|

7 پیشنهاد برای سازگاری برنامه هفتم با تغییر اقلیم

با توجه به پیامدهای شدید تغییر اقلیم از قبیل خشک‌سالی، امواج گرمایی، گردوخاک و سیل در ایران و غرب آسیا در مقایسه با سایر مناطق کره زمین، دولت مکلف است ستاد ملی سازگاری با تغییر اقلیم را با مسئولیت رئیس‌جمهور و با عضویت سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان هواشناسی و سایر دستگاه‌های اجرائی، پژوهشی و انجمن‌های مردم‌نهاد ایجاد کند. تمامی دستگاه‌ها موظف به تهیه برنامه اقدام سازگاری با تغییر اقلیم مطابق با استاندارد ملی مربوطه و اجرای آن پس از تصویب در ستاد هستند.

7 پیشنهاد برای سازگاری برنامه هفتم  با تغییر اقلیم

ایمان بابائیان، عضو هیئت‌ علمی پژوهشکده اقلیم‌شناسی مشهد: 1- با توجه به پیامدهای شدید تغییر اقلیم از قبیل خشک‌سالی، امواج گرمایی، گردوخاک و سیل در ایران و غرب آسیا در مقایسه با سایر مناطق کره زمین، دولت مکلف است ستاد ملی سازگاری با تغییر اقلیم را با مسئولیت رئیس‌جمهور و با عضویت سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان هواشناسی و سایر دستگاه‌های اجرائی، پژوهشی و انجمن‌های مردم‌نهاد ایجاد کند. تمامی دستگاه‌ها موظف به تهیه برنامه اقدام سازگاری با تغییر اقلیم مطابق با استاندارد ملی مربوطه و اجرای آن پس از تصویب در ستاد هستند.

2- وزارت نفت مکلف است در راستای انعطاف‌پذیری اقتصادی کشور در برابر تغییر اقلیم و روند جهانی رو به رشد تقاضا و سرمایه‌گذاری در منابع انرژی کم‌کربن، با راه‌اندازی واحدهای تولید هیدروژن سبز در پالایشگاه‌های کشور، سهم صادراتی به میزان حداقل 20 درصد را ایجاد کرده و با همکاری وزارت نیرو، جایگاه‌های سوخت‌ را به سامانه‌های سوخت سبز و شارژ خودروهای برقی تجهیز کند.

3- وزارت نیرو مکلف است حداکثر تا پایان برنامه هفتم، سازوکار اجرائی برای ایجاد سهم حداقل 20‌درصدی برق کشور از محل انرژی‌های خورشیدی و بادی، تبدیل کشور به قطب بین‌المللی تولید و صادرات انرژی‌های تجدیدپذیر و ایجاد سازمان کشورهای صادرکننده انرژی برق تجدیدپذیر را به عمل آورد. این وزارت باید در پایان هر سال میزان تولید برق تجدیدپذیر و برنامه سالانه ایجاد ظرفیت‌های مربوطه را به ستاد ملی سازگاری با تغییر اقلیم اعلام کند و به تصویب آن برساند.

4- به‌منظور کسب جایگاه اول منطقه در فناوری و صادرات خودروهای برقی، وزارت صمت موظف است بسترهای لازم برای ایجاد سهم حداقل 30 درصد تولید خودروهای برقی، فناوری‌های مربوطه از قبیل باتری‌ها و استخراج مواد اولیه معدنی و توقف تولید خودروهای با موتور احتراق داخلی (مطابق زمان‌بندی مشخص) را ایجاد کند.

5- به‌منظور رشد و انعطاف‌پذیری اقتصادی کشور و کاهش مهاجرت‌های اقلیمی از طریق توسعه مبادلات تجاری بین کشورهای آسیای میانه و اوراسیا با کشورهای حاشیه اقیانوس هند و استفاده از ظرفیت‌های عظیم انرژی خورشیدی، بادی و معدنی به‌ویژه در شرق کشور، وزارت راه ‌و شهرسازی با همکاری وزارت نیرو مکلف است کریدورهای حمل‌ونقل ریلی و زمینی (بزرگراهی) چابهار (به‌عنوان تنها بندر اقیانوسی کشور)-سرخس و بندرعباس-آستارا را طی برنامه هفتم ایجاد کرده و ارتقا دهد.

6- وزارت کشاورزی مکلف است با استفاده از پیش‌بینی‌های 30 سال آینده اقلیم کشور توسط معاونت تغییر اقلیم سازمان هواشناسی کشور، الگوی کشت متناسب با اقلیم‌ آینده را شناسایی و سند راهبردی اصلاح الگوی کشت را با لحاظ مشوق‌های لازم برای کشاورزان، به‌‌عنوان تضمین اجرای آن، عملیاتی کرده و در پایان هر سال، گزارشی از میزان موفقیت برنامه الگوی کشت سازگار با تغییر اقلیم را به ستاد ملی سازگاری با تغییر اقلیم اعلام کند و به تصویب آن ستاد برساند.

7- به‌منظور کاهش آسیب‌پذیری ملی و بین‌المللی نسبت به پیامدهای انسان‌ساخت تغییر اقلیم، سازمان محیط زیست با همکاری وزارتخانه‌های نفت، نیرو، راه‌ و شهرسازی، کشاورزی و صمت، مکلف است ظرف مدت شش ماه پس از ابلاغ این قانون، برنامه ملی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را تدوین و هماهنگ با کشورهای منطقه، سال خالص انتشار صفر را مشخص کند. به‌منظور افزایش منابع جذب کربن، سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری موظف است هر‌ساله حداقل پنج درصد از اراضی جنگلی تصرف‌شده را شناسایی و با همکاری قوه قضائیه رفع تصرف و احیا کند.