معمای 100 سکه گمشده

  جام جهانی 2022 قطر زمان زیادی است که به پایان رسیده و حتی تکلیف تیم‌های قهرمان در بسیاری از لیگ‌های ریزودرشت دنیا هم مشخص شد. پرونده قطر در حالی بسته شده که پرسش‌های مکرر این جام برای فوتبال ایران همچنان سنگینی می‌کند؛ جامی که شبیه به هیچ جام جهانی دیگری نبود. ایران در حالی مسافر قطر شد که جامعه ملتهب شده بود. در این بین مسئولان امر امید داشتند که با حضور تیم ملی در جام جهانی، وفاقِ کم‌رنگ‌شده جانی تازه بگیرد. با وجود این، اتفاقات قبل، حین و بعد از برگزاری این جام، به ابهامات موجود دامن زد. شرایط برای بازیکنان تیم ملی در جام جهانی خوب پیش نرفت. بخشی از سکوها به‌ویژه در بازی نخست برابر انگلیس، علیه ملی‌پوشان شده بود و آنها سردرگم در اینکه باید سرود بخوانند، مچ‌بند مشکی ببندند یا اینکه فکر و تمرکزشان را معطوف به زمین مسابقه کنند، مردد مانده بودند. فشار فضای مجازی به قدری بر بازیکنان زیاد شده بود که آنها سایه‌ای از اسمشان در بازی نخست بودند. نتیجه این شد که ایران برابر انگلیس سنگین‌ترین شکست تاریخ را متحمل شد. از همه عجیب‌تر آنکه این بار تعدادی در خیابان‌های ایران پس از این شکست ابراز خوشحالی کردند تا مشخص شود فضا تا چه اندازه پیچیده شده است. آن جام با یک برد برابر ولز و دو شکست برابر انگلیس و آمریکا، رقبای سیاسی ایران، به پایان رسید تا فضا از لحاظ فنی هم علیه تیم ملی شود. گرچه بازیکنان تیم ملی بارها پس از جام جهانی به این نکته اشاره کردند که با توجه به اتفاقات رخ‌داده، در بازی با انگلیس همه‌چیز در جریان بود غیر از فوتبال، ولی شکست برابر آمریکا در دیدار آخر، باعث شد شک و تردیدها نسبت به توانایی کارلوس کی‌روش که پیش از جام چهره محبوبی بود و پس از جام محبوبیتش را از دست داده بود، بیش از هر زمان دیگری شود. مسئولان فدراسیون فوتبال و در سطحی بالاتر، مسئولان وزارت ورزش هم با آگاهی از این موضوع، برخلاف میل باطنی‌شان، تمدید قرارداد کی‌روش را از دور خارج کردند تا بعد از سال‌ها سکان هدایت تیم ملی به یک ایرانی برسد. هرچند اتفاقات رخ‌داده بر تیم ملی در جام جهانی، به تنهایی پتانسیل تبدیل‌شدن به یک رمان چندصد صفحه‌ای دارد ولی حواشی مربوط به تیم ملی، قبل و پس از جام جهانی هم در جریان بوده است. دیدار با ابراهیم رئیسی و انتشار تصاویری از شیوه برخورد بازیکنان با او (گرچه مشخص شد همه‌چیز اتفاقی بوده است)، قبل از سفر به قطر، بازیکنان تیم ملی را به سمت حاشیه برد. این حاشیه با انتشار تصاویر فوتوشوت‌های فیفا تبدیل به ناراحتی دوچندانی شد تا تعدادی از این بازیکنان ناخواسته، شرایط دشواری را تجربه کنند.

پس از جام جهانی هم که انتشار اخباری مربوط به پاداش آنها خبرساز شد؛ از وعده حواله خودرو که مربوط به مدت‌ها قبل بود تا پاداش دلاری بابت برد برابر ولز و دریافت سکه از دفتر ریاست‌جمهوری. عجیب آنکه این مورد آخر که مربوط به قبل از سفر تیم ملی به قطر است، به‌تازگی دوباره مطرح و تبدیل به جنجالی جدید شده است.

داستان سکه‌های ابراهیم رئیسی

سکه‌های اهدایی به بازیکنان و اعضای کادر فنی تیم ملی ایران در حالی این روزها تبدیل به سوژه داغی شده که موضوعش چندان جدید نیست. در همان دیدار خبرساز بازیکنان با ابراهیم رئیسی پیش از سفر به قطر، دفتر ریاست‌جمهوری به بازیکنان و اعضای کادر فنی تیم ملی، نفری 10 سکه به عنوان پاداش صعود به جام جهانی اهدا کرد. این موضوع از لحاظ خبری چندان تازه نبود چون مدت‌ها پیش، محمد مایلی‌کهن، سرمربی تیم ملی ایران، به آن اشاره کرده و انتقاد هم کرده بود که چرا بازیکنان چنین پاداشی را وقف امور خیریه نکرده‌اند. «چطور آن زمان که رفتند پیش رئیس‌جمهور و ۱۰ سکه گرفتند حالشان خوب بود؟ چطور آن زمان روحیه داشتند؟ همان‌جا یا نباید سکه‌ها را می‌گرفتند یا باید می‌گفتند که می‌خواهیم برای یک کار خیر هزینه کنیم. شما شنیدید که بازیکنی این حرف‌ها را بزند؟ من که نشنیدم. فقط بعد از بازی با ولز شنیدم که ۱۵ هزار دلار هم پاداش گرفتند. فکر کنم کی‌روش پاداش بیشتری گرفت؛ ۳۰ هزار دلار».

در کنار این مورد، اهدای سکه از سوی نهاد ریاست‌جمهوری به بازیکنان و اعضای کادر فنی تیم ملی هم چیز جدیدی نیست. پیش‌تر هم سابقه داشته که رؤسای جمهور در دیدار با بازیکنان بابت پاداش صعود به جام جهانی به آنها سکه بدهند. در همین دوره قبل، روز 30 اردیبهشت، حسن روحانی در دیدار با بازیکنان تیم ملی نفری 10 سکه به آنها و همراهان داد و این تعداد را برای اعضای کادر فنی تیم ملی بیشتر کرد و بیش از بازیکنان به آنها سکه داد. پس تا به اینجا فعل عجیبی رخ نداده است؛ هم بازیکنان مطابق با ادوار گذشته سکه گرفته‌اند و هم ابراهیم رئیسی مثل پیشینیانش دست به جیب شده و به آنها پاداش داده است. موضوع مورد بحث ولی درباره تعداد سکه‌هایی است که در این دوره اهدا شده و «ظاهرا» تعدادی از آنها گم شده و مشخص نیست به چه کسی رسیده است.

100 سکه گم شده است؟

برای ورود به این بحث ابتدا باید به برنامه هفته گذشته فوتبال برتر رجوع کرد که مجری برنامه مدعی شد که مسئولان امر 600 سکه گرفته و به قطر برده‌اند تا آنجا تقسیم کنند. او ادعا کرده نامه‌ای موجود دارد که نشان می‌دهد این 600 سکه تحویل داده شده است. این در حالی است که مسئولان فدراسیون دریافت سکه را تکذیب نمی‌کنند ولی قویا 600 تا بودن آن را رد می‌کنند. مهدی محمدنبی، نایب‌رئیس فدراسیون فوتبال و مدیر تیم ملی، می‌گوید «مثل دیگر ادوار جام‌ جهانی، پاداشی به بازیکنان داده شده اما رقمی که برای آن مطرح می‌شود یعنی 600 سکه، به‌هیچ‌وجه صحت ندارد». امیرمهدی علوی، مدیر کل روابط عمومی فدراسیون فوتبال هم نظری مشابه دارد: «روند مشابه‌ای در سنوات گذشته در این باره وجود داشته و رؤسای جمهور وقت، هدایایی را برای کادر فنی، مدیریتی و بازیکنان در نظر می‌گرفتند. همچنان و با وجود توضیحات فدراسیون برخی اظهارنظرهای غیرواقع درباره موارد مرتبط با این موضوع مطرح می‌شود که حائز اهمیت نیست اما همان‌گونه که گفتم از ناآگاهی نیست، بلکه مرتبط به علاقه‌نداشتن به آگاهی است. ضمن اینکه تعداد سکه‌هایی که مطرح شده نیز به‌هیچ‌وجه صحت ندارد‌».

اختلاف نظر درباره تعداد سکه‌های اهدایی از سوی رئیس‌جمهور در شرایطی به اوج رسیده که به نظر می‌رسد تردید درباره سرنوشت 100 سکه به قوت خود باقی است. کاروان اعزامی ایران به جام جهانی متشکل از بازیکنان و کادر، تقریبا 52 نفر بوده‌اند که از این تعداد، افرادی مانند تدارکات و ماساژور برخلاف بقیه که 10 سکه گرفته‌اند، 5 سکه دریافت کرده‌اند. با حسابی سرانگشتی می‌توان پی برد که عددی نزدیک به 500 سکه (حالا کمی کمتر و بیشتر) به این مجموعه اهدا شده است. از طرفی اگر واقعا نامه‌ای که ادعا شده 600 سکه به مجموعه تیم ملی داده شده، وجود داشته باشد، واضح است که این وسط سرنوشت 100 سکه نامشخص است. حالا یا مجری برنامه فوتبال برتر ادعای اشتباهی داشته یا اینکه این تعداد سکه گم شده است. از سوی دیگر، این شایعه هم مطرح شده بود که ممکن است به رئیس فدراسیون و دیگر اعضای هیئت‌رئیسه هم سکه داده شده باشد. اگر چنین بود معمایی در کار نبود و وضعیت مشخص می‌شد ولی مسئله اینجاست که عنوان شده مهدی تاج همان‌جا در نهاد ریاست‌جمهوری، سکه‌هایش را پس داده و اعضای هیئت‌رئیسه فدراسیون هم پاداشی به عنوان سکه نگرفته‌اند. حالا به غیر از یک مورد، دیگر تقریبا ابهامی در این بخش وجود ندارد؛ رئیس‌جمهور مثل دوره‌های قبل به بازیکنان سکه اهدا کرده است، اعضای تیم ملی، اعزامی به قطر، اعم از بازیکن و کادر این سکه‌ها را دریافت کرده و تعداد سکه‌ای که اهدا شده نزدیک به 500 تا می‌شود.

موضوع دیگر ولی چگونگی توزیع این سکه‌هاست که خواسته یا ناخواسته ابهام دیگری به وجود آورده است. سکه‌ها کی و چطور بین بازیکنان و اعضای کادر تقسیم شده است؟ مجری برنامه فوتبال برتر ادعا کرده که این سکه‌ها به قطر برده شده تا آنجا تقسیم شود. محسن معتمدکیا، مدیر رسانه‌ای تیم ملی ولی نظر دیگری در این مورد بیان کرده و گفته سکه‌ها در «اتوبوس» بین اعضا تقسیم شده است. هرچند علوی، مدیر روابط عمومی فدراسیون فوتبال صحبت دیگری داشته و گفته است: «بلافاصله پس از اینکه سکه‌ها به مسئولان تیم تحویل داده شد، با توجه به اینکه کاروان تیم ملی به قطر رفت و به همین دلیل فرصت اینکه اعضای تیم آن را به منازل خود ببرند وجود نداشت، بنابراین تقسیم آن پس از بازگشت تیم به ایران در دستور کار قرار گرفت‌».

اینجاست که پس از تعیین تکلیف درباره عدم همخوانی بین 500 سکه دریافتی و نامه ادعایی درباره 600 سکه، نحوه توزیع آن هم دیگر ابهامی شده که سایه سنگینی بر این پرونده انداخته است.