پاسخ شهرداری به گفت‌وگوی «شرق» با پیروز حناچی

مدیرمسئول محترم روزنامه شرق

در پاسخ به مطلب مندرج در آن روزنامه خبری با موضوع در رابطه «با مدیریت شهر تهران چه چیزی بیشتر شما را نگران می‌‌کند؟» جوابیه زیر به تفکیک موضوع در 8 بند ارسال می‌گردد؛ لذا مقتضی است طبق ماده 23 قانون مطبوعات، جهت تنویر افکار عمومی در اولین شماره آن روزنامه درج گردد.

رکاب‌زنی  در  مسیر  انحرافی

چند نکته درباره تلاش‌های رسانه‌ای شهردار سابق برای تخریب دیگران و پر نشان‌دادن کارنامه خالی خود حنایی که دیگر برای مردم پایتخت رنگی ندارد؛ شاید این کوتاه‌ترین عبارت برای رساندن مفهوم بی‌فایده‌بودن تلاش‌های پیروز حناچی شهردار سابق تهران جهت توجیه عملکرد خودش از طریق زیرسؤال‌بردن و تخریب فعالیت دیگران است.

این روزها که با افتتاح‌های پشت سر هم ایستگاه‌های مترو، نوسازی و بهسازی ناوگان حمل‌ونقل عمومی، نهایی‌کردن خرید 791 واگن مترو، رکوردشکنی در آسفالت‌ریزی و برنامه‌ریزی برای راه‌اندازی تراموا در پایتخت، شهرداری تهران توانسته است روی خوش خدمت‌رسانی جهادی را به مردم نشان دهد، پیروز حناچی شهردار سابق تهران که به‌همراه محسن هاشمی رئیس شورای شهر قبل یکی از دو نماد بارز «ما نمی‌توانیم» در مدیریت شهری سابق بوده‌اند، با حضور در رسانه‌ها به دنبال توجیه عملکرد خود و دوره مدیریت شهری پنجم است.

رویه شهرداری تهران در دوره فعلی تاکنون عدم رجوع به گذشته و بازگویی عملکرد تیم پیشین مدیریت شهری بوده است اما تعدد اظهارنظرات غیردقیق و سیاسی گاهی اوقات وادار می‌کند تا مشتی از نمونه خروار ضعف‌های دوره پنجم بازگو شود.

در تازه‌ترین گفت‌وگوی پیروز حناچی با نیروهای سابق خودش در روابط عمومی شهرداری وقت که اکنون در روزنامه «شرق» برای وی مصاحبه‌های شبه‌رپورتاژی تنظیم می‌کنند، شهردار سابق اتهامات جدیدی را به تیم جدید مدیریت شهری نسبت داده است.

فرار  به جلو  برای بازنشدن کارنامه عملکردش

یکی از فرافکنی‌های شهردار سابق در گفت‌وگوی دوشنبه ۱۰ مهرماه ۱۴۰۲ با روزنامه شرق، تشکیک در آمار اتوبوس‌ها است، درحالی‌که اگر مردم این روزها به جای چند دقیقه چندده دقیقه معطل اتوبوس می‌مانند، مقصر اصلی دولت و شهرداری قبل به دلیل عقب‌ماندگی در تأمین اتوبوس و مینی‌بوس است. دولت آقای روحانی به گفته مسئولان شهرداری وقت حتی یک اتوبوس به تهران اختصاص نداد. همچنین از تعداد 3480 اتوبوسی که در دوره پیشین مدیریت شهری تحویل گرفتند، تنها 1876 دستگاه اتوبوس به مدیریت شهری فعلی تحویل دادند. طبق اسناد منتشرشده توسط خودشان در کل دوره چهارساله تنها 263 اتوبوس جدید خریداری شد.

شهرداری تهران در این دوساله هزار اتوبوس نوسازی و بهسازی کرده و قرار است تا سال بعد 3000 اتوبوس دیگر به ناوگان اضافه کند، هرچند به دلیل عقب‌ماندگی‌های به‌جامانده از قبل شهر تهران نیازمند حداقل 7500 دستگاه است.

دوچرخه  خوب  است  تراموا  بد!

یکی دیگر از فرافکنی‌های حناچی مربوط به مطلب «تراموا بهتر است یا دوچرخه؟» روزنامه همشهری بود، شهردار سابق تهران در حالی این موضوع را هم دستمایه انتقاد به نگاه حاکم بر مدیریت جدید شهر تهران قرار داده است و از دوچرخه‌سواری در شهر دفاع همه‌جانبه می‌کند که اساسا بحث زیر سؤال بردن استفاده از دوچرخه در شهر نیست بلکه موضوع این است که کدام‌یک از این دو مدل حمل‌ونقل می‌تواند به حل معضل ترافیک تهران بیشتر کمک کند؛ موضوعی که نایب‌رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای اسلامی شهر تهران هم به آن اشاره کرده است. آقامیری دراین‌باره عنوان کرده است از مدیران سابق سؤال دارم؛ از ۲۶۰ کیلومتر مسیر دوچرخه‌ای که ساختید ۲۶۰ نفر دوچرخه‌سوار استفاده می‌کنند؟ محمدخانی، سخنگوی شهردار تهران نیز بارها تأکید کرده است که «تراموا» یک شیوه حمل‌ونقل در کنار اتوبوس، مترو، تاکسی و حتی دوچرخه است و قرار نیست یک شیوه حمل‌ونقلی فدای شیوه‌های دیگر شود. این مدل‌های حمل‌ونقل در کنار یکدیگر می‌تواند به بهبود وضعیت ترافیک تهران کمک کند.

پرنمایی  کارنامه  خالی

پیروز حناچی می‌گوید «بروند و ببینند تاریخ عقد قرارداد ۶۳۹ واگن مترو چه زمانی بوده است. اینکه چه زمانی یک قرارداد امضا شده کار پیچیده‌ای نیست. به نظر می‌رسد شهردار سابق قصد دارد تا با این اظهارات زحمات شهرداری و دولت کنونی را کم‌رنگ نشان دهد. درست است در سال ۹۵ برای تأمین واگن برای شهر تهران قراردادی امضا و در سال ۹۷ نهایی شد اما از آن روز به بعد چه کاری برای این قرارداد از سوی شهردار سابق انجام شد؟ آقای حناچی تحریم و عدم توانایی شهرداری در پرداخت و کمک‌نکردن روحانی را دلیل خاک‌خوردن قرارداد می‌داند و خودش به این ناتوانی اعتراف می‌کند اما عجیب است که حالا قصد بهره‌برداری و پرکردن سیاهه کارنامه خود با موفقیت‌های به‌دست‌آمده در این دوره را دارد. واقعیت این است که علیرضا زاکانی در اولین فرصت، احیای این قرارداد انجام‌نشده را در دستور کار قرار داد و با تلاش‌های 24ساعته و جلسات متعد با وزارت خارجه وزارت کشور، سازمان برنامه‌و‌بودجه بانک مرکزی و بانک شهر این قرارداد پوسیده را جان دوباره بخشید و حتی آن را به 791 واگن توسعه داد.

وقتی جدول را   سرو ته   می‌گیرند

حناچی در بخش دیگری از گفت‌وگوی خودش ادعا کرد: اینکه شما میزان وابستگی مدیریت شهری به درآمدهای ناشی از شهرسازی مستقیم و غیرمستقیم چه قانونی و چه غیرقانونی را افزایش بدهید و از زیر ۵۰ درصد به بالای ۷۵ درصد برسانید، چیزی است که در بودجه خودش را نشان می‌دهد. این بخش از صحبت‌های شهردار سابق تهران را در خوش‌بینانه‌ترین حالت می‌توان به حساب فراموشی اعداد ناشی از کم‌کاری چندساله ایشان در زمان تکیه بر صندلی شهرداری تهران قلمداد کرد؛ چراکه پیروز حناچی، شهرداری را به موضوعی متهم کرده که حتی منتقدانش هم به آن اذعان دارند و او را تحسین می‌کنند. همین چند روز پیش بود که ناصر امانی عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران با تقدیر از شهرداری به دلیل افزایش درآمدها اعلام کرد: نسبت ۳۹ به ۶۱ درصد درآمد پایدار و ناپایدار در بودجه امسال اتفاق جدیدی است که پیش از این شاهد نبودیم؛ چراکه آمار درآمد پایدار تاکنون از ۳۰ درصد بیشتر نشده بود.

زمان ما روزهای  تعطیل  تخلف  می‌شد

در موضوع تخلفات ساختمانی نیز شهردار سابق عنوان کرده است در زمان ما هم تخلفات در حوزه ساخت‌وساز بوده. این به آن معنی نیست که تخلف نبوده باشد اما تخلفات گسترده نبود. در آن زمان مثلا دو یا سه روز که تعطیل می‌شد و عوامل کنترلی کنترل کمتری را در شهر داشتند، مثلا یک طبقه یا نیم‌طبقه ساخته می‌شد. تخلفات در آن دوره از این جنس بود اما اینکه یک دفعه بالای ۱۶۰ هزار متر در کمتر از یک سال ساخته شود، به این معناست که مانیتورینگ در شهر تهران خاموش شده است».

حناچی در بخشی از این صحبت‌ها تخلفات در ساخت‌وساز در دوران خودش را تأیید و ساختن یک طبقه در سه روز تعطیلی در زمان تصدی‌گری خودش را عادی قلمداد می‌کند اما هرگز به این موضوع اشاره نمی‌کند که همین تخلفات کشف‌شده توسط تیم جدید شهرداری؛ در نیمه دوم سال گذشته رخ داده که بسیاری از نیروهای نظارتی به‌واسطه شورش و اغتشاشات سال 1401 درگیر مسائل متعددی بودند.

با این تفاسیر انتظار گزافی است که حناچی به اقدامات حوزه معماری و شهرسازی شهرداری تهران نظیر شفافیت در کمیسیون ماده ۵ سامانه نظارت بر عملکرد مهندسین ناظر هوشمندسازی و اصلاح فرایند صدور پروانه که باعث کاهش بسیاری از تخلفات شده، اشاره کند.

استفاده سیاسی از   حادثه   خلازیر

حناچی در بخش دیگری از گفت‌وگویش به تخریب ساختمان‌های ناایمن خلازیر اشاره کرد و گفت: «خیلی بد است که برای یک کار بدیهی و کارشناسی که خیلی راحت می‌توان از قبل پیش‌بینی کرد که چه رخ می‌دهد، کشته بدهیم». حادثه خلازیر، متأسفانه اتفاق دردناکی بود که چند نفر از عوامل شهرداری و مأموران انتظامی جانشان را از دست دادند؛ اما سوءاستفاده از جان این افراد و بهانه‌کردن این عزیزان برای حملات سیاسی کار به‌شدت ناصوابی است. همان‌طورکه بارها گفته شده است شهرداری تهران در این دوره بارها اقدام به تخریب اصولی ساختمان‌های ناایمن کرده بود و هیچ اتفاقی هم نیفتاده بود اما تخریب ساختمان مذکور در خلازیر بر عهده شهرداری نبود و یک پیمانکار وظیفه را بر عهده داشت. البته برخی از هم‌طیفان آقای حناچی بدون اطلاع، شهردار منطقه 19 و علیرضا زاکانی را به‌واسطه چنین انتخابی که منجر به حادثه شده بود مقصر دانسته بودند، بدون آنکه ذکر کنند که شهردار منطقه 19 (خلازیر) تورج فرهادی، اگر مورد انتقاد شماست در زمان پیروز حناچی هم شهردار منطقه 6 است و اتفاقا این نشان‌دهنده برخورد غیرسیاسی علیرضا زاکانی است که به نیروهای توانمند دوره پیش از خودش هم اعتماد کرده است. نگاهی غیرسیاسی و غیرجناحی که متأسفانه در جناح رقیب و افرادی چون پیروز حناچی نه‌تنها وجود ندارد بلکه برعکس آن هم دیده می‌شود.

ادعاهای   سنگین  و فرار   از   بازخوانی گذشته

پیروز حناچی در بخشی از صحبت‌هایش ادعایی را علیه تیم تحت مدیریت زاکانی مطرح کرده و در ادامه صحبت‌هایش درخصوص تخلفات ساختمانی به‌نوعی سیتماتیک‌بودن فساد را به میان کشیده و گفته: «این پذیرفته نیست که چنین حجمی از ساختمان بدون اطلاع شهرداری ساخته شده باشد». پاسخ ما این است که ادعاکننده اگر صداقت دارد باید به‌جای مصاحبه‌های یک‌نفره و سفارشی با دوستان خودش پس از یک ماه به درخواست مناظره از سمت لطف‌الله فروزنده، معاون شهردار تهران پاسخ دهد و از تریبون‌های یک‌طرفه و اطلاعات روی هوا فاصله بگیرد و پاسخ‌گوی عملکردش باشد. اگر شهردار سابق از وقوع تخلف سازمان‌یافته در شهرداری تهران مطلع است، پس چرا تاکنون موضوع را با نهادهای نظارتی در میان نگذاشته و اگر این موضوعاتی که مطرح کرده قابل اثبات نیست، باید در محاکم قضائی پاسخ‌گوی این ادعاها باشد؛ هرچند که سابقه نشان می‌دهد که این اولین بار نیست و او پیش از این ادعاهای غلطی را نیز علیه شهرداری قالیباف مطرح کرده بود که پس از اعلام طرح شکایت از سوی قالیباف؛ بلافاصله ادعای خود را پس گرفت. به نظر می‌رسد فاصله‌گرفتن از فضاهای تک‌نفره خود گویی و خود تأیید کنی و بازشدن باب گفت‌وگو و بررسی سوابق شهر تهران در دوره مدیریت گذشته امری ضروری و مفید برای افکار عمومی جامعه است که باید از سوی رسانه‌های مستقل و مردمی و نه رسانه‌های حزبی و جناحی دنبال شود.