جوابیه وزارت کشور به گزارش «هیرمند در مسیر اشتباه»
در موضوع انتشار مطلبی با عنوان «هیرمند در مسیر اشتباه» در روزنامه «شرق» مورخ 9/6/1402 جوابیه به شرح ذیل جهت استحضار و بهرهبرداری لازم اعلام میگردد: امروز نگرانیها در حوزه تأمین آب و حفاظت از منابع آبی به مسئلهای جدی برای دولتمردان تبدیل شده است و در این بین تأمین حقابه هیرمند و دریاچه هامون در جوار مرزهای شرقی ایران نیز یکی از دغدغههای مهم مسئولین و مردم منطقه است؛ چراکه شواهد بیانگر این است که عدم تأمین حقابه و تأثیر آن بر زندگی مردم سیستان تأثیری غیر قابل انکار بر جای گذاشته است.
در موضوع انتشار مطلبی با عنوان «هیرمند در مسیر اشتباه» در روزنامه «شرق» مورخ 9/6/1402 جوابیه به شرح ذیل جهت استحضار و بهرهبرداری لازم اعلام میگردد: امروز نگرانیها در حوزه تأمین آب و حفاظت از منابع آبی به مسئلهای جدی برای دولتمردان تبدیل شده است و در این بین تأمین حقابه هیرمند و دریاچه هامون در جوار مرزهای شرقی ایران نیز یکی از دغدغههای مهم مسئولین و مردم منطقه است؛ چراکه شواهد بیانگر این است که عدم تأمین حقابه و تأثیر آن بر زندگی مردم سیستان تأثیری غیر قابل انکار بر جای گذاشته است.
در مطلبی که تحت عنوان هیرمند در مسیر اشتباه در روزنامه شرق به چاپ رسیده، انتقاد نویسنده از تأیید خشکسالی در افغانستان از سوی مقامات ایرانی پس از بازدید هیئت ایرانی از ایستگاه سنجش آب دهراود مطرح شده است که در پاسخ باید گفت: خشکسالی موضوعی است که در سایه بحران تغییرات اقلیمی بر کره زمین و کاهش نزولات جوی قابل انکار نیست و بررسیهای هواشناسی در دهههای اخیر نشان از حرکت به سمت خشکشدن و کاهش نزولات جوی برخی مناطق دارد. سر خط قاعدتا در افغانستان نیز این تغییرات اقلیمی مشهود است و سوای سیاست اشتباه احداث سدها در افغانستان بدون در نظر گرفتن حقابه سرزمینهای پاییندست در خود افغانستان و ایران، خشکسالی و تأثیر آن امری غیر قابل انکار است.
اما برخلاف ادعای نویسنده، آنچه قابل دفاع است، تأیید خشکسالی از سوی مقامات ایرانی دلیلی بر بستهشدن پرونده مناقشه آبی ایران و افغانستان و نادیدهگرفتن معاهده ۱۳۵۱ نیست و مطابق جزئیات معاهده ۱۳۵۱ از هر میزان بارندگی در حوزه آبریز هیرمند باز هم ایران دارای سهم است و در هیچکجای قرارداد صحبت از عدم تحویل سهم ایران در صورت بروز خشکسالی نیست.
آنچه مورد تأکید هم مردم و هم مسئولین است، احقاق حقابه هیرمند است که به نظر میرسد دستگاه دیپلماسی باید با رویکرد و گفتمان متفاوت نسبت به گذشته این موضوع را پیگیری و صاحبمنصبان کشور افغانستان را مجاب به اجرای معاهده ۱۳۵۱ نماید.
شریفی، معاون سیاسی و اجتماعی