بهانه‌ای برای لبخند زدن به سپیدپوشان
اول شهریور مصادف با زادروز بوعلى سینا را روز پزشک نامیده‌اند؛ روزی و بهانه‌ای برای بزرگداشت و گرامیداشت زنان و مردانی که سپید می‌پوشند تا نگذارند دیگران سیاه‌پوش شوند.
سپیده راستین: اول شهریور مصادف با زادروز بوعلى سینا را روز پزشک نامیده‌اند؛ روزی و بهانه‌ای برای بزرگداشت و گرامیداشت زنان و مردانی که سپید می‌پوشند تا نگذارند دیگران سیاه‌پوش شوند.
پزشکان سال‌هاى زیادى را صرف کسب علم و مهارت کرده‌اند و از این باب با هیچ دانش‌آموخته دیگری قابل مقایسه نیستند و نیز قسم خورده‌اند که براى پاسداشت جان مردمان از هر نژاد، اندیشه و مذهبی تا پای جان خود بجنگند و از این باب نیز خاص هستند. اما خاص‌بودن آنان شمشیری دولبه است؛ بسیاری از آنان که قبل از دوران همه‌گیری کرونا همه به یک چوب و همه به بى‌مهرى به بیماران و پول‌پرستی متهم بودند، در دوران جولان ویروس پا پس نگذاشتند، درست همان زمان که سایر مردمان در خانه‌های‌شان سنگر گرفته بودند، آنها بدون چشمداشت در خط مقدم جنگ نابرابری ایستادگى کردند و افسوس که بسیاری از آنان را همان‌جا از دست دادیم. اما تنها ویروس کرونا نبود که ما را از خدمات گروهی از نخبه‌ترین و بهترین‌ها محروم کرده، در سال‌هاى اخیر بسیاری از سپیدپوشان سپیدکردار با هدف دستیابی به شرایط اقتصادی بهتر، اضطراب کاری و فشارهاى اجتماعی کمتر و تأمین آینده خود و خانواده‌های‌شان به کشورهاى دور و نزدیک مهاجرت کردند و متأسفانه هر روز هم به تعداد این مهاجران افزوده می‌شود. تأسف‌بار است که تعداد کثیرى از این سرمایه هاى بى‌بدیل را از دست می‌دهیم. مطمئن باشید تأثیر نبودن ستون‌های بهداشت و درمان کشور مانند یک اثر مرکب هر روز بیشتر هویدا خواهد شد و سیستم سلامت کشور را با مشکلات حل‌نشدنی فراوانی مواجه خواهد کرد. شاید مثل هر حرفه و پیشه دیگری، گروهی از پزشکان هم راه را نه آن‌گونه که باید، بلکه کج بروند، شاید شماری کج‌خلقی کنند و شماری بخواهند بار کج به مقصد برسانند؛ اما می‌دانیم و می‌دانند که اکثریت پزشکان این سامان «بر آن عهد که بودند، هستند». روز پزشک بهانه‌ای است برای قدردانی از زحمات آنانی که بخش عمده‌ای از جوانی خود را صرف علم و تجربه‌آموزی کرده‌اند و حالا هم فشار کاری و اضطراب فراوانی را تجربه می‌کنند.یادمان باشد که هرکدام آنان سرمایه‌های ملی ما هستند، شاید بتوانیم به بهانه همین روز و تنها با لبخندی یا کلام محبت‌آمیزی، مانع فرار مغزها و سرمایه‌های ملی شویم. در آخر امید اینکه پزشکان سرزمین‌مان خوشحال‌تر و امیدوارتر و فارغ از دغدغه‌هاى روزمرگی و ترس از معیشت امروز و آینده فردا، در جایگاهی درست برای انجام کارهای درست قرار بگیرند.
