به کجا رسیدیم؟
عمو کیومرث عزیزم. 15ساله بودم که پا به سینما آزاد (سینما جوان) اراک گذاشتی. فیلمت را نشان دادی و برایمان حرف زدی. ما عاشقان سینما که قصد داشتیم وارد این حرفه شویم. آن را کشف کرده بودیم و دربه‌در دنبال دهانی بودیم که از سینما حرف بزند.
منیژه حکمت - کارگردان و تهیه‌کننده
عمو کیومرث عزیزم. 15ساله بودم که پا به سینما آزاد (سینما جوان) اراک گذاشتی. فیلمت را نشان دادی و برایمان حرف زدی. ما عاشقان سینما که قصد داشتیم وارد این حرفه شویم. آن را کشف کرده بودیم و دربه‌در دنبال دهانی بودیم که از سینما حرف بزند.
تو بودی و از سینما گفتی. از دشواری‌ها، شهرستانی‌بودن و از امید گفتی. اینکه باید کار کرد و با اندیشه وارد این عرصه شد. تمام آن چیزی که از اعماق وجودت گفتی در تمام این سال‌ها آویزه گوشم شده است.
45 سال از آن روزها می‌گذرد و تمام سال‌های رفته به ما عاشقان سینما درس‌های بزرگی دادی. فیلم ساختیم و از دلتنگی‌هایمان گفتیم و غم‌هایمان را به اشتراک گذاشتیم. از امید گفتیم که شاید سبب‌ساز اتفاقاتی شود و با آرامش بیشتری کار کنیم. هرگز فکر نمی‌کردم در انتها به چنین جایی می‌رسیم. به سال‌هایی فکر می‌کنم که همه چیز بهتر بود و مدام با خودم زمزمه می‌کنم به کجا رسیدیم؟ عمو کیومرث عزیزم به کجا رسیدی که چنین اتفاقی را برای خودت رقم زدی؟ به چه درکی از مفهوم زندگی، سینما و عشق رسیدی؟ بیشتر از همیشه دلتنگتم و با خودم فکر می‌کنم شاید انتهای راه همه ما است. پیش از سفر همیشگی‌ات دست به قلم شدی و من منتظر هشت صفحه‌ای هستم که آخرین حرف‌های توست.
این هشت صفحه مانیفست آینده این سینما خواهد بود چراکه تو هیچ‌گاه بدون درکی از شرایط دست به قلم نمی‌بردی. مشتاق خواندن این صفحاتم. لطفا چاپش کنید. نوشته‌های او چراغ راه نسل جوان خواهد بود.
