پاسخ شرکت نفت و گاز پارس به گزارش «شرق»

شرکت نفت و گاز پارس در واکنش به گزارش «شادمانی برای دستاورد تکراری» که در تاریخ 10 تیر 1402 در روزنامه «شرق» منتشر شد، نکاتی را ارسال کرده است که در ادامه می‌خوانید:

همان‌طور که پیش ‌از این در چند جوابیه مجزا در پاسخ به گزارش‌های سریالی و البته با محتوای تکراری روزنامه شرق به موضوعات و مباحث مطرح‌شده در‌خصوص فاز 11 پارس جنوبی پاسخ داده شده بود، این بار نیز لازم به توضیح است که فرایند نصب نخستین سکوی فاز 11 پارس جنوبی نه‌فقط یک رویداد ساده، بلکه برای نخستین بار در خاورمیانه و به تبع آن در کشور اجرا شد و در مقیاس پروژه‌های گازی فراساحلی مشابه، فعالیتی منحصربه‌فرد و پیچیده بود که با همت متخصصان و کارشناسان شرکت ملی نفت ایران، شرکت نفت و گاز پارس و پیمانکاران این طرح با موفقیت به سرانجام رسید.

در توضیح بیشتر باید به این مسئله اشاره کرد که دانش برچیدن سازه‌های دریایی در دنیا با توجه به اهمیت پاکسازی و ایمن‌سازی محیط‌های دریایی در پایان دوره برداشت از مخازن هیدروکربوری، دانشی پیشرفته و تخصصی است که در دهه اخیر در حال توسعه توسط شرکت‌های پیشگام در صنعت فراساحل نفت و گاز است.

متخصصان شرکت ملی نفت ایران نیز برای نخستین بار و با بهره‌گیری از توان شرکت‌های داخلی در بخش فراساحل، با اقدام برای برچیدن سکوی 12C پارس جنوبی که دوران افت فشار در چاه‌های این موقعیت را تجربه می‌کرد، در جهت ارتقا و بومی‌سازی این دانش تخصصی گام برداشتند و پس از اصلاح و با افزودن تجهیزات جدید بر مبنای طراحی فاز 11 پارس جنوبی، با به‌کارگیری مجدد آن در موقعیت 11B، عملیات برچیدن، انتقال و نصب از دریا به دریا را برای نخستین بار و بدون حضور شرکت‌های مشاور بین‌المللی اجرائی کرده و ضمن پرکردن خلأ ناشی از عدم ساخت سکو در سال‌های گذشته که معمولا حدود سه سال به طول می‌انجامد، هزینه توسعه این طرح را با به‌کارگیری یک سکوی در آستانه خروج از مدار تولید، کاسته و از تضییع بیت‌المال جلوگیری کردند.

نصب این سکو که گام اساسی در راستای تولیدی‌شدن و برداشت گاز از موقعیت مخزنی بلوک فاز 11 پارس جنوبی به شمار می‌رود، پس از 20 سال بلاتکلیفی و معطلی در همکاری با شرکت‌های خارجی، به نتیجه رسیده است که در شرایط مواجهه کشور با ناترازی گاز، دستاوردی بزرگ برای صنعت نفت ایران تلقی می‌شود و نادیده‌گرفتن یا کوچک‌شمردن این‌گونه موفقیت‌ها جز تضعیف روحیه و توانمندی متخصصان بومی و زبدگان این صنعت حاصل دیگری نخواهد داشت.

 ادعای ‌روال کُند عملیات حفاری

نگارنده در بخشی از گزارش خود بدون درنظر‌گرفتن اثرات ناشی از شرایط تحمیل‌شده تحریمی به پروژه و محدودیت در به‌کارگیری به‌روزترین ناوگان و تجهیزات حفاری به «روال کُند عملیات حفاری» در این طرح اشاره کرده است. لازم به یادآوری است همان‌طور که پیش‌تر نیز در پاسخ به گزارش دیگری در آن روزنامه توضیح داده شده بود، پس از آغاز به کار دولت سیزدهم و بررسی تعلل‌ها و ترک فعل‌های صورت‌گرفته درخصوص توسعه این فاز در دولت گذشته، در مهرماه 1401 بر‌ اساس دستور ابلاغی، این طرح در صدر اولویت‌بندی طرح‌های توسعه‌ای وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران قرار گرفت و ضعف‌های آن واکاوی و شناسایی شد. بر همین اساس و به منظور جبران عقب‌ماندگی‌های بخش حفاری چاه‌ها، تغییراتی در مدیریت پیمانکار فرعی این طرح که متولی حفاری چاه‌ها بود، صورت گرفت و دکل حفاری مستقر در موقعیت فراساحلی این فاز با یکی از بهترین دکل‌های حفاری موجود در کشور جایگزین شد و فعالیت‌های حفاری چهار حلقه چاه فاز 11 برای دستیابی به تولید زودهنگام با سرعت بیشتری از سر گرفته شد. ذکر این نکته ضروری است که محدودیت ناوگان حفاری دریایی در تأمین کالاها و تجهیزات به‌روز در شرایط تحریمی و همچنین محدودیت منابع مالی ازجمله مهم‌ترین دلایل تأخیرهای احتمالی در بخش حفاری این فاز است که شرکت ملی نفت ایران با تلاش مضاعف و اتخاذ تدابیر مدیریتی، خنثی‌سازی این محدودیت‌ها را بر فعالیت‌های اجرائی طرح‌های پارس جنوبی مدنظر قرار داده است تا با به‌کارگیری حداکثری ظرفیت‌های موجود در کشور، برداشت گاز از این موقعیت را محقق کند.

لازم به ذکر است به موازات اقدامات اجرائی و انجام مراحل پیش‌راه‌اندازی و راه‌اندازی سکوی 11B فاز 11 پارس جنوبی، عملیات تکمیلی چهار حلقه چاه موجود نیز به پایان خواهد رسید و این سکو تا پایان تابستان سال جاری در مدار تولید قرار می‌گیرد تا برداشت از مرزی‌ترین فاز پارس جنوبی که در طول دو دهه پیشرفتی از آن حاصل نشده بود، به جبران بخشی از ناترازی گاز کشور در فصول سرد سال کمک کند.

 احداث 15 کیلومتر خط لوله دریایی

گزارش‌نویس روزنامه شرق در بخش دیگری از متن خود، فاز 11 پارس جنوبی را فاقد خطوط لوله انتقال گاز به پالایشگاه دانسته است؛ در‌حالی‌که باید به اطلاع نویسنده این متن رساند، عملیات لوله‌گذاری این طرح در بازه زمانی 15 روز (ششم تا بیست‌و‌یکم مرداد 1401) انجام شده که یک رشته خط لوله ۳۲ اینچ دریایی گاز ترش و یک رشته خط لوله ۴.۵ اینچ تزریق منواتیلن گلایکول به طول تقریبی ۱۵ کیلومتر را به کیلومتر 18 خط لوله دریایی سکوی پیشین 12C متصل کرده و وظیفه انتقال گاز ترش سکوی 11B را به پالایشگاه خشکی بر عهده دارد. عملیاتی که برنامه‌ریزی و اقدامات اجرائی آن تماما در دولت سیزدهم انجام شد و از نیازهای اساسی انتقال گاز از موقعیت دریایی این طرح به پالایشگاه خشکی به شمار می‌رود.

 شیوه اطلاع‌رسانی نصب سکو در ادوار مختلف

درخصوص مقایسه شیوه اطلاع‌رسانی نصب سکو در ادوار مختلف، اصحاب رسانه به‌خوبی به این موضوع واقف هستند که شرکت نفت و گاز پارس در طول دوره‌های گذشته و در اغلب فرایندهای نصب سکوهای گازی پارس جنوبی، تلاش کرده تا با برگزاری تورهای رسانه‌ای، امکان بازدید میدانی خبرنگاران از مراحل نصب و فعالیت‌های فراساحلی در شرایط سخت آب‌وهوایی مرز آبی مشترک میان ایران و قطر را فراهم کند؛ بنابراین در هیچ دوره‌ای اطلاع‌رسانی نصب و راه‌اندازی سکوهای گازی پارس جنوبی به جهت اهمیت و جایگاه این بخش در افزایش سهم تولید گاز از میدان مشترک و تأثیر مستقیم در رشد اقتصادی کشور، به زعم نویسنده روزنامه شرق به ارسال «خبر یک‌خطی به رسانه‌ها» خلاصه نشده و تلاش شده مطابق با اهمیت این حوزه، اطلاع‌رسانی شود.

در فرایند نصب نخستین سکوی گازی فاز 11 پارس جنوبی نیز تلاش شد تا مانند گذشته، امکان حضور خبرنگاران در موقعیت دریایی این طرح و گفت‌وگو با مسئولان مرتبط فراهم شود؛ اما به دلیل تسریع در عملیات نصب سکو مطابق با بازه زمانی کوتاه در شرایط آب‌وهوایی مساعد، این برنامه لغو و پوشش مراسم به صورت ویدئوکنفرانسی جایگزین آن شد.

نگارنده گزارش روزنامه شرق، در فرازی دیگر حضور مدیرعامل شرکت نفت ملی و وزیر نفت در این مراسم را اقدامی «عجیب» توصیف کرده که در شأن دولت نیست؛ در‌حالی‌که شایسته است به خاطر بیاورد که به دلیل جایگاه حائز اهمیت طرح‌های پارس جنوبی در اقتصاد ملی، پیش‌ از این و در دولت پیشین نیز سابقه داشته است که سازه‌ای مانند جکت سرچاهی که به لحاظ وزنی، سازه‌ای سبک‌تر و در مقیاس پروژه، سهم کمتری از کل طرح را به خود اختصاص داده است، در ارتباط ویدئویی زنده و با دستور رئیس‌جمهوری و با حضور وزیر وقت نفت دولت دوازدهم به آب انداخته شد.

در پایان از اصحاب محترم رسانه دعوت می‌شود تا ضمن صیانت از منافع ملی، در جهت تقویت روحیه خادمان صنعت نفت اقدام کرده و از هرگونه تلاش در جهت جناح‌بندی‌های سیاسی در فعالیت‌های تخصصی و فنی این بخش پرهیز کنند.