بعد از کریسمس، ایام متفاوتی را نسبت به سال‌های قبل تجربه میکند. عزت و غرور به این ورزشگاه، بازیکنان، مربی و به‌ویژه هواردان برگشته است و آنها دیگر در خواب‌هایشان قهرمانی را نمی‌بینند، بلکه در واقعیت دارند محققش می‌کنند. آرسنال روی مسیر قهرمانی حرکت میکند و آن احترامی را که شایسته آنها‌ست، دوباره به دست آورده است. این روزها آرسنال در بهترین فرم خودش قرار دارد و به گفته پپ گواردیولا در حال تاریخ‌سازی است. ساکای جوان، ادوگارد گل‌ساز، انکتیای گل‌زن، ژآکا و زینچنکو و سایر بازیکنان روزهایی رؤیایی را سپری می‌کنند. آرتتا مدام عملکرد شاگردانش را ستایش میکند، اما هرازگاهی زیرکانه و برای جلوگیری از غرور شاگردانش عنوان میکند که منچسترسیتی در سطحی بالاتر قرار دارد. آرسنال با تمام وجود می‌خواهد قهرمان شود و چه زمانی بهتر از همین فصل پیش‌رو. همگی متعهد شده‌اند که این رؤیا محقق شود و شاید در‌حال‌حاضر قابل‌باور و امکان‌پذیر باشد؛ چرا‌که تیم بهتر یا کامل‌تری در انگلیس وجود ندارد. همه نشانه‌های مهم یک قهرمان را دارند: سرمربی خوش‌فکر، بازیکنان جوان و با‌سابقه، تعهد به موفقیت، تلاش بی‌وقفه، خواندن بازی‌های حریف، عطش بازپس‌گیری توپ، گل‌زنی، بردهای پی‌در‌پی و... . انکتیا در دقیقه 90 یکی از حساس‌ترین بازی‌ها، شاید حساس‌ترین گل فصل را می‌زند و نکته جالب اینجاست که تشویق برای گل کمتر از سروصدایی است که بعد از بررسی موفقیت‌آمیز VAR اتفاق می‌افتد. انگار این هدف بزرگ را همه با پوست و خون خودشان انتظار می‌کشند. انگار همه رازی را می‌دانند که فعلا نمی‌توانند به زبان بیاورند. انکتیا در این بازی نشان داد چقدر تأثیرگذار است و نباید به او به چشم یک بازیکن جانشین که به دلیل مصدومیت ژسوس، به نوعی توفیق اجباری شده، نگاه کرد. او یکی از استعدادهای بی‌بدیل لیگ جزیره است و با 23 سال سن، 24 بازی انجام داده. توانایی گل‌زنی انکتیا هرگز محل تردید نبوده است. او با زدن 16 گل در 17 بازی، بهترین گل‌زن تاریخ زیر 21 سال انگلیس است. همچنین در اولین فصل حضورش در آرسنال و در هفت بازی گذشته خود، هفت گل زده و آمار بسیار خوبی را به جا گذاشته است. مارتین اودگارد در این فصل هم در نقش گل‌زن و هم گل‌ساز ظاهر شده و روی 14 گل تأثیر مستقیم داشته است. بوکایو ساکا بعد از درخشش در جام جهانی، در آرسنال هم به‌خوبی جا افتاده و او هم روی 14 گل به‌صورت مستقیم اثر گذاشته است. گابریل مارتینلی هم در گل‌زنی موفق بوده و گرانیت ژاکا نیز در فهرست پاسورهای لیگ جزیره حضور دارد. نمی‌توان از تأثیر بسزایی که آرون رمسدیل در درون دروازه دارد، غافل شد و او تاکنون موفق به ثبت 9 کلین‌شیت شده است. مارکینیوش و زینچنکو و سایر بازیکنان هم در این موفقیت نقش مهمی را ایفا کرده‌اند. وجود یک مربی جوان و خوش‌فکر که سال‌ها در کنار گواردیولای نابغه فعالیت داشته، در این روند کاملا تأثیرگذار بوده و باعث شده شخصیت قهرمانی و خودباوری در بازیکنان ایجاد شود.
